|DAMIRAE| Po prostu mnie nie kochaj...

11-Pierwsza randka.

RAVEN:
Damian Wayne. Pocałował mnie. On?!
-To kompletnie nie w Twoim stylu.-Powiedziałam, gdy się oderwał.
Skruszył się.
-Ja... Myślałem...
Chwyciłam go za krawat, przyciągnęłam i przycisnęłam swoje wargi do jego. Teraz on był zdziwiony, ale oddał pocałunek.
Odsunęłam się od niego.
-To NAPRAWDĘ nie w naszym stylu.-Przyznał.
-Ale podobało mi się.-Zarumieniłam się. Robin również.
Staliśmy tak i patrzyliśmy na siebie. Panowała przyjemna cisza.
-Co zaplanowałeś?-Przerwałam ją.
-Wiesz... Lubisz herbatę więc zająłem miejsce w herbaciarni...-Podrapał się po głowie.
-Więc chodźmy.-Uśmiechnęłam się odrobinę.
Czarnowłosy pokiwał głową, ciągle czerwony, i ruszyliśmy.
***
W herbaciarni było bardzo przyjemnie. Często milczeliśmy, a cisza, którą wtedy panowała, była niezwykła i piękna. Mało rozmawialiśmy. Znaliśmy się już bardzo dobrze, więc raczej na siebie patrzeliśmy, popijając napar.
Gdy wracaliśmy do Titans Tower na niebie były już gwiazdy.
Wyczułam rozdarcie u Robina, co trochę mnie zmartwiło.
-Masz wątpliwości?-Zapytałam, nie mogąc doczekać się odpowiedzi.
Spojrzał na mnie zdziwiony.
-Wyczułaś...
-Jestem empatką.-Przypomniałam mu.-Jeśli żałujesz... Nie musimy się spotykać... Jeszcze o tym nie rozmawialiśmy...-Dodałam z bólem.
Zatrzymaliśmy się.
-Waham się... Ale nie tego, co podejrzewasz.
Spojrzałam w stronę chłopaka.
-W górach... Emocje trzeba było tłumić. Przez to nie wiem momentami jak się zachować... Nie wiem... Czy jeśli chwycę Cię za rękę... To czy to będzie... na miejscu.-Wydukał, a ja poczułam ulgę.
Wyciągnęłam w jego kierunku otwartą dłoń i uśmiechnęłam się.
Ujął ją delikatnie i oplótł palcami.
Przeszedł mnie przyjemny dreszcz.
Widziałam że był zawstydzony, ale również szczęśliwy.
-Ja też niezbyt umiejętnie okazuję uczucia...-Przyznałam.-Ale to już pewnie wiesz.
-Chciałbyś... no wiesz... Być ze mną?
Przyjrzałam mu się.
-Nie widzę innej opcji.
Uśmiechnęłam się szeroko.

Ja wiem że szybko. Spokojnie. Karty niebawem się odwrócą...