Hij stapt in zonder wat te zeggen, een rilling van angst gaat over mijn lichaam heen. Wat heeft Hakeem hem gewezen? Zal het iets van mij zijn?
'Aicha geef me jou telefoon.' Zegt hij zonder enige emotie, ik haal de goude Iphone 5s uit mijn zak en geeft het aan hem. Ik zie dat hij me verbaasd aankijkt, ik heb niks te verbergen hoor. Ik ben jou niet e klote wijf denk ik in mezelf.
Hij ontgrendeld mijn telefoon en gaat door mijn contacten en gesprekken. Ik maak me niet druk want ik heb niks te verbergen.
'Sorry was een misverstand, ik wist wel dat jij te vertrouwen was.'Zegt hij terwijl hij mij tevreden aankijkt. Ik pak mijn telefoon weer van hem en staar voor me uit. Ik heb dus echt geen zin om met deze klootzak te praten.
'Hakeem wees me een paar dingen, maar is zeker een misverstand e aicha. Het is maar beter ook.' Zegt hij rustig terwijl hij de bocht omgaat.
'Hij loog gewoon maar dat zien jullie natuurlijk niet. Jullie zijn blind, jullie zien niet eens wat er allemaal speelt. Maar op een dag zal je spijt krijgen, op een dag zal je spijt krijgen van al jouw woorden.'Zeg ik terwijl er een traan over mijn wang rolt.
Ik ben bang, ik voel me vies... ik weet het gewoon niet. Ik weet niet hoe ik me voel maar 1 ding weet ik wel, ik wil dat dit stopt. Ik wil dat Hakeem sterft...
'Tuurlijk niet. Hakeem is een goeie jongen. Hij wilt alleen het beste voor jou. Wanneer ga je ophouden met die bullshit?! Je maakte mama kapot 5 jaar geleden toen je zo achteruit ging we dachten allemaal dat je gek geworden was. Laat dat zich niet meer herhalen.' Zegt hij boos.
'En ik was gewoon stom dronken gister.' Voegt hij eraan toe. Inmiddels zijn we al aangekomen voor de deur van mijn huis.
'Weet je Souf? Vroeger keek ik naar jou op echt, jij was mijn grote broer ookal verschillen we maar 2 jaartjes. Maar nu? Nu heb ik spijt ervan, want je stelt niks voor. En je was dronken? Dat gebruik je maar als excuus, niet eens sorry ofzo? Het is altijd maar mijn schuld he? Weyoooo ik heb geen eens zin om nog te praten met jou. Ik walg van jou, je bent mijn broer niet meer! Praat nooit meer tegen mij!'Schreeuw ik huilend.
Ik stap uit en maak de deur van de auto hard dicht.Ik kijk diep in zijn ogen en ik zie dat het hem raakt.
'AICHA KOM HIER!' Schreeuwt hij hard.
'Hou je fucking bek tering wijf! Ik ken jou niet e zbel, je bent een schande voor mijn ouders.' Schreeuw ik terug terwijl ik snel naar binnenloop, ik maak de deur snel dicht en doe mijn schoenen uit.
Gelukkig is Samir nog op school anders zou hij vragen waarom ik huil, en meestal huilt hij dan ook. Wat mij meer laat huilen en mijn moeder erbij... haha gewoon een drama dus.
Ik ren naar mijn moeder en ga op haar schoot liggen met mijn gezicht tegen haar benen terwijl ik als een kleinkind begin te huilen, ik word gek.
'Wat is er e benti?' Vraagt ze bezorgd terwijl ze over mijn haren streelt.
'Y...yema ( mama) Soufouan gister gedronken, heel veel alcohol had hij gedronken en hij had me geslagen in gezicht... Hij zei dat ik zijn zusje niet meer ben zonder reden.' Zeg ik huilend, ik begin alleen maar harder en harder te huilen. Ik huil niet om Souf maar om Hakeem ik voel me gewoon... Ik weet niet het is een raar vies gevoel.
'Ewa Aicha praat goed Nederlands, we gaan hem zo aanpakken. Maak je niet druk e hbiba. Wil je straks naar Nasser?' Vraagt ze lief.Ik schud mijn hoofd waardoor ze schrikt, ik wil niemand zien. Alleen mijn bed.
'AICHA HIER KOMEN NU.' Schreeuwt Soufouan vanuit de gang, als hij ziet dat ik huilend op mijn moeders schoot ligt schrikt hij.
Hij weet wat hem te wachten staat, mijn vader kent geen leeftijd kom je aan mij kom je aan hem... Als hij me gelooft tenminste.
Mijn vader pakt Soufouan van achter bij zijn kraag en duwt hem een kamer in. Ik weet precies wat er gaat gebeuren. Ik ben stiekem ook wel blij, eindelijk krijgt Soufouan zijn verdiende loon. lekkkeerrrrr.
'Zo kan je nu opstaan e dikkie.' Zegt me moeder lachend terwijl ze zich van me afduwt en haar voeten uitstrekt over de bank. Ik val op de grond en kijk mijn moeder boos aan die dood gaat van het lachen. Mooie moeder heb ik ook.
'Ewa pak even chips uit jou kamer meskiena.' Zegt ze terwijl ze de tv aan doet.
Ik kom terug in de woonkamer met mijn snoep, ik ga knus tegen mijn moeder zitten. En zo kijken we naar een Marokkaanse hitserie L'couple. Als we 2 zakken lays 4 oreo's en beide pakken autodroppen hebben opgegeten besluit ik naar de keuken te gaan voor meer. Wij zijn gierig ja...Ik heb echt geluk dat ik een mooi lichaam heb.
Als ik de keuken uitloop zie ik bloed onder deur van Soufouns kamer stromen naar buiten, van de schrik laat ik mijn glazen met Cola vallen. Mijn moeder maakt gelijk de deur open en rent naar me toe.
Je kan de schrik en angst zo van haar gezicht aflezen, ze maakt de deur voorzichtig open en begint dan verschrikkelijk hard te schreeuwen.
Ik ga achter haar staan en van de schrik begin ik ook hard te gillen, is dit een droom? Ik kan niet geloven wat ik zie... Dit kan niet waar zijn. Ya allah.

JE LEEST
Gedwongen liefde
Romance"Ik was nog maar een jong meisje, net 12 jaar. We waren met de hele familie naar Marokko, gewoon vakantie.. Het was leuk en gezellig totdat mijn neef me betaste. Ik was zo bang, de angst die ik voelde samen met de walging. Het was verschrikkelijk, i...