The Story Of Phoenix King

"127"

" မင္းယြမ္ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္ မင္းကို ကာကြယ္မေပးနိုင္ခဲ့ဘူး "

ေရွာင္က်န႔္က က်ိဳးမင္းယြမ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေသြးေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ပြတ္သပ္ေပးရင္း ဆိုလာတယ္ ။ လုမင္းရန္အတုက က်ိဳးမင္းယြမ္ကို ဘာလို႔လိုက္ၿပီး တိုက္ခိုက္ေနရတာလဲ ။ တကယ္လို႔ ေက်ာက္လ်ိဳခ်င္းသာ အဲ့ဒီေနရာမွာရွိမေနရင္ ဒါမွမဟုတ္ သူသာ ေက်ာက္လ်ိဳခ်င္းကို ဖီးႏွစ္ငွက္ေမႊး ေပးမထားခဲ့ရင္ က်ိဳးမင္းယြမ္တစ္ေယာက္ လုမင္းရန္အတုလက္ခ်က္နဲ႕ ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ ရသြားနိုင္တယ္ ။

" ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပပါတယ္ ကိုကို ဒဏ္ရာက သိပ္မနာပါဘူး "

ဝမ္ရီေပၚက ျဖဴဖပ္ျဖဴေလ်ာ့ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ဆိုလိုက္တယ္ ။ သူရဲ႕လက္ရွိပုံစံက ကာကြယ္ေပးခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႏူးညံ့အားနည္းေနတာေၾကာင့္ ျမင္သူတကာ သနားစိတ္ဝင္ၿပီး ကူညီေပးခ်င္မွာ အ‌ေသအခ်ာပဲ ။ အဲ့ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လည္း သူက တမင္ဟန္ေဆာင္ လုပ္ယူထားတယ္ မဟုတ္ပါလား ။

ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္ေနရတဲ့ ေက်ာက္လ်ိဳခ်င္းကေတာ့ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလြန္းတဲ့ က်ိဳးမင္းယြမ္ကို စိတ္ထဲကေန လက္မေထာင္ျပကာ အမွတ္ျပည့္ေပးလိုက္မိတယ္ ။ က်ိဳးမင္းယြမ္က ဒီေလာက္အထိ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေတာင္မထင္ထားခဲ့ဘူး ။ သူ႕ကို ေဒါသတႀကီး သတ္ျဖတ္ေတာ့မဲ့လူက အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ ထိခိုက္က်ိဳးပဲ့လြယ္တဲ့ ဖ်ားနာေနတဲ့အလွေလးအျဖစ္ ခ်က္ျခင္းေျပာင္းလဲသြားတယ္ ။ သူရဲ႕ကိုယ္ပိုင္မ်က္လုံးေတြနဲ႕သာ မျမင္ခဲ့ရင္ ယုံၾကည္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ။

" ေက်ာက္... ရွမင္က်ိဳး ငါ မင္းကို ေမးစရာရွိတယ္ ငါနဲ႕ အျပင္ဘက္ကိုလိုက္ခဲ့ "

‌ေရွာင္က်န႔္က အိပ္ယာေပၚမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ က်ိဳးမင္းယြမ္ကို ဂ႐ုတစိုက္ေစာင္ၿခဳံေပးကာ ေက်ာက္လ်ိဳခ်င္းကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူ႕မွာ ေက်ာက္လ်ိဳခ်င္းကို ေမးစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္ မဟုတ္ပါလား ။ လုမင္းရန္အတုက သူ႕ရဲ႕အခန္းထဲ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ ဝင္ေရာက္လာနိုင္တာက သိပ္ကိုထူးဆန္းလြန္းတယ္ ။