Gedwongen liefde

120

"Aicha?" Ik voelde dat iemand me zachtjes door elkaar schudde, "Yallah! Wordt wakker! Maak geen grapjes met mij man!" Langzaam opende ik mijn ogen en zag dat Immazine me bezorgd aankeek. "Immazine?" Zei ik verbaasd.

Opgelucht haalde hij adem, "Ik dacht dat je dood ging, wollah!" Zei hij opgelucht. Hij plaatste zijn hand op mijn voorhoofd. "Het gaat niet goed met jou man, wat is er gebeurd?"

Ik haalde mijn schouders op en probeerde mijn tranen die weer naar boven kwamen binnen te houden. Hij hield een koude zak met ijs tegen mijn wang aan. "Dit moet stoppen, wollah."

Met zijn duim droogde hij een traan van me weg. Ik keek hem recht in zijn ogen aan en zag dat hij zelf ook vochtige ogen had.

"Als ik wist dat Soufouan jou dit aandeed.. Had ik hem vermoord." Geschrokken keek ik hem aan, "H-hoe bedoel je?" Hij slaakte een diepe zucht en stond op van mijn bed.

Tot mijn verbazing lag ik in mijn oude slaap kamer van mijn ouderlijk huis. Niet zo gek ook. "Denk je dat ik achterlijk ben wella? Hij vertelde me wat jij ze3ma hebt geflikt maar ik zag in zijn ogen dat hij loog. Ik ken hem te goed, en daarbij ken ik jou. Ik weet dat je bent veranderd. Hoe the fuck zou jij ervoor kunnen zorgen dat Soufouan geschoten zou moeten worden? Ik weet hoeveel je van hem houdt."

"Is dat het enige wat hij je verteld heeft? Tegen mijn ouders heeft hij nog veel meer gelogen over mij maar het is mij niet helemaal duidelijk wat precies. Mijn bloed eigen moeder en broer ervaren mij als een schande, ze denken dat ik zelfs vreemd gegaan ben.."

Immazine slaakte een diepe zucht, "Je kan voorlopig beter uit de buurt blijven van je familie." Ik schudde met mijn hoofd en zat recht op in mijn bed. "Dat wil ik niet Immazine!"

"Je zal wel moeten!" Riep hij geirriteerd. "Denk je dat ik jou zo wil zien?! Wist je nog toen ik je in mijn armen vast had, je was helemaal gebroken en je zei dat je zelfmoord wou plegen. Denk je dat ik dat ooit nog vergeet?" Zei hij terwijl hij een gebaar maakte naar zijn hoofd.

Hij stond op van het bed en liep heen en weer. Plotseling werd de deur open gegooit, "Wat doe jij nog hier?!" Schreeuwde Soufouan boos. Ik stond op en liep op hem af, ik pakte hem bij zijn kraag en draaide deze zo goed als mogelijk strak om zijn keel.

"Zeg de waarheid tegen yemma nu!" Schreeuwde ik boos in zijn gezicht, "Je verpest mijn leven zie je dat dan niet?! Is het niet genoeg voor jou dat ik verkracht ben?! Is het niet genoeg voor jou dat ik meerdere keren misbruikt en mishandeld ben?! Is het niet genoeg voor jou dat ik compleet gebroken ben?! Dat Hakeem vast zit? Dat Riham dood is?! En dat ik je tering dochter voor je verzorg?!"

Hij pakte mijn handen en duwde me ruw van hem af, "Welke kanker dochter?! Ga weg van hier man a ke7 voor dat ik je kanker nek breek a sah!" Zijn hoofd kleurde vuur rood.

"Ey broer." Immazine kwam voor me staan om te beschermen, "Als je haar met 1 vinger aanraakt.." Immazine zweeg en keek Soufouan zonder enige emotie recht in zijn ogen aan.

Soufouan deed een stap naar achter, "Breng haar weg, snel anders pak ik jullie beide!" Riep hij boos en liep vlak daarna de kamer uit.

Ik liep achter Soufouan aan, Immazine pakte bij mijn arm vast. "Wat ga je doen?" Ik probeerde me van hem los te krijgen maar zijn grip op mijn arm was te sterk.

