အခန်း(၃၂၆) မင်းသားကို သတ်၊ အလင်းခွင်းတိမ်တိုက်တောအုပ်
လုကျိုးက နတ်ခြင်္သေ့ကျောပေါ်မှ မျှော်နန်းဆောင်ပေါ် ဖြတ်သန်းလာခဲ့သည်။ သူက ခဏတာ ရပ်လိုက်ပြီး ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
တစ်ယောက်ယောက်က ကောင်းကင်ဆီ သွေးသံရဲရဲ လက်မြောက်လျက် ရေရွတ်နေလေသည်။ “ဂိုဏ်းချုပ် အထိအခိုက် မရှိဘူးပဲ … ”
လုကျိုးက ထိုအမျိုးသားပေါ် အချိန်မဖြုန်းဘဲ ဆက်သွားလိုက်သည်။ သူက စီးဝူယာ့သည် သူ့လက်အောက်ငယ်သားများအား သစ္စာရှိနေအောင် မည်သို့လုပ်ထားကြောင်း တွေးနေမိသည်။
သတင်းပို့ငှက်လေး တစ်ကောင်က ထိုအမျိုးသားလက်ဆီ ပျံသန်းလာကာ လက်ချောင်းထိပ်မှ သွေးကို တို့ခနဲဆိတ်ခနဲ လုပ်ပြီးနောက် ပျံသန်းသွားလေသည်။ ခဏအကြာတွင် ယဲ့ကျစ်ရှင်းက တစ္ဆေတစ်ကောင်အလား ပေါ့ပါးသွက်လက်စွာ ရောက်လာပြီး ထိုလူကို ပွေ့ခေါ်ကာ ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။
ရွှင်းထျန်းစံအိမ်အတွင်း သုသာန်အလား တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။
ကမ္ဘာဦးချီ ပြန်ရရှိလာပြီးနောက် ပိအန်းက နှာခေါင်းပေါက်မှ အခိုးအငွေ့များ ထွက်လာလေသည်။ ကြည့်ရသည်မှာ အားလုံးကို အပြစ်ပေးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေဟန်ပေါ်သည်။
သူ့ကြမ်းတမ်းမှုကို မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ကြုံပြီးနောက် စစ်သားများ၊ ကျင့်ကြံသူများနှင့် မဟူရာစစ်သည်တော်များက ထိုသားရဲကို လျှော့မတွက်ရဲကြတော့ပေ။
“ လိမ္မာလိုက်တဲ့ ကောင်လေး ” ရှောင်ယွမ်အာက ပိအန်းကို အသာပုတ်ပေးလိုက်သည်။
ပိအန်းက နာနာခံခံဖြင့် မြေပေါ် ပြန် လဲလျောင်းလိုက်သည်။ သူက ခေါင်းကို ဂုဏ်ယူစွာ မော့ထားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ လူသားများအား မတူမတန် သတ်မှတ်ထားလေသည်။ သူက သူတို့ကို အထက်စီးမှ ကြည့်နေသလိုမျိုး ဖြစ်၏။
လန်လော့၊ မင်ရှစ်ရင်နှင့် ကျန်းအိုက်ကျန့်တို့ကလည်း သူတို့စိတ်ဝိညာဉ်သဏ္ဌာန်များ ထုတ်လွှင့်လိုက်ကြသည်။ သူတို့အတွက် ထိုသို့လုပ်ဖို့ အချိန်ခဏမျှသာ ကြာလသည်။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
