အခန်း ၃၃၄။ နှစ်ယောက်မရှိသော ရှရှင်းဟယ်
သူမ ယခင်က မုန်းခဲ့သည့် သူမ၏ သွယ်လျသောလက်ဖြစ်နေ၏။ ယခုအချိန်တွင် ထိုလက်များက သူမအပိုင်ဖြစ်တာကြောင့် အလွန်အဓိပ္ပာယ်ရှိသလို ခံစားမိနေရသည်။ ၎င်းက ရှရှင်းဟယ်အစစ်၏ အပိုင်ဖြစ်သည်၊ နောက်ဆုံးတော့ သူမ ကိုယ်ပိုင်လက်ကို စိုက်ကြည့်နေနိုင်ပြီဖြစ်၏။
သူမ နာ့စ်ကို လှည့်မေးလိုက်သည်။ "ဒီနေ့က ဘယ်နှရက်နေ့လဲ"
"ဒီနေ့က နိုဝင်ဘာ ၂ရက်နေ့"
ဆိုလိုသည်မှာ သူမ တစ်လစွန်းစွန်းလောက် သတိမေ့မြောနေခဲ့သည်။ သူမ မှတ်ဉာဏ်ကို ပြန်လဲလိုက်နိုင်ပုံရသည်။ ရှင်းဟယ်သည် စောင်ကို ဖယ်ကာ ခုတင်ပေါ်မှ ဆင်းရန်လုပ်လေသည်။
နာ့စ်က သူမကို အလျင်စလိုတားမြစ်လိုက်သည်။ "မစ္စရှ ဘာလုပ်တာလဲ။ အခုမှနိုးတာကို ကျေးဇူးပြုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပင်ပန်းအောင်မလုပ်ပါနဲ့"
"အိမ်သာသွားမလို့ပါ" ရှင်းဟယ် နူးညံ့ညင်သာစွာ ဖြေလာသည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ အားနည်းနေသေးသော်လည်း သူမလမ်းလျှောက်ဟန်မှာ ယုံကြည်ချက်နှင့်ဖြစ်၏။
နာ့စ်က သူမကို စူးစမ်းနေသည်။ ရှင်းဟယ် တစ်ခုခု ပြောင်းလဲသွားသကဲ့သို့ သူမခံစားနေရသည်။ ယခင်နှင့် အတော်လေး ပြောင်းလဲသွားပုံရသည်...
ရှင်းဟယ်က မှန်ရှေ့တွင်ရပ်ပြီး သူမမျက်နှာကို နှံ့နှံ့စပ်စပ်ကြည့်နေသည်။ သူမ မျက်ဆန်လှုပ်ရှားသွား၏။ သူမ၏နဂိုမျက်နှာဖြစ်၏။ မှတ်ဉာဏ်များ တကယ် လဲလိုက်ပြီဖြစ်ပြီး သူမ နဂိုအတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားပြီဖြစ်၏။ သူမ ယခုခံစားချက်ကိုကြိုက်၏၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယခုလိုမှ သူမအနာဂတ်ကို သူမထိန်းချုပ်နိုင် မည်ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်၊ သူမကံကြမ္ပာ။
ရှင်းဟယ်က ပြုံးလာပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်ဆီ ပြဿနာမရှိဘဲ ပြန်ရောက်လာသည့် အချက်ကို လက်ခံလိုက်သည်။
သူမ ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာပြီး နာ့စ်ကို မေး၏။ "မုပိုင် ဘယ်မှာလဲ"
YOU ARE READING
ဝေးလွင့်ပြီးသော အတိတ် (၂)
Romanceကွာရှင်းစာချုပ်တည်းဟူသော စာတစ်ရွက်က ရုရှင်းဟယ်ကို ကယ်သူမဲ့ ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်တွင်း ကျရောက်အောင် တွန်းပို့ သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယာဉ်မတော်တဆမှု ဖြစ်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာတော့ သူမသည် တစ်ဖက်ကမ်းခတ် ကျွမ်းကျင် ထက်မြက်သော ဟက်ကာတစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။ သူမ...
