Gedwongen liefde

9.

'YEMAAAAAAAAAAA!' Schreeuw ik net alsof mijn leven ervan afhangt, het voelt precies als 5 jaar terug toen ik nog 12 was. Ya allah wanneer gaat deze ellende stoppen.

Hakeem laat me los en verdwijnt in de woonkamer. Shit. Gelukkig is er luid muziek aan, anders zou iedereen denken dat ik 'weer' aandacht zoek.

Ik veeg me tranen weg en ga naar de keuken. We hebben namelijk 2.

Ik pak een dienblad en zet alles wat ik kan vinden erop Keneffa, Falafel,Duiven Pastella en nog wat warm eten. Ik pak wat drinken en loop ermee naar Soufouans kamer. Ik heb medelijden met hem.

Ik loop de kamer binnen en schop de deur dicht met mijn voet.

'Schatjeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.' Zeg ik heel slijmend tegen Soufouan, net zei ik nog dat ik hem nooit meer wou zien en nu noem ik schatje. Vreemd right?

Hij draait zich met moeite om, en kijkt me met rode ogen aan. Waarom huilt hij? Oke hij is net geslagen maar kom op je bent 19? Ik huil ook maar bij Soufouan is het gewoon raar. Als ik zie dat er een traan over zijn wangen glijdt, zet ik het dienblad snel op zijn nachtkastje en ren naar hem toe. Ik ga naast hem liggen en knuffel hem stevig.

Ik kan er niet tegen om mijn Souf te zien huilen, hij legt zijn hand op mijn rug en zijn gezicht op mijn schouder. Ik hoor hem af en toe snikken en zijn neus optrekken.

'Soufouan wat is er gebeurd?' Vraag ik zacht.

'Aicha waarom doe je dit? Waarom breng je eten voor mij terwijl ik je zoveel pijn gedaan heb? Ik waardeer het echt dat je nog aan mij denkt terwijl we bezoek hebben.' Zegt hij terwijl zich van me afwendt.

'Je bent en blijft voor altijd mijn broer Soufouan, soms haat ik je echt. Maar als je me nodig hebt zal ik er altijd voor je zijn. Ookal ben je soms shen sheytaan.' Zeg ik terwijl ik door zijn haar streel. Ik zie dat hij moet lachen om mijn domme uitspraken.

'Aicha, het spijt mij echt. Ik ga veranderen wolllah. Ik denk dat ik weer ga bidden enzo, ik moet echt gaan veranderen.' Zegt hij gemeend.

'Alhamdulilah.' Zeg ik zacht terwijl er een traan over mijn wang rolt, ik ben echt trots op hem.

'Waarom huil jij e bolle? Geef is me eten ik heb honger man.' Zegt hij gierig.

Ik reik hem het eten aan en ga op mijn telefoon, ik voel me veilig bij Soufouan. Dan kan Hakeem die vieze hond tenminste niet aan mij komen.

WhatsApp

Delano : Aicha?

Delano : Waarom app je me niet? Ben je me vergeten? Ik kan niet wachten tot morgen, kom nu even naar me toe? Naar mijn huis je weet waar.

Aicha : Oke ik kom zo, ben er over 10 minuten xx

Ik voel die vlinders gewoon vliegen door mijn buik, ik weet niet waarom maar ik heb gevoel dat alles goed gaat komen. Vraag me niet waarom, ik weet niet. Als dit het gevoel is wat Delano mij geeft is hij toch de ware?

'Waar denk jij aan?' Vraagt Soufouan met een volle mond.

'Niks ik ga naar buiten doei.' Zeg ik terwijl ik de kamer uit ren voordat ik weer die Als-Ik- Wat-Van-Mijn-Vrienden-Hoor preek weer krijg.

Ik ren naar mijn kamer en kleed me binnen 2 minuten om in mijn blauwe Chelsea trainingspak. Ik pak mijn portemonee en ren zonder te melden het huis uit. Ik weet dat mijn ouders zullen klagen maar ik weet zeker dat als ik ze zou groeten Hakeem mij zou willen brengen waar ik naar toe ga.

Als ik ben aangekomen bij Delano zijn mooie appartement maakt hij de deur al gauw open, zijn donker groene ogen kijken mij intens aan. Deze ogen maken mij gek, echt als ik naar hem kijk kan ik niet helder nadenken.

'Krijg ik geen kus of iets?' Zegt hij met een pruillip, ik geef hem een kus op zijn wang en loop door naar de woonkamer. Het is helemaal wit met een witte bank en gekleurde kussens en een ingebouwde tv. Wollah dit huis is helemaal perfect.

We liggen knus naast elkaar op de bank, hij met zijn hand over mijn schouder en ik met mijn hoofd op zijn borstkast. Als ik bij hem ben vergeet ik alle problemen en stress.

'Aicha... Ik denk dat ik verliefd op je ben.' Zegt hij verlegen, weyoooo ik word gek. Zij hij nou dat hij verliefd op mij is? Nee hou je bek. Dit is niet waar! Ik ben te blij, volgens mij gaat mijn buik zo ontploffen het voelt alsof er duizenden vlinders in mijn buik zitten.

'Ik snap het wel als je niet verliefd op mij bent, ik bedoel van je bent zo een mooie meid. Elke boy wilt jou.' Zegt hij emotieloos.

'Weyooo wollah jij bent gek! Ik ben ook verliefd op jou e eghyour!' Zeg ik blij terwijl ik naar zijn volle lippen staar. Deze guy is mooier dan Hakeem en Hassan.

Hij begint te lachen terwijl hij me nog dichter bij zich trekt, hij geeft me een kus op me voorhoofd en streelt over mijn wang.

'Ik wil jou nooit meer kwijt, ik zal je voor altijd blijven behandelen als mijn princess. Jou wil ik wel kennis laten maken met mijn moeder, we kennen elkaar pas 2 dagen maar wat ik voor jou voel is echt onbeschrijfelijk. Ik denk heel de dag aan je, en ik voel het als het niet goed met je gaat. Je had vandaag veel stress ik weet het gewoon. Je kan me altijd bellen he.' Zegt hij terwijl hij me serieus aankijkt, kon ik hem mijn vaders nummer maar geven zodat ie mijn hand kan komen vragen pff

Net op dat moment gaat mijn telefoon af, ik kijk erop en zie Hakeem staan. Ik druk hem weg en kijk weer naar Delano, mijn man. Niemand gaat ons breken ook Hakeem niet. Nog geen seconde later gaat mijn telefoon af.

Er wordt hard geslagen op de voordeur en we horen glas breken. Geschrokken kijken Delano en ik elkaar aan. Wat is er aan de hand?