The Story Of Phoenix King

''12''

ေဝ့ရီခ်န္က အသက္မရွိေတာ့တဲ့ လင္းရွိုးယာရဲ႕ကိုယ္ေလးကို တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္ထားကာ မ်က္ရည္ေတြကို စီးက်ခြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ေအာင့္တက္လာတဲ့ ရင္ဘတ္ေၾကာင့္ ေသြးအန္မိေတာ့ သူ႕ကို စိုးရိမ္တႀကီးေအာ္ေခၚလာတဲ့ သူရဲ႕သစၥာရွိလူယုံေတြ ။

" သခင္!! "

ေဝ့ရီခ်န္က အရာအားလုံးကိုလ်စ္လ်ဴရႈပစ္ၿပီး လင္းရွိုးယာရဲ႕ကိုယ္ေလးကိုေပြ႕ခ်ီကာ အေဝးဆုံးေနရာကို ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။ သူရဲ႕ဘဝႀကီးက အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူး ။ အသက္ရႉေနေပမဲ့လည္း ေသဆုံးခဲ့ရၿပီးၿပီ ။

လင္းရွိုးယာ မင္းဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကိုထားခဲ့ရတာလဲ? ။ ငါက မင္းေပၚေကာင္းေကာင္မဆက္ဆံခဲ့လို႔လား? ။ အမွားလုပ္ခဲ့မိလို႔ အခုလိုမ်ိဳးအျပစ္ေပးလိုက္တာလား? ။ မင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာ ငါဆိုတဲ့လူက နည္းနည္းေလးေတာင္ အေရးမပါခဲ့ဘူးလား? ။ ဘာလို႔ ငါ့အပၚရက္စက္ရတာလဲ? ။ ဒီရက္က်မွ... ဒီရက္က်ေတာ့မွ မင္းက ငါ့ကိုထားသြားဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္ ။ ငါအရမ္းနာက်င္ရတယ္ ။

ေဝ့ရီခ်န္ဟာ တျဖည္းျဖည္းေအးစက္လာတဲ့ လင္းရွိုးယာရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ျမတ္နိုးစြာၾကည့္ေနၿပီး ေသြးေရာင္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါေလးကို သူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ ထိကပ္လိုက္တယ္ ။ အဲ့ဒီ​ေနာက္ လင္းရွိုးယာရဲ႕ရင္ဘတ္မွာ စိုက္ေနတဲ့ဓားကို အသာဆြဲထုတ္ကာ သူရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို လွီးခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။ ေဝဝါးလာတဲ့အျမင္အာ႐ုံေၾကာင့္ မ်က္လုံး​ေတြမွိတ္ထားလိုက္ေတာ့ အတိတ္ကအေၾကာင္းအရာေတြက ေခါင္းထဲျပန္ေပၚလာတယ္ ။

သူငယ္ငယ္တုန္းက လွပတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ဆုံခဲ့တယ္ ။ အဲ့ဒီေကာင္ေလးက သူထက္ ရက္အနည္းငယ္သာႀကီးၿပီး ေရာဂါသည္ေလး ။ သူက အဲ့ဒီေကာင္ေလးကို အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပဲ ကာကြယ္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္ ။ သူကို အၿမဲေငးၾကည့္ေနတက္တဲ့ မ်က္ဝန္းထဲကအဓိပၸါယ္ေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပုံမွန္အတိုင္းဆက္ဆံေပးခဲ့တယ္ ။ အဲ့ဒီေကာင္ေလးကို ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကလြဲၿပီး တစ္ျခားဘာစိတ္မရွိခဲ့ဘူး ။ ကာကြယ္ေပးခ်င္ခဲ့တာေလး တစ္ခုပဲရွိတာ ။