Gedwongen liefde

2.

Ik verstop me achter me milkshake en doe alsof ik druk bezig ben met mijn iPhone.

Charissa in tegendeel eet gewoon door net alsof er niks aan de hand is, neemt ze een grote hap in haar hamburger. Ye haloef.

'Hey dame, ik wi...' Zegt de schattige jongen, mashallah hij is zo mooi...

'Wat? Wat wil je? Wat? Wat? Ey loop gewoon door e kanker neger.' Schreeuwt Soufouan terwijl hij gebaren maakt met zijn hand.

Charissa kijkt me geschrokken aan, stopt met eten en pakt in om weg te gaan. Ze staat op en kijkt Soufouan vies aan en loopt vervolgens de Mac uit.

'Wollah ik haat jou.' Fluister ik in mezelf naar Souf terwijl ik hem hatelijk aankijk.

Snel sta ik op en ren ik achter Charissa aan.

'Charissa! Wacht! Ey!' Schreeuw ik.

Ze gaat bij de bushalte staan met der rug naar mij toe.

'Hey schat, echt sorry maar Souf bedoelde het niet zo. Hij is echt een klootzak wollah.' Zeg ik als ik achter der sta.

'Wat is er?' Vraag ik bezorgd. Normaal trekt Charissa zich er niks van aan, maar nu is ze helemaal overstuur. Tranen rollen over haar wangen, dit is niks voor Charissa.

'Er is niks ja, ik moet naar huis doei.' Zegt ze droog.

'Doei, ik hou van je.' Zeg ik terwijl ik der bezorgd aankijk.

'Oke shokran.' Zegt ze weer droog, meent ze die? Hahaha.

'Kill.' Zeg ik lachend.

'Grapje, hou ook van jou! Ga nou maar weg.' Zegt ze lachend, zo ken ik haar weer.

Ik loop naar mijn bushalte waar mijn bus al staat en stap snel in, ik ben echt benieuwd wat er gebeurd in Mac nu, Soufouan vecht echt snel. Maar hij moet gewoon niet zo overdrijven vind ik.

'YEMMA IK BEN ER!' Schreeuw ik luid terwijl ik me schoenen uitrek.

Ik loop snel de woonkamer in en zie mijn moeder zitten op de bank in haar abaya. Meestal heeft ze gewoon haar pyjama aan, komt er iemand op bezoek ofzo?

' Waar is Samir?' Vraagt ze boos.

'Ohja shit, helemaal vergeten ook. Ik ga hem snel halen.'Zeg ik terwijl ik mijn hand op mijn hoofd zet.

Me moeder trekt haar slipper uit en gooit het precies op mijn hoofd. Deze was vroeger zowiezo goed in trefbal, altijd raak! Lachend loop ik snel de gang op. Samir is mijn broertje van 4, hij is sinds 1uur uit! Ik moet me schamen.

Snel loop ik richting de school van mijn broertje, als ik de school binnen loop ziet het er echt verlaten uit! Ik voel me zo schuldig dat ik mijn kleine Sammie op school heb gelaten, naast samir heb ik nog een broertje van 3 maanden, en 2 oudere broers. Ik ben het enige meisje van mijn ouders.

'Aicha! Aicha! Ik heb woezel en pip gemist door jouw!' Zegt hij met een zielig gezicht naar me toe loopt.

Hij heeft een plat kapsel met een kapperslijn en een psg trainingspak aan die Soufouan voor hem gehaald heeft. Ik heb echt een schattig broertje.

'Sorry schatje, zullen we naar huis gaan sammie.' Zeg ik terwijl ik hurk om hem een kus op zijn wang te geven.

'Ik wil snoep!' Schreeuwt hij boos met zijn handen gekruist. Verwend nest ook.

'Ewa saffi, loop.' Zeg ik lachend, ik doe zijn kleine Spiderman rugtasje om mijn schouder en pak zijn hand vast.

Ik loop door maar hij blijft staan.

'Watser? Loop!' Zeg ik geïrriteerd.

'Till me op.' Zegt hij droog.

Ik zucht en til hem op. Soms denkt hij dat hij nog een baby is ofzo! Zo lopen we richting de Albert Heijn.

'Ewa! Samiiiiiiirrrrrrrr! Mooiboy jij he!' Schreeuwt Hakeem, terwijl hij zijn vrienden opzij duwt en naar ons toe loopt. Ik probeer zo snel mogelijk de AH in te lopen. Ik haat hakeem zo erg he, hij is mijn neef maar haat hem. Schijnheilig wijf ook.

Samir probeert te zakken maar ik hou hem stevig vast en geef hem een waarschuwende blik. Ik kijk hem aan en zie dat hij wilt huilen. Alsjeblieft Samir niet nu hou je bek. En ja hoor hij begint heel hard te huilen. Echt schande dit, ik zak hem en duw hem naar Hakeem.

'Ga ga.' Zeg ik geirriteert terwijl ik me omdraai en de AH inloop, ik heb dus echt geen zin om Hakeem spreken of wat. Ik wist nog toen we 5 jaar geleden naar Marokko gingen en hij mij betaste, ik vergeet dat nooit meer. Niemand geloofde mij omdat hij ze3ma goeie jongen is.

Ik loop snel de Albert Heijn in en loop naar de snoep afdeling. Ik pak 5 oreo's , 9 Milka Oreo's, 5 Lays, 3 autodrops en als laatst 10 blikjes Redbull. Gelijk hele voorraad voor deze week, ohja en ook een zakje Haribo voor die kleine aap.

' ZO! Jij eet veel, mag ik je nummer?' Hoor ik iemand zeggen, ik keer me om en kijk recht in de mooie ogen van de jongen die net ruzie maakte met Souf. Dat hij mijn nummer nog wilt!

Lachend pakt hij mijn telefoon uit mijn zak en slaat zich zelf op. Als hij klaar is pak ik mijn telefoon snel uit zijn handen en loop met mijn mandje vol snoep naar de kassa. Ik reken snel af en loop de AH uit. Als Hakeem ziet dat ik met die jongen praat ben ik dood. Hij zal het aan heel de familie vertellen. Schijnheilig iets.

Ik loop naar Hakeem en zijn vrienden en pak Samir boos bij zijn arm vast.

'E zine van waar die haast? Ik kom zo met mijn ouders enzo naar jou toe. Trek iets leuks aan.' Zegt Hakeem terwijl hij me ' smooth ' aankijkt.

Ik rol met mijn ogen en loop naar huis, vanaf de hoek van mijn straat hoor ik al Marokkaans muziek. Dat wilt zeggen we hebben bezoek, mijn ouders zijn redelijk jong en houden van lawaai.

Na 700 keer aangebeld te hebben gaat de deur eindelijk open, Soufouan trekt Samir en de zak snoep boos uit mijn handen het huis in. En maakt de deur achter zich dicht. Hij duwt me hard naar achter en spuugt naast mijn schoenen.

' Ik maak jou af!' Schreeuwt hij luid en geeft me een harde klap in mijn gezicht.