"Ik moet met mijn moeder praten." Zei ik terwijl er opnieuw tranen over mijn wangen rolde. Hij schudde met zijn hoofd. "Zij is echt te boos, beter laat je even. Ik praat wel met haar."

"Nee! Ik wil zelf met haar praten!" Immazine schudde met zijn hoofd, "Nee a Aicha! Wil je meer ruzie veroorzaken wella?! Laat haar be3da eerst bijkomen van deze ruzie."

"Immazine.. Wollah ik mis haar.."Zei ik waarna ik in tranen uitbarstte, hij slaakte een diepe zucht en nam me in zijn armen. Ik sloot mijn ogen en gaf mijn tranen de vrije loop.

Ik liet mezelf vallen op de bank naast Charissa die naar de tv staarde. ''Ik hoef niet eens te vragen hoe het bij je madre was..'' Zei ze terwijl ze me even aankeek. Ik slaakte een diepe zucht, ''Je ziet het.'' Zei ik terwijl ik haar mijn wang waarop nog steeds een rode plek te zien was zien.

''Aicha, hoe ga je nu verder met je libie? Alles is fucked up.'' Ik haalde diep adem en blies deze weer uit. ''Ik weet het niet.'' Zuchtte ik, ''Een ding staat vast, de waarheid zal een dag boven water komen. Dat staat vast.'' Charissa deed haar krullen in een hoge knot en zuchtte.

''In sha Allaah toch.'' Zei ze en gaf me een kleine glimlach, ik schoot zachtjes in de lach en gaf haar een stoot tegen haar arm. ''Haha mogool. Ik ga slapen.'' Ik stond op en liep de trap op naar boven, ik deed de kamerdeur van Hakeem open en snoof gelijk zijn heerlijke geur op.

Klinkt gek.

Maar Hakeem zijn kamer ruikt echt heerlijk. Ik ben aan de ene kant toch echt blij dat Fatima haar huis voor ons heeft vrij gemaakt want ik had anders echt geen idee waar ik moest verblijven.

Ik sprong in zijn zachte bed en trok de dekens over mijn hoofd heen. Even afgezonderd van de buiten wereld. Ik heb even tijd om tot rust te komen, om alles even te laten bezinken wat er vandaag gebeurd is. 

Shine bright like a diamond..

Find light in the beautiful sea, I choose to be happy  

De volgende morgen stapte ik onder de douche en deed de warm water kraan open. Ik zette ''Sam smith - I'm not the only one' op en liet het water over mijn gehele lichaam stromen.

Heel even leek mij lichaam weer tot rust te komen, dit is echt een overheerlijk gevoel. In de ochtend douchen, beste onderdeel van de dag gewoon.

''I have loved u for many years maybe i am just not enough! You made me realized my deepest fear!'' Zong ik kei hard in de douche alsof mijn hele leven ervan af hing.

Mijn gedachtes vlogen naar Amine, zou hij me missen? Dat is eigenlijk een domme vraag. Natuurlijk mist hij mij, maar waarom doet hij geen moeite dan?

Hoe kan hij geloven dat ik vreemd ging? Ik heb een eer, en hij ook. Als zijn vrouw hou ik zijn eer hoog, hoe kan hij geloven dat die foto's die Soufouan liet zien recente foto's zijn?

Omdat te geloven moet je ook fucking dom zijn, ik ben de meest loyale persoon die je maar kan treffen maar Amine met zijn domme hoofd gelooft Soufouan eerder dan mij? 

Ik deed de kraan uit en stapte onder de douche vandaan. Ik sloeg een baddoek om mijn lichaam en dacht na over wat ik vandaag zou aantrekken. Ik sloeg de kast van Hakeem open en koos voor een zwarte addidas trainingspak van psg aangezien ik helemaal geen kleren hier heb.

Ik spoot een beetje deo en deed mijn natte haar in een hoge knot. Ik liep de trap af naar beneden en zag dat Rihams moeder samen met Fatima aan tafel zat.

Ik slaakte een diepe zucht, ik vind het nog steeds moeilijk om met Fatima in 1 ruimte zijn wollah. Ik probeer het gevoel telkens weg te drukken maar het lukt gewoon weg niet.

Ik probeer vriendelijk tegen haar te doen maar tegelijkertijd ben ik ook boos op haar.

"Aicha, er is een brief voor je."