ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2

အခန်း (၃၆၅) ဘဝ၌ အမှန်တရားလမ်းစဉ်

အခန်း (၃၆၅) ဘဝ၌ အမှန်တရားလမ်းစဉ်

လုကျိုးသည် ပစ္စည်းများ စုဆောင်းထားမှုကို ကြည့်လိုက်၏။ သူသည် ထိုပစ္စည်းများထဲမှ အချို့ကို မှတ်မိသည်။ မုတ်ဆိတ်သပ်လျက် သူတို့ကို စဉ်းစားလိုက်တော့သည်။ လုဖင်းက ဤနေရာ၌ တောင်းပန်ရန် ရောက်လာတာ ဖြစ်သည်။ ထိုပစ္စည်းများကို အဘယ်ကြောင့် ယူလာသနည်း။

သူ မမေးရသေးခင် လုဖင်းက လက်သီးဆုပ်မိုးလျက် ပြောလိုက်သည်။

“လောင်ချန်ပေ့ကျိ ဒီလေးယောက်က လော့ဂိုဏ်းမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့အယုံကြည်ရဆုံး ကူညီပေးသူတွေပါ။ သူတို့က လက်နက်သန့်စင်ရာမှာ ကျွမ်းကျင်တယ်။ ရှန့်ယွင်ကျန်းက မိန်းကလေး ဟွားယွဲ့ရှင်းကို လော့ယွဲ့လေးကိုင်းပေးထားတယ်လို့ ကျွန်တော် ကြားမိတယ်”

ထန်း..

“အဲမှာ ရပ်လိုက်”

တွမ့်မူရှန်းက နယ်ရှင်လှံကို ကိုင်ထားလျက် ရှေ့သို့ တစ်လှမ်းတိုးကာ လုဖင်းကို ဖြတ်ပြောလိုက်၏။ သူ၏ကြွက်သားများ ပြည့်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် လမ်းလျှောက်လာစဉ် လေကို ဝေ့သွားပုံပေါ်သည်။ လုဖင်းက ယင်းကို မြင်သောအခါ စိုးရိမ်ပူပန်မှု တိုးလာ၏။ သူသည် လော့ဂိုဏ်း၏ တတိယအကြီးအကဲ ဖြစ်သည်။ သို့သော်ငြား မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းထဲတွင်မူ အမိန့်ပေးပိုင်ခွင့် မရှိပေ။

“မင်းရဲ့အမှားကို ပြင်ပေးရမယ်။ ရှန့်ယွင်ကျန်းက ဟွားယွဲ့ရှင်းကို လေးကိုင်းပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ လေးကိုင်းက မူလပိုင်ရှင်ဆီ ပြန်ရောက်သွားတာ”

တွမ့်မူရှန်းက လုဖင်းကို စိမ်းစိမ်းဝါးဝါး ကြည့်လိုက်၏။

“ဟုတ်ပါတယ် ဟုတ်ပါတယ် ဟုတ်ပါတယ် မိန်းကလေးဟွားကို ပြန်ပေးတာပါ”

လုဖင်းက သူ၏နဖူးကို ရိုက်လိုက်၏။ သူက စိတ်ထဲ၌ ရှန့်ယွင်ကျန်းကို အကြိမ်တစ်ရာ ကျိန်ဆဲပြီး ဖြစ်သည်။

“လော့ယွဲ့လေးကိုင်းက ရှန့်ယွင်ကျန်းကို သူ့ရဲ့သခင်အဖြစ် အသိအမှတ် ပြုထားပြီးသား ကျွန်တော်ရဲ့ညီနောင်လေးယောက်နဲ့ ကျွန်တော်က လော့ယွဲ့လေးကိုင်းကို ထပ်ပြီး သန့်စင်ပေးနိုင်တယ်”