ကျန်းမင်သည် ရုတ်တရက် ပန်းချီကားတစ်ချပ်ဖြစ်သွား၏။
ထို့နောက် ထိုပန်းချီကားမှာ ခဲဖျက်ဖြင့်အဖျက်ခံလိုက်ရသကဲ့သို့ဖြစ်သွားလေသည်။
မည်သည့်အဆင့်မြင့်ဆေးဖြစ်ဖြစ် လေဟာနယ်တိုက်ခိုက်မှုရှေ့တွင် အသုံးမဝင်ဖြစ်ရသည်။
အခန်းမှာ ရုတ်တရက်တိတ်ဆိတ်သွား၏။
ဖူအန်သည် စကေးပြည့်ဝစွာဖြင့် ကျန်နေသေးသည့်သရဲများကိုရှောင်ရှားလိုက်သည်။
ကျန်းယွမ်ယွမ်သည် အောက်ကိုကြည့်ရင်း အနည်းငယ်ခေါင်းမူးသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
ဖက်တီးမလေးမှာ အားနည်းသည့်ကြက်ပေါက်လေးတစ်ကောင်အဖြစ်မှ ညဏ်ကောင်းပြီးအားနည်းသည့် ကြက်ကလေးသို့ပြောင်းလဲသွားသည်ကို သူမမျက်စိဖြင့် မြင်ခဲ့ရသည်။ ထို့နောက်မာယီနှင့် အခြားအဆင့်မြင့်ကစားသမားများကဲ့သို့ သန်မာလာခဲ့ပြီးနောက်ဆုံးတွင် ဂိမ်းထဲ၌အကောင်းဆုံးကစားသမားဖြစ်လာခဲ့သည်။
အိမ်မက်တစ်ခုလိုပင်…………..
သူက တကယ်ပဲအရမ်းကြမ်းတဲ့အစိမ်းရောင်ဇီးသီးလေးပဲ………….
…………………………………………………….
ဖူအန်မှာ သူမကိုယ်သူမ အလွန်မိုက်သည်ဟုမခံစားမိပေ။
စွမ်းရည်ကိုသုံးသောအခါ ဖြစ်တတ်သည့်နာကျင်မှုက အဘယ်ကြောင့်ပျောက်သွားသည်ကို သူမသိသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်မှဖြစ်ပျက်သည့်အကျိုးဆက်မှာ အစစ်အမှန်ပင်။
ကျန်းမင်ကိုသတ်လိုက်ခြင်းက သူမစွမ်းရည်၏နောက်ဆုံးလက်ကျန်လေးကို ညှစ်ထုတ်လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။
ဤနေရာမှမထွက်ခွာပါက သရဲများကိုရှောင်ရှားရန်ခွန်အားရှိတော့မည်မဟုတ်ပေ။
ယခုအချိန်တွင် ကျန်းမင်မှာ ကျောင်းတွင်ရှိသမျှသရဲများကို ဆွဲခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သဖြင့် ထွက်သွားရန်နည်းလမ်းမရှိတော့ပေ။
အောက်ဆင်းရန်နည်းလမ်းမရှိတော့ပါက အပေါ်သို့တက်ရန်သာ ကျန်တော့ပေသည်။
အခန်းထဲကို ဖူအန်ကြည့်လိုက်၏။ ကျန်းမင်သည် သူမနှင့်အကြံတူတူရှိနေနိုင်ပေသည်။ ပြတင်းပေါက်အားလုံး ပွင့်နေသည်။
