Unicode
အခန်း (၁၇၄)
ဦးလေးဟောက်
စုယန်ယန်သည် ဟောက်ချန်ဟွမ်းက လူအများရှေ့တွင် သူမအား အရမ်း ဂရုစိုက်ပေးသည့် အတွက် ဝမ်းသာမိသော်လည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်အတွက် သီးသန့်အချိန်လေး ရရှိဖို့ စိတ်အား ထက်သန်စွာ မျှော်လင့်နေခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့် ဟောက်ချန်ဟွမ်းက သူမကို ချွေးသုတ် ပေးပြီးနောက် ချက်ချင်းပင် စုယန်ယန်သည် သူမ ခေါင်းကို လှည့်ပြီး နျဉ်စစ်ယွမ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
“ဒီနေ့ရဲ့ ကုသမှုကတော့ ပြီးသွားပြီ။ ကျွန်မ တစ်ပတ်အတွင်း ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်။ ကျွန်မအိမ်ကနေ ကုသချိန်အတွင်း ကျွေးရမယ့် ဆေးဖက်ဝင် ဟင်းလျာတွေကို လာယူဖို့ သတိရပါ။ ညကျရင် ကျွေးရမယ့် ဆေးဖက်ဝင် ဟင်းလျာကို ကျွန်မ ချက်ပြုတ်ပြီးလို့ မီးဖိုပေါ်မှာ နွှေးထားတယ်၊ ကျွန်မ ပြန်မရောက်ခင် သွားယူလို့ ရတယ်။ နောက်ကျမှ သွားယူဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါ၊ ကျွန်မတို့အိမ်က အိမ်အကူက ရှင်တို့ကို ထုတ်ပေးပါလိမ့်မယ်”
စုယန်ယန်အစား ဘာဖြစ်လို့ အိမ်အကူဆီကနေ ယူရမှာလဲ။ နျဉ်စစ်ယွမ်သည် အကြောင်းအရင်းကို ချက်ချင်း သိလိုက်သည်။ သူက စုယန်ယန်တို့ နှစ်ယောက်ကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ ခပ်ဖျော့ဖျော့ ပြုံးရင်း “ကောင်းပါပြီ၊ ဆေးဖက်ဝင် ဟင်းလျာတွေကို သွားယူဖို့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်ပါ့မယ်” လို့ ဆိုလိုက်သည်။
“ဘာမှ မရှိဘူးဆိုရင် ကျွန်မတို့ ပြန်တော့မယ်”
“ကောင်းပါပြီ၊ ကျွန်တော် မင်းတို့ကို အပြင်လိုက်ပို့ပေးမယ်”
“ရပါတယ်၊ ကျွန်မတို့ ဘာသာပဲ ပြန်လိုက်ပါ့မယ်။ ရှင် ဒီမှာနေပြီး ရှင့်ညီလေးကိုပဲ ဂရုစိုက် ထားလိုက်ပါ”
“ဒါက...” နျဉ်စစ်ယွမ်က ထပ်မပြောနိုင်ခင် ယန်ကျင်းယို့က သူ့ကို ကြားဖြတ် ဝင်ပြောခဲ့သည်။ “စကားမစပ်၊ ငါလည်း အခု ပြန်တော့မယ်။ စစ်ယွမ်၊ မင်း ဒီမှာ ကျန်နေခဲ့ပြီး ချီလွေ့ကိုပဲ ဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါ။ ငါ သူတို့ကို လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်”
