အခန်း(၃၈၈) လူသားလက်နှင့် ကောင်းကင်အဆင့် လက်နက်

985 112 3
                                    

အခန်း(၃၈၈) လူသားလက်နှင့် ကောင်းကင်အဆင့် လက်နက်

ရွှီကျင့်က ပုတီးစေ့များကို သူ့ညာဘက်လက်အပေါ် သေချာထားလိုက်ပြီး ဘယ်လက်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်ကာ  “ ဒကာကြီးကျိကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ထိုဗုဒ္ဓပုတီးစေ့များဖြင့် ရွှီကျင့်သာ ကောင်းကောင်းကျင့်ကြံသရွေ့ သူ့အင်အားနှင့် ကျင့်ကြံဆင့်က သိသိသာသာ တိုးတက်လာလိမ့်မည်။ အချိန်ကျလာသည့်အခါ ကောင်းကင်ရွေးချယ်ခံ ဘုရားကျောင်း၏ ဂုဏ်ကျက်သရေကို ပြန်လည်ထိန်းသိမ်းဖို့က အိပ်မက် တစ်ခု မဟုတ်တော့ပေ။

လုကျိုးက မုတ်ဆိတ်သပ်လိုက်ပြီး တောင်ခြေမှ အခြေအနေကို သုံးသပ်လိုက်သည်။

ရွှီကျင့် လက်ထဲမှ ပုတီးစေ့များကြောင့် သူ့အရှိန်အဝါက ပြောင်းလဲလာပုံရသည်။

“ အစီအရင် ပြန်ဖွဲ့စည်းကြ ”

“ နားလည်ပါပြီ”

ရွှီကျင့်က ဗုဒ္ဓပုတီးစေ့များကို လည်ပင်းမှာ ဝတ်ဆင်ထားလိုက်သည်။ သူ့ကနဦးချီ ထွက်လာသည့်အခါ ဗုဒ္ဓပုတီးစေ့များက ကနဦးချီကို အာရုံခံမိသည့်အလား မှိန်ဖျဖျ တောက်ပလာသည်။ ရွှေရောင်အလင်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာ၏။

“တောက်ပကြေးမုံ ”

ရွှီကျင့်နောက်မှ တပည့်များက သူနှင့်အတူ သံပြိုင် ရွတ်ဖတ်နေကြသည်။ သူတို့အသံများက ယခင်ထက် ပိုကျယ်လာသည်။ ရွှီကျင့် ခြေထောက်အောက်တွင် အလင်းစက်ဝန်းတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ စွမ်းအားစည်းတံဆိပ် အသစ်တစ်ခု ဖြစ်တည်လာသည်။ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသည့် သင်္ကေတများနှင့် တောက်ပနေသည့် ရွှေရောင်အလင်းများက မြေပေါ်ဆီ တဖန် ပြန်လည် ကျရောက်လာသည်။

မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းမှ အဖွဲ့သားအားလုံး၏ အင်အားက ထပ်မံ မြင့်တက်လာသည်။ သူတို့က အားပြည့်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူတို့က ဝေဟင်မှ ဘုန်းကြီးအုပ်စုကို မော့ကြည့်လိုက်ကြသည်။

ကျူးဟုန်ကုန်းက စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောလိုက်၏။

“ ဘုန်းကြီးအိုကြီး … ကျုပ် နောက်မှ သေရည်သောက်ဖို့ ဒကာခံမယ်ဗျို့”

ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2Where stories live. Discover now