Gedwongen liefde

59.

'Ga rustig zitten neef, ik zal het je uit leggen.' Zegt Hakeem kalmerend.

Soufouan knikt en gaat zitten, tja waarom ook niet? Wat Hakeem zegt is wet, zenuwachtig wacht ik af wat Hakeem gaat zeggen.

'Aicha en ik kunnen het niet zo goed vinden de laatste tijd, dus we kregen ruzie.' Zegt Hakeem terwijl hij me een knipoog geeft.

'Oh, is dat het? Ik dacht jullie hadden relatie ofzo man, nee oké dan is het goed. Geen probleem a mattie.' Zegt Soufouan terwijl hij op zijn achterhoofd krabt.

'Ja toch broer.' Zegt Hakeem en staat op van de bank.

'Jij en Hajar.'

Soufouan kijkt hem geschrokken aan, 'kifesh?' Zegt hij verward, Hakeem schiet in de lach en neemt een grote slok van zijn Redbull die op tafel staat.

'Bespaar je tenouies Soufouan, je speelt met meisjes hun gevoelens en ik zeg je alvast. Mijn zusje gaat niet een daarvan worden.' Zegt Hakeem serieus.

'Waar heb je het over a sah, dat Inaya mijn wilt, daar kan ik niks aandoen. Ik ga voor Hajar, klaar ga niet moeilijk doen man.'

'Hoezo weet ik niet wat er allemaal in de familie speelt?' Vraag ik verward.

Ze negeren me allemaal en kijken gespannen voor zich uit, '60.000 minimaal.' Zegt Hakeem terwijl hij Soufouan strak aankijkt.

'60.000 bruidsschat?! Uit mijn broer zijn zak?! No way! Wat gaat ze met al dat geld doen? Kunnen ze toch liever investeren aan hun kinderen, ey maak me niet gek! Denk je hij is miljonair uit Saudi Arabië ?!' Roep ik vol paniek.

Alweer negeren ze me allemaal, 'Ik zal het bespreken met me vader, 60.000 is wel veel man. Ga dat nooit redden.' Zegt Soufouan.

'Ik wil ook helemaal geen 60.000 euro, ik wil jou.' Hakeem en ik kijken beide geschrokken naar Hajar die Soufouan helemaal verliefd aankijkt.

'Naar boven jij.' Zegt Hakeem, Hajar zucht en loopt de woonkamer uit.

'Je hebt gelijk, niet iedereen is rijk. Ewa weet je wat het is Soufouan, het gaat mij niet om de bruidsschat of de shine die me zusje krijgt maar om hoe je haar behandelt. Ik wil dat je haar de gelukkigste vrouw op aarde maakt en loyaal aan haar blijft. Wollah dat is het enige wat ik van je vraag, ook al kom je met wahd barkie maakt niet uit. Als ze maar gelukkig is.'

'Sowieso toch broer, dat beloof ik je. Wollah ik zal haar geen pijn doen.'

Ze staan op en geven elkaar een borststoot, beide kijken ze me raar aan als ze zien dat ik me tranen afdroog.

'Waar huil je a bolle?'

Ik schud met mijn hoofd en droog de opkomende tranen weer weg, 'Ik.. Ik ben gewoon trots op jullie beide.' Fluister ik zacht.

Soufouan trekt me van de bank af en knuffelt me stevig. 'Alles komt goed, ook met jou.' Fluistert hij in me oor.

Hij laat me weer los en loopt zonder tw groeten het huis uit, dat is ook typisch Soufouan.

'En waarom heb jij je schoenen aan?' Vraag ik aan Hakeem die op de bank zit met zijn benen op tafel gestrekt.

'We gaan mijn ouders vertellen dat je zwanger bent, vandaag.' Hij staat op en loopt naar de gang.

Met lood in mijn schoenen stap ik uit de auto en loop achter Hakeem aan naar de voordeur, hij pakt me hand vast en drukt er een kus op.

'Rustig maar zine inou.' Fluistert hij en geeft me weer een kus op mijn voorhoofd.

Ik knik en hou zijn hand stevig vast. De grote bruine deur wordt opengemaakt, snel laat ik Hakeems hand los. Zijn moeder kijkt van mij maar Hakeem en zo weer terug.

'Salaam aleikum e weldi, hoe gaat het met je lieverd?' Vraagt ze terwijl ze hem met stralende ogen aankijkt.

Ze knuffelt hem zo strak dat hij volgens mij niet eens antwoord kan geven, ze drukt een kus op zijn wang en streelt erover.

'Heb jij wel gegeten?'

'Ja, ik heb gegeten yemma.' Zegt hij lachend.

'Nee, jij hebt niet gegeten vandaag hoor?' Ze trekt hem het huis in, ik loop achter ze aan en trek mijn schoenen uit.

Dat Hakeem zijn ouders zwemmen in 't geld had ik al gezegd dus het is vanzelf sprekend dat het huis echt prachtig is.

Ik loop naar de woonkamer en neem plaats op de bank, zenuwachtig kijk ik naar Hakeem en zijn moeder die woonkamer in lopen. Hij neemt plaats naast mij.

'Kunt u wewa roepen alstublieft?' Vraagt hij aan zijn moeder.

Weer kijkt ze van mij maar Hakeem, normaal is ze altijd lief voor me maar vandaag vermoedt ze volgens mij dat er echt iets speelt tussen Hakeem en ik.

Ze loopt de woonkamer uit, eigenlijk ben ik wel bang voor Hakeem zijn vader. Het is een grote breedgebouwde man, hij is wel mooi daar niet van.

Maar hij is streng, héél streng. Niemand durft wat te doen bij hem, als we vroeger met hem in de auto richting Marokko reden was het altijd muisstil in de auto maar hij kocht wel veel cadeautjes voor ons.. Totdat ik Hakeem 'vals' beschuldigde van aanranding.

'Ik ben bang Hakeem..' Fluister ik met tranen in mijn ogen.

'Ik ben bij je.' Fluister hij in me oor en drukt een kus in mijn nek. Kippenvel..

'Maar je vader..'

Net opdat moment loopt de baas van Maghreb naar binnen hoor, baas boven baas. Oom Achmed..

'Aicha.' Zegt hij met een zware stem, ik sta op van de bank en strek mijn hand naar hem uit.

Hij trekt me in een omhelzing en klopt op me rug waarna hij me weer los laat en gaat zitten op een van de Marokkaanse sdarries, ik neem snel weer plaats en kijk zenuwachtig naar mijn voeten.

Hij is echt oud geworden, hij heeft blauwe ogen net als Hakeem, een flink baardje en daarnaast is hij knap, hij heeft een witte thoub aan (soortige jurk voor mannen natuurlijk) en een zwarte kralen ketting in zijn handen omdat ook maar even zo te noemen.

'Wat breng jullie hier?' Vraagt Hakeem zijn moeder, ik slik en kijk Hakeem gespannen aan.

'Aicha is zwanger van mij.' Zegt Hakeem tegen zijn ouders, vol spanning wacht ik af..

Zal alles wel goed aflopen voor ons nu alles aan het licht komt?