The Story Of Phoenix King

''22''

ေရွာင္က်န႔္က အလုပ္ေတြမ်ားေနတယ္ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လီက်ားရီက သူ႕ကို အခ်ိန္ျပည့္ေစာင့္ၾကည့္ေနလို႔ပဲ ။ မသိခ်င္ေယာင္ ​ေဆာင္လို႔ေတာင္မရ ။ သူ႕ေရွ႕မွာအၿမဲေပၚလာၿပီး ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြျပဳမူေနတာေၾကာင့္ မ်က္ခုံးေတြမလႈပ္ပဲမေနနိုင္ ။ လီက်ားရီရဲ႕ပုံစံက သူ႕ကိုအခ်ိန္မေ႐ြးခုန္အုပ္ေတာ့မဲ့ သားရိုင္းေကာင္နဲ႕ေတာင္ဆင္ေနေသးတယ္ ။

အဲ႔ဒါေၾကာင့္မို႔ လီက်ားရီနဲ႕ပတ္သတ္ရင္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္သေဘာမထားရဲေတာ့ေပ ။ လီက်ားရီရဲ႕စိတ္က အလြန္ခန႔္မွန္းရခက္ၿပီး သူမထင္ထားေတြေတာင္ လုပ္ပစ္နိုင္လာတယ္ ။ ဥပမာေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက သူရဲ႕အကိုျဖစ္ေနတာေတာင္မွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေပါ့ ။ လီက်ားရီရဲ႕မိခင္ျဖစ္တဲ့ သူရဲ႕မိေထြးကလည္း ထူးဆန္းစြာျပဳမူေနတယ္ ။ တစ္ခုခုျဖစ္ေနသလိုပဲ ။

" ညေနက်ရင္ အတူျပန္ျကရေအာင္ေနာ္ ကိုကို ။''

"..........''

" ကိုကိုလို႔.... ''

ဘာမွျပန္မေျပာပဲတိတ္ေနလိုက္ေတာ့ လီက်ားရီက သူ႕ရဲ႕အနားကိုေရာက္လာၿပီး ခါးေတြကိုအတင္းဖက္တြယ္ကာ ပူဆာသလိုဆိုလာတယ္ ။ ေရွာင္က်န႔္က စိတ္ထဲကေန သက္ျပင္းခ်႐ုံပဲတက္နိုင္ေတာ့တယ္ ။ လီက်ားရီက သူ႕ရဲ႕ကုမၼဏီကိုေန႕တိုင္းေရာက္လာတက္ၿပီး သူ႕ကိုလာေတြ႕ေလ့ရွိတယ္ ။ ေမာင္းထုတ္လိုက္ရင္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ရွယ္ယာရွင္ပုံစံျပဳမူတယ္ ။ လီက်ားရီရဲ႕လက္ထဲမွာ ကုမၼဏီရဲ႕ရွယ္ယာေတြ႐ွိေနတာမို႔ ဘာမွမတက္နိုင္ခဲ့ဘူး ။

" လီက်ားရီ မင္း ကိုယ့္ကိုလြွတ္ေပးထားလို႔မရဘူးလား ။ ''

" ဟင့္အင္း! မရဘူး ။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုကို့အနားမွာအၿမဲရွိေနခ်င္တာ ''

ေရွာင္က်န႔္က ေခါင္းေတာင္ကိုက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာတယ္ ။ လီက်ားရီက ဝမ္ရီေပၚရဲ႕ဝိညာဥ္အစိတ္အပိုင္းျဖစ္တာမို႔ နာက်င္ေအာင္လည္းမလုပ္ရက္ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူပဲ အေလ်ာ့ေပးလိုက္ရေတာ့တယ္ ။ ဟူး! ဒီဒုတိယဝိညာဥ္အစိတ္အပိုင္းက ဆိုးသြမ္းတဲ့အစိတ္အပိုင္းေလးပဲ ။ ပထမအစိတ္အပိုင္းလို လိမၼာမေနဘူး ။ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းကေရာ ဘယ္လိုပုံစံေတြျဖစ္ေနအုံးမလဲ? ။