Yu Jiao Ji ( Blue Whisper) မြန်မာဘာသာပြန်စဆုံး

အပိုင်း (၅၃) မြောက်ပိုင်း၏ခါးသီးအေးစက်တဲ့ကုန်းမြေ

အပိုင်း (၅၃) မြောက်ပိုင်းရဲ့ခါးသီးအေးစက်တဲ့ကုန်းမြေ

ကျီယွင်ဟယ် အသိပြန်ကပ်လာတဲ့အချိန်မှာ သူမ အတွေးတစ်ခုတည်း ရှိခဲ့တယ်။

ဘဝရဲ့အရှုပ်အထွေးက သူမကို အရမ်းပဲတွန်းချလို့နေပေမဲ့ သူမ အသက်ရှင်နေတုန်းဖြစ်သည်။

ထိုသို့ဆိုလျှင်၊ ၄င်းကို အကောင်းဆုံးအသုံးချပစ်မယ်။

ချန်ယီ ပင်လယ်ထဲကိုမပြန်သေးမှန်း သူမ သိလိုက်ရပြီမို့ အခုချိန်မှာ သူမ ဆက်လက်နေထိုင်ဖို့ အကြောင်းပြချက်ရှိလာပြီ။ သူမ လက်မလျှော့နိုင်သေးဘူး။ ဆရာတော်ကြီးရဲ့ဒီအိမ်တော်ထဲကနေ သူ့ကို သူမ ကူညီပေးနိုင်မယ့်အရာတစ်ခုရှိရမယ်၊ ဥပမာ…

မင်းသမီးဆွန်းသဲကိုသတ်လိုက်တာပေါ့။

ဆရာတော်ကြီးက စွမ်းအားကြီးမားပေမဲ့ သူက ချန်ယီကိုစိတ်မဝင်စားဘူး။ သူ့ရဲ့စိတ်ဝင်စားမှုက လူတစ်ဝက်၊ မိစ္ဆာတစ်ဝက်ဖြစ်တဲ့ သတ္တဝါအသစ်၊ သူမအပေါ်မှာသာရှိတာ။ ချန်ယီကိုခြိမ်းခြောက်နေတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသူက မင်းသမီးဆွန်းသဲပဲ။ တကယ်လို့ မင်းသမီးသာ သေသွားမယ်ဆိုရင်၊ သူ ကုန်းမြေပေါ်မှာ နေထိုင်ရင်တောင်မှ အန္တရာယ်ကင်းနေပေလိမ့်မယ်။

ကျီယွင်ဟယ် မျက်လုံးတွေကိုဖွင့်လိုက်တယ်။

ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေတဲ့လှောင်အိမ်၊ တစ်ပုံစံတည်းတူညီတဲ့အနက်ရောင်အမှောင်ထု၊ သို့သော် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ် ပတ်ချာလည်မှာဝိုင်းရံနေတဲ့ အနက်ရောင်အခိုးအငွေ့တွေကတော့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီ။ ကျီယွင်ဟယ် ဖြူဖျော့ပြီး သေးသွယ်လှတဲ့လက်လေးကို ဆန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ အရေပြားက အောက်ခြေကသွေးကြောကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရအောင်အထိ ကြည်လင်နေတော့သည်။ သူမ လက်မောင်းကိုထိကြည့်လိုက်တယ်… ဓါးရာတွေလည်း လုံးဝပျောက်သွားပြီ။ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ သူမ မိစ္ဆာပုံစံမပြောင်းခင်အခြေအနေသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားတဲ့ပုံပဲ။

“ငါမှန်သားပဲ၊ တိုင်းတစ်ပါးမှာရှာတွေ့တဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ပန်းတွေကနေ လုပ်ထားတဲ့အဆိပ်က တကယ့်ကို အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိတာပဲ” ဆရာတော်ကြီးရဲ့အသံက လှောင်အိမ်အပြင်ဘက်မှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။