Yu Jiao Ji ( Blue Whisper) မြန်မာဘာသာပြန်စဆုံး

အပိုင်း (၂၂) ဗိုလ်လုပွဲ

အပိုင်း (၂၂) ဗိုလ်လုပွဲ

မင်းသမီးဆွန်းသဲမှာ ဆန္ဒကြီး၃ခုရှိတယ်။ ပထမဆုံးဆန္ဒက ကျောင်းရန်ကို လူစကားပြောတတ်စေဖို့ပဲ။ ဒုတိယဆန္ဒကတော့ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တွေထွက်ပေါ်လာဖို့ပဲဖြစ်သည်။ တတိယဆန္ဒကတော့ ပုန်ကန်ခြင်းမရှိဘဲ သစ္စာရှိရှိခစားပေးဖို့ပဲဖြစ်သည်။

ယခုချိန်မှာ မင်းသမီးဆွန်းသဲ၏ပထမဆုံးဆန္ဒက ပြည့်ဝလို့သွားပြီ။

ထိုဆန္ဒပြည့်ဝအောင်လုပ်ခဲ့တဲ့သူက ကျီယွင်ဟယ်ပဲဖြစ်သည်။ ဒီပြိုင်ပွဲရဲ့အစပိုင်းမှာတော့ သူမက လင်းဟောက်ချင်းထက်စောပြီး ကျောင်းရန်ကိုစကားပြောဆိုလာအောင် လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ချက်ရော ဇွဲလုံလပါထားရှိခဲ့တယ်။

သို့သော်…

ဒီလိုဖြစ်ပျက်သွားလိမ့်မယ်လို့ မျှော်မှန်းမထားမိဘူး။

ကောင်းကင်ယံမှအလင်းရောင်လေးဟာ ကျိုးပဲ့နေတဲ့နံရံတွေကနေ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာပြီး၊ ခုံမြင့်ကြီးရဲ့ရှေ့ ခြေတစ်လှမ်းအကွာအတိအကျမှာ ရပ်တန့်သွား၏။

အမှောင်ရိပ်ထဲမှာ လင်းချန်းလန် ထိုင်လို့နေပြီး၊ မျက်ဝန်းတစ်စုံက ဆန့်ကျင်ဘက်အလင်းရောင်ကြောင့် ပို၍မှောင်မိုက်နေသယောင်ဖြစ်သည်။ သူ့ရဲ့မျက်နှာမှာ လှိမ့်တက်နေတဲ့တောင်ကုန်းများကဲ့သို့ နက်ရှိုင်းသောအရေးအကြောင်းများနှင့် ဖုံးလွှမ်းနေ၏။

ချင်းဆူးက သူ့ရဲ့အနောက်မှာရပ်နေတာမို့ သူ့ရဲ့အရိပ်ထက်တောင် ပိုပြီးဖုံးကွယ်နေသေးသည်။ လင်းဟောက်ချင်းကတော့ နေ့ခင်းအလင်းရောင်ကျရောက်ရာ ခန်းမကြီး၏ညာဘက်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်။ တစ်ချက်လေးလှမ်းကြည့်လိုက်ရုံနဲ့ သူက အရပ်ခပ်မြင့်မြင်နှင့် တည်ငြိမ်နေသယောင်ဖြစ်ကာ ကျီယွင်ဟယ်သိခဲ့ဖူးတဲ့ ညင်သာလှသောအကိုကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်နေသေးသလိုမျိုး သူ့ရဲ့မျက်နှာဟာ အေးချမ်းနေ၏။

ခန်းမကြီး၏ဘယ်ညာနှစ်ဖက်လုံးမှာလည်း တစ်ခြားမိစ္ဆာဆရာတွေ မတ်တပ်ရပ်လျက်ရှိကြသည်။

လူတိုင်းက တိတ်တဆိတ်စောင့်ကြည့်နေကြစဉ် ကျီယွင်ဟယ်ကတော့ တောင်ကြားသခင်ကြီး၏ခုံမြင့်ဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလျှောက်သွားကာ လင်းချန်းလန်၏ရှေ့ ၃ပေအကွာမှာ ရပ်တန့်လိုက်တယ်။ “တောင်ကြားသခင်ကြီးကို ဂါရဝပြုပါ” သူမ ပုံမှန်အတိုင်း ဒူးထောက်ပြီး ဂါရဝပြုလိုက်သည်။