Tuğçe'nin gözünden...
Kendim bile kabullenemediğim bebeğimden Melisa'ya bahsetmedim. Denedim ama olmadı, yapamadım. Belki de hiç doğmayacaktı. Bu yüzden, kimsenin bilmesine gerek yoktu; özellikle de Zafer'in. Hiç zannetmiyordum ama olur da başıma saksı falan düşer de doğurmaya karar verirsem söyleyecektim herkese.
''Affet beni bebeğim..'' dedim karnıma dokunarak.
Onu doğurmamalıydım. O, Zafer'in çocuğuydu.
Aklıma birden Sertan geldi. Melisa'yı ikna etme, ardından da bebek mevzusu derken onu tamamen unutmuştum. Ben Sertan'ın dediğini yapıp Zafer'den boşandığım halde o, Melisa'nın her şeyi öğrenmesine neden olmuştu. Bunun hesabını sormalıydım. Yetar artık! Tuna'cığına da kavuştu, benden daha ne istiyordu?
Üzerimi değiştirdim ve evden çıktım. Arabama binip Sertan'ın evine doğru gitmeye başladım. On beş dakika sonra apartmanın kapısının önündeydim. Sertan'ın üçüncü kattaki evine çıktım. Kapıyı çaldım. Kısa bir süre bekledikten sonra kapıyı tanımadığım, genç bir kız açtı. Orta boylu, kumral bir kızdı.
''Kime bakmıştınız?''
''Sertan evde mi?''
''Değil. Yarım saat kadar sonra gelecek.''
''Ben içeride beklerim.'' dedim ve hızlı adımlarla oturma odasına gittim. Tekli koltuklardan birine oturdum, kızı süzmeye başladım. O da beni süzüyordu.
''Sen kimsin?''
''Sertan'ın kardeşiyim.''
''Kardeşi mi? Bu nasıl olur?''
''Neden?''
''Sen saf bir kıza benziyorsun. Abin ise domuzun teki. Aynı kanı taşıyor olmanız tuhaf. İsmin ne?''
''Ezgi.''
''Ben de Defne, memnun oldum.''
''Defne'nin sahte bir kimlik olduğunu ben biliyorum.''
Şaşırmıştım.
''Sertan mı anlattı?''
''Evet.''
''Senden başkası biliyor mu?''
''Hayır. Kimseye de söylemem zaten.''
''Teşekkürler tatlım. Bana bir bardak su getirir misin?''
Ezgi bir bardak suyu getirip bana verdikten sonra ikili koltuğa oturdu.
''Ne için gelmiştiniz Tuğçe Hanım?''
''Resmiyeti sevmem. Bu, son olsun lütfen... Abinle konuşmam gereken bir konu var. Belki biiyorsundur.. Abin, kızıma her şeyi anlatmış. Küçücük bir kızın psikolojisi onun yüzünden alt üst olmuş durumda.''
''Öyle mi? Bilmiyordum.''
''Öyle..''
Ezgi ile ben sohbet ederken Sertan geldi. Beni gördüğüne şaşırmıştı sanki. Soğuk bakışlarını bana dikti.
''Ne işin var senin burada Tuğçe?''
''Anlaşmamıza uymadın Sertan. Ben, sırf sen istediğin için Zafer'den boşandım. Ama sen, durmadın... Neden her şeyi anlattın Melisa'ya?''
''Bilmeye hakkı vardı.''
''Vakti gelince ben anlatırdım ona. Daha çok küçük. Ne kadar etkilendiğini tahmin bile edemezsin.''
''Kızını düşünüyor olsaydın tehlikeli sularda yüzmezdin Tuğçe, şimdi vefalı anne ayaklarına yatma.''
''Sen kimsin ki de benim anneliğimi sorguluyorsun?''
YOU ARE READING
BÜYÜK SIRLAR
Teen Fiction"Sana söz veriyorum; beni tekrar içten bir şekilde gülümserken göreceksin." "Gerçekten mi?" Onun gözlerinin içine baktım. O da benimkilere bakıyor, bir cevap arıyordu. Yıllardır benim yüzümden çekmediği çile kalmamıştı. Doğruluğundan benim bile emin...