အခန်း (၃၁၂)
- သူသည် ထင်သလောက် ဥာဏ်ကောင်းသူမဟုတ်
"တကယ်လို့ မင်း ငါ့ကို မေးချင်တယ်ဆိုရင်၊ ဒါတွေက အရေးကြီးဆုံးကိစ္စ မဟုတ်သေးပါဘူး။ နေ့တိုင်း ဝင်ပေါက်မှာ နာမည်ကြီးတွေကို တွေ့နိုင်ပြီး သူတို့ဆီက လက်မှတ်တွေကို ရံဖန်ရံဖန် တောင်းဆိုနိုင်တာက အရေးကြီးဆုံးပဲ မဟုတ်ပါလား။"
မိန်းကလေးတွေက ကုမ္ပဏီ၏ အကျိုးခံစားခွင့်များကို ဆွေးနွေးရန် အလုပ်များသောကြောင့် သူတို့ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှ အရုပ်ဆိုးသော မျက်နှာအမူအရာများကို သတိမပြုမိခဲ့ကြပေ။
ဝမ်ကျင့်ဖျင်သည် စုယန်ယန်က အများပိုင်ပစ္စည်းတွေကို အလွဲသုံးစားပြုလုပ်ပြီး ပုဂ္ဂလိကပိုင် အသုံးပြုခဲ့တယ်လို့ သူမက ဝေဖန်ပြောဆိုခဲ့သော်လည်း စုယန်ယန်သည် အကြောင်းအရာကို ပြောင်းလဲခဲ့ပြီး စုယန်ယန်တို့ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေရဲ့ အကျိုးခံစားခွင့်များကို လူသိရှင်ကြား ထုတ်ဖော်ပြသခဲ့တာကိုသာ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမရဲ့ မျက်နှာအမူအရာဟာ လုံးဝ အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့သည်။
ဟောက်ရှောက်ဖုန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး လူများစွာ၏ ဆွေးနွေးမှုကို ကြားပြီးနောက် ချက်ချင်းဆိုသလို ခုန်ပေါက်ကာ "မင်းက ကုမ္ပဏီရဲ့ ဘော့စ်ပဲ။ သူတို့ရဲ့အလုပ်ကို မဆုံးရှုံးချင်သရွေ့ ကုမ္ပဏီမကောင်းကြောင်းကို မင်းရှေ့မှာ ပြောဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး။"
စုယန်ယန်က သူမမျက်ဝန်းတွေ မှေးကျဥ်းလိုက်ပြီး လှောင်ရယ် ရယ်သွမ်းလိုက်သည်၊ "ရှင် ဆိုလိုချင်တာက၊ တို့နောက်ကွယ်မှာ တို့ကုမ္ပဏီရဲ့ စနစ်အကြောင်း တစ်ယောက်ယောက်က မကောင်းပြောဆိုတာကို ရှင်တို့ ကြားခဲ့လို့လား။ ဒီနေ့ ရှင်တို့လည်း ဒီကို ရောက်နေတယ်ဆိုတော့၊ တို့နဲ့ ထိပ်တိုက်ပြောဆိုဖို့ ရှင် ဘာဖြစ်လို့ သူ့ကို မခေါ်ထုတ်ရတာလဲ။ တကယ်လို့ တို့အမှားနဲ့ တို့ကုမ္ပဏီရဲ့အမှား ဖြစ်နေတယ်ဆိုရင် တို့ သူ့ကို တို့ကုမ္ပဏီရဲ့ အမှုဆောင်အရာရှိအားလုံးကို တောင်းပန်ခိုင်းလိုက်မယ်။"
