Tuğçe'nin gözünden...
Benim evimde, Sertanla, karşılıklı kahve içip sohbet ediyorduk. Ben ona Zaferle ilişkimi anlatıyordum; o da bana Tuna'yla ilişkisini... Tuna'ya acıdığından, ona zarar vermek istemediğinden bahsediyordu. Bu, beni ürkütmüştü. Tuna konusunda zafer kazanacağımdan eminken önüme böyle bir engel çıkmamalıydı.
''Kendine gel Sertan, anlaşmamızı unutma.''
''Bilmiyorum, ben galiba... Ben galiba yapamayacağım.''
''Saçmalama. O kadar uğraştık, o kadar sevgili oldunuz. Pes edemezsin. Hem Tuna her şeyi öğrenirse seni babasına şikayet eder ki, Zafer de seni yaşatmaz. ''
''Duyduğum vicdan azabından iyidir.''
''Değil. Sana söz veriyorum, vicdan azabından kurtulamayacağın kadar kötü şeyler olmayacak.''
''Tuna beni asla affetmeyecek.''
''Affetmesin. Ondan af dileyecek değilsin ki. O kim ki? Bir yanda koskoca holding, bir yanda çıtkırıldım Tuna. Sen seç vallaha, hangisi?''
''Tuna. Tuna'yı seçiyorum.''
Bu duyduklarıma inanamıyordum.
''Sertan, sen iyi misin?''
''Bu oyuna bir son verirsem daha iyi olacağım.''
''Hayır, buna asla müsade etmem. Bir anlaşma yaptık, beni yarı yolda bırakamazsın.''
''Tuğçe, yalvarırım sana benden bunu isteme.''
''Buna mecbursun. Bu yolun geri dönüşü yok, üzgünüm.''
''Zafer'e her şeyi anlatırım. Sonuçlarına razıyım, ölümü bile göze alırım. Şimdi ne yapacaksın, Zafer'in her şeyi öğrenmesini istiyor musun?''
''Bunu neden yapıyorsun Sertan? Neden şimdi ısrarla karşı çıkıyorsun?''
''Bilmiyorum. Tuna iyi bir kız, masum. Ona zarar verirsem canım yanacak, hissediyorum. Sanırım onu önemsiyorum.''
Sertan'ın bu söylediklerinde ciddi olduğu belliydi. Şimdi mahvolmuştum. Yarı yolda bırakıyordu beni. Ama, Tuna'yı kullanmakta kararlıydım. Ona zarar vermekte kararlıydım. Hazar Ailesinin en zayıf halkasını koparmalıydım. Şimdi ise intikam alıp acı çektirmem gerekenlerin listesine bir kişi daha eklenmişti: Sertan...
Onu da Tuna'yla sınayacaktım... Ama, bunun için zamana ihtiyacım vardı. Her şey çok karışıktı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Belki de biraz düşünmeye ihtiyacım vardı. Bir süre sakin kalmam lazımdı, huylarına gitmem lazımdı. En iyi planları yapabilmem için kafamın rahat olması gerektiğinin farkındaydım.
Günün birinde huzuru ben de tadacaktım; bir de kızım...
YOU ARE READING
BÜYÜK SIRLAR
Teen Fiction"Sana söz veriyorum; beni tekrar içten bir şekilde gülümserken göreceksin." "Gerçekten mi?" Onun gözlerinin içine baktım. O da benimkilere bakıyor, bir cevap arıyordu. Yıllardır benim yüzümden çekmediği çile kalmamıştı. Doğruluğundan benim bile emin...
