အခန်း (၂၂၉) မင်းအသက်က ငါနဲ့ဘာမှမသက်ဆိုင်ဘူး

1K 143 1
                                    

အခန်း (၂၂၉) မင်းအသက်က ငါနဲ့ဘာမှမသက်ဆိုင်ဘူး

ပိအန်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းသွားလိုက်၏။ နှာခေါင်းကို ရှုံ့ချည်ပွချည် လုပ်နေလိုက်သည်။ နှာခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် ပိအန်းက ကျောက်ထရံပေါ်၌ သားကောင်ကို ရှာဖွေနေသည့် အရွယ်အစား ကြီးမားလွန်းသော အမဲလိုက်ခွေးနှင့် ဆင်တူနေ၏။ ရံဖန်ရံခါ၌ အော်နေလေသည်။ တစ်ယောက်ယောက် ပေါ်လာချိန်၌ တွေဝေခြင်းမရှိ ခုန်အုပ်မှာပဲ ဖြစ်သည်။

လုကျိုးက အလျင်မလိုပေ။ ပိအန်းကို ထိုအတိုင်း လုပ်ခွင့်ပေးထားလိုက်သည်။

၎င်းက ကျောက်ထရံမျက်နှာပြင်တောက်လျှောက် ဆင်းသွားပြီးနောက် တောအုပ်ထဲသို့ ထပ်မံ ဝင်ရောက်သွား၏။ သိပ်သည်းလွန်းသော အမိုးအကာက နေရောင်အများစုကို ပိတ်ဆို့ထား၏။

လုကျိုးက တောအုပ်ကို ကြည့်ပြီး ထူးဆန်းတာ ဘာတစ်ခုမှ ရှာမတွေ့ပေ။

ကောက်ကျစ်လိုက်တဲ့သူပဲ။ ပိအန်းက ရှေ့သို့ ဆက်လက် ရွေ့လျားသွားပြီး အရှိန်မြှင့်လိုက်သည်။ လုကျိုးက သူ့ရှေ့ရှိ လဲပြိုကျသွားသော သစ်ပင်များကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကြောင့် ယိုင်နဲ့သွားသည့်လက္ခဏာရပ် ဖြစ်သည်။

သူအရှေ့မှာရှိလောက်တယ်။ သစ်ပင်များအတန်းလိုက်လဲပြိုကျကုန်၏။

မကြာမီ၌ ပိအန်းက ရပ်တန့်သွားတော့သည်။ သူက ခေါင်းမော့ပြီး သစ်ပင်ကြီးကို ကြည့်ကာ စတင်အူတော့၏။ လုကျိုးကလည်း မော့ကြည့်လိုက်သည်။ နည်းစနစ်မှန်စွမ်းအင်က ကျန်ရှိနေရာ ၎င်းကို နိုးထစေသည်။ သစ်ပင်ဘေး၌ အဝတ်စားများလွင့်စဉ်ကျနေ၏။

လုကျိုးက မုတ်ဆိတ်သပ်လျက် ခေါင်းညိတ်လိုက်တော့သည်။

“ပုစဉ်းရင်ကွဲက သူ့အရေခွံလဲသွားပြီပဲ”

ပိအန်း၏ အနံ့ခံအာရုံက မကျသွားပေ။ ၎င်းက ဤနေရာတွင် ရပ်တန့်လိုက်ပြီဖြစ်သောကြောင့် ဤနေရာက ပစ်မှတ်ရှိသည်ဟု ဆိုလိုတာပဲ ဖြစ်သည်။

ပတ်ဝန်းကျင်က အပြည့်အဝတိတ်ဆိတ်နေလေ၏။ လုကျိုးက လှုပ်ရှားမှုအရိပ်အယောင်အတွက် ပတ်ဝန်းကျင်ကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။

ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2Where stories live. Discover now