အခန်း(၃၄၀) ပွင့်ချပ်ကိုးလွှာ မဟုတ်ဘူးလား
ယွီရှန်းရုန်က ရှစ်စွင်း တစ်ယောက်ယောက်ဆီ ဦးညွှတ်သည်ကို မမြင်ဖူးပေ။ ဤနှစ်တွေထဲ သူ့ရှစ်စွင်းက မြင့်မြတ်ပြီး တခြားသက်ရှိများအပေါ် ငုံ့ကြည့်နေသည့် တည်ရှိမှုမျိုး ဖြစ်လေသည်။
သူ့ရှစ်စွင်းက ဘာလို့ ဒီစကားမျိုး ပြောရတာလဲ …
သူ့ရှစ်စွင်း၏ စကားက သူ့ကို အံ့ဩသွားစေသည်။ သူက ချက်ချင်းဆိုသလို ဒူးတစ်ဖက်ထောက်လိုက်ပြီး မြေပေါ် လက်သီးဖြင့် ထောက်ထားလိုက်သည်။ သူ့အကြည့်များက မြေပေါ်၌သာ စူးစိုက်ထားသည်။ သူ့ရှစ်စွင်းက သူ့အား ဦးညွှတ်သည့်အတွက် ဂုဏ်ယူမှုမျိုး ခံစားမိသော်လည်း သူ့အနေနှင့် လက်မခံနိုင်ပေ။
လုကျိုးက မလှုပ်ပေ။ သူက ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထားသည့် ယွီရှန်းရုန်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး မုတ်ဆိတ်သပ်ကာ “ တခါတလေ မလိုလားအပ်တဲ့ မာန်မာနက မင်းကို နာကျင်စေလိမ့်မယ် ”
“ အေးစက်ပြီး မောက်မာတာက ဓားသဘာဝပါ ” ယွီရှန်းရုန်က ပြန်ဖြေလေသည်။ သူ့အကြည့်များက မြေပေါ်တွင်သာ မြဲမြံနေဆဲ ဖြစ်၏။
“ယုံကြည်ချက်လွန်ကဲတာက မာနကြီးတာက မတူဘူး။ မာန်မာနက မင်းကို မျက်ကန်းဖြစ်သွားစေလိမ့်မယ်။ မင်းရဲ့ ဓားအရည်အချင်းက ပြိုင်ဘက်ကင်းတယ်လို့ ထင်လား”
လုကျိုးက လေသံအတက်အကျမရှိ ပြောလိုက်သည်။
“ ကျွန်တော် အဲလိုမပြောရဲပါဘူး” ယွီရှန်းရုန်က အသံတိုးကာ ပြောလိုက်သည်။
“ မဟုတ်ဘူး .. မင်းက အဲလိုပဲ”လုကျိုးက အသံမြင့်ပြောလိုက်သည်။
လုကျိုးက အသံမြှင့် ပြောလိုက်သည့်အခါ သူတို့စိတ်နှလုံးသား တင်းကျပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူတို့က အသက်ပြင်းပြင်း မရှုရဲပေ။ သူတို့က မိစ္ဆာအိုကြီးသည် သူ့တပည့်ကို ဘယ်လိုဆုံးမမည်ကို သိချင်နေကြသည်။ သူတို့က ဒီဓားပါရမီရှင်ကို မည်သို့သင်ကြားပေးမည်ကို သိချင်နေကြသည်။
“ ကျွန်တော် မလုပ်ရဲပါဘူး” ယွီရှန်းရုန်က အသံတိုးတိုးဖြင့် ထပ်ပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
