အခန်း (၁၉၉)
ခေါင်းပြောင်နေသော ပရိုဂရမ်မာ
လျှို့ကြီးသည် ချန်ယွမ် နည်းပညာဌာန၏ စီနီယာ ပရိုဂရမ်မာ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူသည် ဒီနှစ်တွင် အသက်သုံးဆယ်ပြည့်ကာ နည်းပညာဌာနတွင် အလုပ် လုပ်ကိုင်နေသည်မှာ ငါးနှစ်ဝန်းကျင်ခန့် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။
ဒီအသက်အရွယ်က သာမန် အမျိုးသားများ အတွက် အထွတ်အထိပ် အချိန်အခါဟု ဆိုနိုင်သည်။
လျှို့ကြီးသည် သူ့ကိုယ်သူလည်း အလားတူပင် ထင်မှတ် နေသော်လည်း နေရောင်အောက်တွင် စိန်ပွင့်ကဲ့သို့ တလက်လက် တောက်ပနေသော သူ့ခေါင်းပြောင်က သူ့အား ရှိရင်းစွဲ အသက်အရွယ်ထက် ဆယ်နှစ်ခန့် ပိုကြီး သွားစေသည်။
သူ့ပုံစံကို ကြည့်လျှင် သမီးဖြစ်သူ မူကြိုစတက်နေသော ဦးလေးအရွယ်ဟု မထင်ရပဲ သနားစရာ ကောင်းသော လူလတ်ပိုင်း အရွယ်ဟု ထင်ရသည်။
လျှို့ကြီးသည် ဇနီးဖြစ်သူအား စောစောစီးစီး လက်ထပ် လိုက်ရသည့်အတွက် အလွန် ကျေးဇူးတင်သင့်ကြောင်း၊ မဟုတ်ရင် ယခုအချိန်တွင် သူမကဲ့သို့ ဇနီးမယားမျိုးကိုပင် ရနိုင်မည် မဟုတ်ကြောင်း စသည်ဖြင့် မထီမဲ့မြင်ပြုသော မှတ်ချက်များကို မကြာခဏ လက်ခံရရှိလေ့ ရှိသည်။
လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ရက်က သူ အလုပ်မဆင်းခင် ကုမ္ပဏီက အရေးပေါ် လုပ်ငန်းတာဝန် တစ်ရပ်ကို ရုတ်တရတ် ထုတ်ပြန်ခဲ့ပြီး သူတို့သူဌေးရဲ့ အနာဂတ် ဇနီးသည်ရဲ့ တိုက်ရိုက် ထုတ်လွှင့်မှုတွင် ပြဿနာ ရှာသူများကို ဘလော့ခ်ပြီး နာမည်ပျက်စာရင်း သွင်းရန်၊ သူတို့ရဲ့ အိုင်ပီလိပ်စာများကို ရှာဖွေပြီး သူတို့ကို အလုပ်အပ်သည့် အလုပ်ရှင်နှင့် သူတို့အကြား ငွေလွှဲပြေစာများနှင့် အခြား ဆက်စပ်မှုရှိသည့် စကားပြော မတ်ဆေ့ချ်များကို ရှာဖွေစေခဲ့သည်။
လျှို့ကြီးသည် သူ၏ တောက်ပြောင်နေသော ထိပ်ပြောင်ပြောင်ကို ပွတ်သပ်ကာ အချိန်ပိုဆင်းရန် စေခိုင်းမှုအပေါ် အနည်းငယ် တွန့်ဆုတ် သွားမိသော်လည်း အချိန်ပိုကြေး ပမာဏကို တွေးလိုက်မိသောအခါ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှား သွားသည်။
