The Story Of Phoenix King

''55''

လီခ်န္းလ်ံဳက ၿငိမ္သက္ေနတဲ့႐ွန္းက်ားလ်န္ကို မ်က္​ေမွာင္က်ံဳကာျကည့္ေနတယ္ ။ ႐ွန္းက်ားလ်န္က သူေျပာတာေတြကို သေဘာမတူဘူးလား? ။ သူ႔အပိုင္ျဖစ္လာဖို႔ လက္မခံဘူးလား? ။ လီခ်န္းလ်ံဳက ရင္ဘတ္ေတြတင္းၾကပ္လာတယ္ ။

" ႐ွန္းက်ားလ်န္ ခင္မ်ားျမဲျမဲမွတ္ထား ခင္မ်ားက က်ဳပ္အပိုင္ပဲ ။ လက္ခံသည္ျဖစ္ေစ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ က်ဳပ္စီကထြက္သြားလို႔မရဘူး ။ ဒီကမၻာမွာ က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းကပဲ ခင္မ်ားကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္႐ွိတယ္ ။ ''

လီခ်န္းလ်ံဳက ႐ွန္းက်ားလ်န္ရဲ႕လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို အားနဲ႔ညစ္ကာ အံႀကိတ္ျပီးဆိုလာတယ္ ။ ေ႐ွာင္က်န္႔က လက္ေမာင္းေတြေအာင့္လာတဲ့အတြက္ ႐ုန္းပစ္လိုက္တယ္ ။ 

" ကိုယ္က မင္းမိဘေတြကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူေနာ္ ။ အဲ့တာေတာင္မွ မင္းက ကိုယ့္ကိုလိုခ်င္ေနတုန္းပဲလား? "

".........''

လီခ်န္းလ်ံဳက ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ ႐ွန္းက်ားလ်န္ကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္ျကည့္လို႔ေနတယ္ ။ သူက သူရဲ႕မိဘေတြအေပၚ တာဝန္မေက်ခဲ့ဘူး ။ မိဘနွစ္ပါးအတြက္ လက္တု႔ံျပန္ေပးရမဲ့အစား အဲ့ဒီလူကို ႐ူး႐ူးမူးမူးစြဲလမ္းသြားခဲ့တယ္ ။ သူ႔မိဘေတြသာ ဒီအေၾကာင္းေတြကိုသိရင္ အေတာ္ေလးစိတ္ပ်က္သြားၾကမွာ ။ ဒါေပမဲ့သူေနာင္တမရဘူး ။ ႐ွန္းက်ားလ်န္ကို ခ်စ္မိသြားတဲ့အေပၚ ဘယ္ေတာ့မွေနာင္တမရဘူး ။ ႐ွန္းက်ားလ်န္ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္မဲ့အစား သူ႔ကိုယ္သူပဲနာက်င္ေအာင္လုပ္မယ္ ။

" ဟုတ္တယ္ လိုခ်င္ေနတုန္းပဲ ။ အမွန္တရားကိုသိေနတာေတာင္မွ က်ဳပ္ဆိုတဲ့လူက ခင္မ်ားကိုလိုခ်င္ေနတုန္းပဲ ။ ''

ေ႐ွာင္က်န္႔က လီခ်န္းလ်ံဳရဲ႕ျပတ္သားမႈအေပၚ အလြန္အ့ံျသေနရတယ္ ။ သူဆိုရင္ေရာ? ။ သူ႔မိဘေတြကိုသတ္ခဲ့လူကိုခြင့္လႊတ္ၿပီး ခ်စ္ေပးႏိုင္မွာလား? ။ ဟင့္အင္း! မခ်စ္ေပးႏိုင္ေလာက္ဘူး ။ အဲ့ဒီလူက သူ႔အသက္ထက္ ပိုခ်စ္ရတဲ့လူျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွ ခြင့္မလြွတ္ေပးႏိုင္ေလာက္ဘူး ။ မိဘႏွစ္ပါးအတြက္ အဲ့ဒီလူကိုသတ္ပစ္မယ္ ။ ၿပီးရင္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း အဲ့ဒီလူေနာက္လိုက္သြားမယ္ ။