The Story Of Phoenix King

''109''

ရွဲက်င္းဝမ္က သူ႕ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိမ္ေမာက်ေနတဲ့ သူရဲ႕ကေလးေလးကို အနီေရာင္မ်က္လုံးေတြနဲ႕ စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္ ။ ေရွာင္ယြမ္က သူ႕ရဲ႕အခန္းထဲ ဘယ္လိုလုပ္ ေရာက္ေနရတာလဲ ။ ၿပီးေတာ့ ေရွာင္ယြမ္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚက အမွတ္အသားေတြ ။ အဲ့ဒီအမွတ္အသားေတြက သူလုပ္ခဲ့တာလား ။

[ မင္း မဟုတ္ဘူး ငါလုပ္ထားတာ ေရွာင္ယြမ္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚက အမွတ္အသားေတြက ငါရဲ႕အမွတ္အသားေတြ]

ရွဲက်င္းဝမ္ဟာ ရင္းနီးေနတဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူ ေဖာက္ခြဲလုနီးနီး ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ။ အဲ့ဒီသူေတာင္းစားက သူ႕ရဲ႕ကေလးေလးကို ထိခဲ့တာတဲ့လား ။ သူတန္ဖိုးထားရတဲ့ သူရဲ႕ကေလးကို အဲ့ဒီကပ္ပါးေကာင္က သိမ္းပိုက္ခဲ့တာတဲ့လား ။

[ ကပ္ပါးတဲ့လား! ရွဲက်င္းဝမ္ မေမ့လိုက္နဲ႕ ငါတို႔က တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာကို ၿပီးေတာ့ မင္းကမွ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို လုယူထားတဲ့လူ မင္းသာ ငါ့ကို ခ်ိတ္ပိတ္မထားရင္ ေရွာင္ယြမ္က အစကတည္းက ငါ့အပိုင္ျဖစ္ေနၿပီး ဒီေလာက္အထိ ေစာင့္ေနစရာမလိုဘူး]

" က်င္းဝမ္ယြီ ေရွာင္ယြမ္က ငါ့ရဲ႕ကေလးေလး မင္းနဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး မင္း သူ႕ကို ထိစရာမလိုဘူး "

ရွဲက်င္းဝမ္က ေဒါသတႀကီးတုံ႕​​ျပန္လိုက္ေပမဲ့ က်င္းဝမ္ယြီကေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ျခင္းမရွိ ။ ပ်င္းရိေနတဲ့ေလသံနဲ႕ ဆိုလာခဲ့တယ္ ။

[ မင္း ငါ့ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို သိမ္းပိုက္ထားတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနၿပီလဲ ပိုင္ရွင္ကို ျပန္ေပးသင့္ၿပီ မထင္ဘူးလား ]

" အိမ္မက္ မက္မေနနဲ႕ ဒီခႏၶာကိုယ္က ငါ့ဟာ ငါ မင္းကို ျပန္ေပးစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး ၿပီးေတာ့ ထပ္ၿပီးသတိေပးလိုက္မယ္ ေရွာင္ယြမ္က မင္းအပိုင္မဟုတ္ဘူး သူ႕ကို ထပ္ထိလို႔ကေတာ့ မင္းကို သတ္ပစ္မယ္ ''

[ ငါ့ကို သတ္ပစ္မယ္ အဟက္! ရွဲက်င္းဝမ္ မင္းထပ္ေမ့သြားၿပီလား ငါက မင္းပဲဆိုတာကိုေလ ငါ့ကိုသတ္ပစ္ရင္ မင္းပါေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ မင္းက ငါ့စီက ခြဲထြက္သြားတဲ့ စိတ္ကြဲျဖစ္ေနလို႔ေလ မူလစိတ္ျဖစ္တဲ့ငါကို မင္းလိုစိတ္ကြဲက သတ္နိုင္မယ္တဲ့လား သူ႕ကို ျပန္ေခၚဖို႔သာမဟုတ္ရင္ မင္းဆိုတာရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး ငါအားနည္းေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူသြားခဲ့တဲ့ ေကာင္ကမ်ား ]