The Story Of Phoenix King

''17''

ေ႐ွာင္က်န္႔က သူ႔ကို နံရံမွာဖိကပ္ထားတဲ့ လီက်ားရီရဲ႕ေျခေထာက္ကို ျဖတ္ကန္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လီက်ားရီက သူ႔ကိုေဝခြဲရခက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ၾကည့္လာၿပီး သူဘယ္သူလဲဆိုတာကို ထပ္ခါထပ္ခါ​ေမးေနတယ္ ။ ဂ႐ုမစိုက္ပဲထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ သူရဲ႕ညာလက္ေကာက္ဝတ္ကို အားနဲ႔ဆုပ္ကိုင္ကာတားစီးျပန္တယ္ ။ က်စ္! ဒီလီက်ားရီက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ။

" ခင္မ်ားက သူမဟုတ္ဘူး ။ ''

" အဓိပၸါယ္မ႐ွိတာေတြ ေတာ္လိုက္ေတာ့ ! ။ ''

ေ႐ွာင္က်န္႔က စိတ္႐ႈပ္လာတဲ့အတြက္ ေအာ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လီက်ားရီရဲ႕မ်က္လံုးေတြက တျဖည္းျဖည္းေအးစက္လာၿပီး အသက္႐ွဴသံေတြျမန္လာေတာ့တယ္ ။

" ခင္မ်ား ဘယ္သူလဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေမးေနတယ္ေလ ''

သူ႔ရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လီက်ားရီရဲ႕လက္ေတြက တျဖည္းျဖည္းအားပါလာၿပီး အ႐ိုးေတြကိုခ်ိဳးပစ္ေတာ့ပံုနဲ႔ ။ ေ႐ွာင္က်န္႔က ဆက္ၿပီးသည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ လီက်ားရီရဲ႕မ်က္ႏွာကို အားေနတဲ့သူရဲ႕လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ျဖတ္႐ိုက္ပစ္လိုက္တယ္ ။

" မင္း စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုသြားသင့္တယ္ ။ အဲ့ဒီကလူေတြက မင္းကိုပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ေအာင္ ကုသေပးလိမ့္မယ္ ။ ''

လီက်ားရီက သူ႔ကိုအထင္ေသးသလိုၾကည့္ၿပီး အခန္းထဲကထြက္သြားတဲ့ က်န္းေ႐ွာင္ဖန္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္ေငးၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ဒီလူကက်န္းေရွာင္ဖန္ဆိုေပမဲ႔လည္း သူသိတဲ့က်န္းေ႐ွာင္ဖန္မဟုတ္ဘူး ။ ဒါဆိုရင္က်န္းေ႐ွာင္ဖန္က ဘယ္ကိုေရာက္သြားတာလဲ ? ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဒါေတြကအေရးမႀကီးဘူး ။ အေရးႀကီးတာက ဒီလူအေပၚမွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သူရဲ႕စိတ္ေတြပဲ ။ ဘာလို႔လဲ? ။ သူက ဘာလို႔ဒီလူကို လိုခ်င္ေနရတာလဲ? ။ မျဖစ္သင့္ဘူးေလ ။

က်န္းေ႐ွာင္ဖန္ဆိုတဲ့လူက သူ႔ကိုငယ္ငယ္ေလးတည္းက အႏိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္ၿပီး သူ႔မိခင္ကိုလည္းမတူမတန္ဆက္ဆံတယ္ ။ သူတို႔ကေသြးသားေတာ္စပ္ေနတာေတာင္မွ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ ။ သူငါးႏွစ္သားအရြယ္တုန္းက သူ႔ကို လမ္းမေပၚမွာတစ္ေယာက္တည္းထားသြားတဲ့အထိ က်န္းေ႐ွာင္ဖန္က သူ႔အေပၚရက္စက္ခဲ့တာ ။ သူ႔မိခင္ဆိုလည္း က်န္းေ႐ွာင္ဖန္ေၾကာင့္ အျမဲဝမ္းနည္းေနရတယ္ ။