Yu Jiao Ji ( Blue Whisper) မြန်မာဘာသာပြန်စဆုံး

အပိုင်း (၄၂) ပြင်ပကမ္ဘာ

အပိုင်း (၄၂) ပြင်ပကမ္ဘာ

ဝတ်ရုံဖြူနဲ့အမျိုးသားကို ကျီယွင်ဟယ် လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဆရာတော်ကြီးက အဖြူရောင်ကို ကြိုက်နှစ်သက်တယ်။ သူ့ရဲ့အိမ်တော်တစ်ခုလုံးကို အဖြူရောင်နဲ့တန်ဆာဆင်ပြီး အိမ်တော်ကလူတိုင်းကိုလည်း အဖြူရောင်မှလွဲ၍တစ်ခြားအရောင် မဝတ်ဆင်စေဘူးလို့ဆိုကြသည်။

တော်ဝင်မျိုးနွယ်ဝင်တစ်ယောက်ဟာ နန်းတွင်းကဧည့်ခံပွဲတစ်ပွဲမှာ ဆရာတော်ကြီးကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရလုပ်ဖို့ တစ်ခါကြိုးစားဖူးတယ်။

ထိုအမျိုးသားဟာ “ဒီကမ္ဘာကြီးရဲ့အမြင့်ဆုံးနေရာမှာရှိတဲ့သူတစ်ဦးတည်းကပဲ အဖြူရောင်ကိုဆင်မြန်းတာ”လို့ ဆိုခဲ့တယ်။

သို့သော် ဆရာတော်ကြီးက အေးစက်စွာဖြေဆိုလေသည်၊ “ကမ္ဘာကြီးအတွက် ပူဆွေးဝမ်းနည်းရလွန်းလို့ ငါက အဖြူရောင်ကိုဆင်မြန်းထားတာ”

တော်ဝင်အမျိုးသားရဲ့မျက်နှာဟာ ချက်ချင်း အရောင်ပြောင်းလဲသွားပြီး၊ အခန်းတစ်ခုလုံးဟာ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

နန်းတွင်းဧည့်ခံပွဲမှာ ဒီလိုမှတ်ချက်မျိုးပြောရဲတဲ့သူ တစ်ယောက်မှမရှိခဲ့ဘူး။ (တရုတ်ယဉ်ကျေးမှုအရ ဧည့်ခံပွဲတွေမှာ သေဆုံးခြင်းနဲ့ ပူဆွေးဝမ်းနည်းမှုအကြောင်းပြောဆိုခြင်းဟာ အရမ်းကိုမသင့်တော်တာဖြစ်ပြီး မလေးစားရာကျကာ ကံဆိုးမှုလို့လည်း မှတ်ယူလို့ရတယ်။

ထိုဇာတ်လမ်းဟာ နေရာအနှံ့ပြန့်နှံ့သွားပြီး ဆရာတော်ကြီးရဲ့ရာထူးနေရာနဲ့ ဂုဏ်သတင်းဟာ လူသားတွေကြားမှာ နတ်ဘုရားသဖွယ်ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ဆရာတော်ကြီးရဲ့အိမ်တော်ကို ကျီယွင်ဟယ် တစ်ခါမှမရောက်ဖူးပေမဲ့ ဒီတပည့်ရဲ့ဝတ်ရုံဖြူနဲ့ နဖူးပေါ်က ဖဲကြိုးဖြူကိုကြည့်ခြင်းဖြင့် ဒါက ကမ္ဘာကြီးအတွက် ပူဆွေးခြင်း… ပူဆွေးခြင်းဝတ်ရုံနှင့် တကယ့်ကို တူနေတော့သည်။ သို့ရာတွင် သူ့ရဲ့မျက်နှာက အနက်ရောင်သံချပ်ကာနဲ့ ဆယ်ကျော်သက်စစ်သူကြီးထက်စာရင် ပိုပြီးဖော်ရွေနေသည်။

သူက စစ်သူကြီးငယ်လေးကိုတားဆီးပြီး ကျီယွင်ဟယ်နဲ့ ချန်ယီကို ခေါင်းလှည့်ကြည့်လေသည်။ “မင်းသမီးဆွန်းသဲက ကျောင်းရန်ကို သစ္စာရှိရှိခစားပေးစေချင်တာ၊ ဒါပေမဲ့ ကြည့်ရတာ သူ့ရဲ့နှလုံးသားက အပြည့်အဝ အသွန်အသင်မခံရသေးဘူးပဲ၊ အခုချိန် သူ့ကို မင်းသမီးဆီဆက်သမယ်ဆိုရင်… သူမ ထိခိုက်သွားရင် မင်းတို့ရဲ့မိစ္ဆာတောင်ကြားတစ်ခုလုံး တာဝန်အပြည့်အဝယူရမှာစိုးရိမ်မိတယ်”