Yeni ofisimin keyfini çıkarırken huzurumu bozan tek şey Çağan'dı. Bunu ona belli etmemek için ben onun sabrını sınıyordum. Sürekli ondan bir şeyler istiyordum, bir konu hakkında konuşmaya çalışıyordum.
Çağan masasından kalktı.
"Nereye gidiyorsun?"
Çağan bana döndü, ters bir bakış attı.
"Kahve alacağım."
"Bana da alıver. Tek şekerli olsun."
"Tamam."
Çağan'ın kapıdan çıkmasıyla Sinan'ın girmesi bir oldu. Sinan, elindeki dosyayı bana verdikten sonra koltuklardan birine oturdu.
"Defne Hanım, nasılsınız?"
"Of, nasıl olayım ki... Şu nursuza tahammül etmeye çalışıyorum."
"Çağan mı?"
"Evet."
"İntikam işi ne oldu? Bir planın var mı?"
"Dur, daha yeni evlendim. Anca zengin oldum. Daha paranın tadını pek alamadım bile."
"Beklemedesin yani?"
"Evet. Birazcık köşkte yaşayayım, para harcayayım.. O kadar da acele edemem."
"Hep bir an önce intikamını alıp eski kimliğine bürüneceğini söylerdin.. Ne değişti?"
"Hayatım değişti. Bu zenginlik pek güzele benziyor. Gerçi intikamımı alınca da zengin olacağım ama biraz Zafer'in paralarını yiyelim."
"Sen nasıl istersen öyle olsun."
O sırada Çağan geri geldi. Elinde iki kahve vardı. Birini benim masama koydu.
"Teşekkür ederim." dedim.
İstemsizce "Rica ederim." diye karşılık verdi.
Sinan odadan çıkacaktı ki onu durdurdum.
"Sinan.."
"Efendim?"
"Pikniğe geliyorsun, öyle değil mi?"
"Evet. Sen?"
"Herhalde geliyorum. Kocam ve çocuklarım nereye, ben oraya..."
Çağan'ın iğrenç bakışlarını görebilmek için böyle demiştim; görmüştüm de.
"Çocuklarım?" dedi gülerek.
"Evet. Sen, kardeşlerin ve kızım Pelin. Genç yaşımda beş çocuk annesiyim."
Çağan'ı kızdırmaya bayılıyordum. Hepsinden nefret ediyordum. Zaten Tuna ve Sertan'ın gidişatı beni oldukça tedirgin ediyordu. Hayatını mahvetmesi için tuttuğum adam, kıza gerçekten aşık olmuştu. Engel olmalıydım. İpleri elimden kaçırmamalıydım.
Bir saat kadar sonra Zafer yanıma geldi. Elinde iki tane nüfus cüzdanı vardı. İkisini de bana uzattı ve gülümsedi. Biri kızımın, biri de benim yeni kimliğimdi; Defne Hazar ile Pelin Hazar'ın kimlikleri...
YOU ARE READING
BÜYÜK SIRLAR
Teen Fiction"Sana söz veriyorum; beni tekrar içten bir şekilde gülümserken göreceksin." "Gerçekten mi?" Onun gözlerinin içine baktım. O da benimkilere bakıyor, bir cevap arıyordu. Yıllardır benim yüzümden çekmediği çile kalmamıştı. Doğruluğundan benim bile emin...
