I Love You

ɪ ʟᴏᴠᴇ ʏᴏᴜ [ ᴇᴘ 19 ]

خنده ی پر از تمسخرش توی گوشم پیچید و بعد شروع کرد به حرف زدن ..

_ تو

اخم غلیظی کردم و با خشونت گفتم ...

_ اون قراره همسر من بشه و با وجود اینکه برات احترام قائلم اما به تو ربطی نداره هیونگ !
لطفا مجبورم نکن همین قدر احترامی که بینمونه رو بشکونم و برنامه هام به خاطر دخالت های بیجات خورد بشه ...

درحالی که سمت گوشیم که روی عسلی بود میرفتم و بر میگشتم گفتم و بعد از گرفتن شماره ی چه ریون گوشی رو سمت شیومین گرفتم تا باهاش حرف
بزنه ...

_ هرچی میخوای بهش بگو بخره ...

_ اهههه اییی...

با شنیدن ناله ایی از سمت بکهیون شیومین درحالی که گوشیم و بهم برمیگردوند سمت بک دوید سعی کرد بفهمه کجاش درد میکنه ...
به رنگ‌ پریدگی صورتش و لب های ترک خورده اش خیره شدم...
سمت کاناپه رفتم و روش نشستم ..
کاری به ذهنم نمیرسید تا انجامش بدم و خب چه کاری بهتر از نشستن توی اتاق خودم و دیدن بکهیون ...
تقریبا 30 دقیقه از زمانی که بکهیون از درد به خودش میپیچید گذشته بود که تصمیم گرفتم سر صحبت و با شیومین باز کنم ...
داروهایی که چه ریون اورده بود باعث شده بود اون پسر اروم تر باشه و من مثل هر بار چه ریون و بابت سلیقه ی خوبش توی خرید لباس تحسین کرده بودم ...

_ شیومین هیونگ ؟

اروم صداش زدم و به چشمایی که با حرص روی خودم قرار گرفته بودن نگاه کردم ..

_ اون ... یعنی بکهیون..

خب نمیدونستم چه طوری باید توضیح بدم اما با شنیدن صدای خنده ی پر از تمسخر شیو سرم و با تعجب بالا بردم ...

_ یعنی باور کنم پارک چانیول برای اینکه یکی مثل این بچه حالش بده مضطرب شده ؟!

درحالی که به بکهیون اشاره میزد گفت و ناخواسته اخم هام و توی هم بردم ...

_ اصلا هم این طور نیست ..!
فقط نمیدونم چه طوری وضعیتش و بهت توضیح بدم !

شیومین لبخند زد درحالی که میتونستم دلخوری رو ازش احساس کنم ..

_ چرا چانیول همین طوره و لازم نیست توضیح بدی !
مگه نگفتی به من ربطی نداره ؟!

نگاهم و به بکهیون که اروم خوابیده بود دادم و حرفی نداشتم که بزنم‌...
چند لحظه بعد دوباره صدای شیومین توی گوشم‌ پیچیده بود و فهمیدم هیونگم و بیشتر از چیزی که فکر و میکردم ناراحت کردم ...

_ این اولین و اخرین باریه که برات کاری میکنم پارک چانیول ...

حتی الان از اینکه اسم و فامیلیم و باهم گفته بود میتونستم احساس کنم چه قدر عصبی و ناراحته ....