Gedwongen liefde

103.

Verbeisterd staarde ik voor me uit, ik dacht dat Hakeem klaar was met wraak nemen. Ik dacht dat hij spijt had, dat hij begon in te zien hoeveel pijn hij me heeft aangedaan..

Hoe danig hij mij beschadigd heeft, gebroken heeft, maar nee. Hij heeft zijn zin niet gekregen dus gaat maar door met wraak nemen. Waarom?

Nu gaat hij wel echt een stap te ver, nu komt hij zelfs aan mijn familie. Soufouan nog wel, mijn broer.. Hakeem weet hoeveel ik van Soufouan hou, en daarom verbaasd het me ook niet dat hij door middel van Soufouan wraak neemt.

Maar wraak op wat eigenlijk? Wat heb ik hem aan gedaan? Wollah, ik vraag me echt nog steeds af wat ik allemaal gedaan heb om dit te verdienen?

"Ik maak Soufouan dood!" Riep Nasr boos, "Waar is hij geschoten?" Vroeg ik zo kalm mogelijk, "In zijn been, hamdoulilah niks ernstigs." Toch leek het alsof door zijn hele woede heen hij toch nog opgelucht was, dat er Soufouan niet in levensgevaar is.

"Ga zitten Nasr." Droeg ik hem op, hij plaatste zijn handen op zijn hoofd en blies al zijn woede uit. "Hoe lang gaat dit nog zo door gaan? Wollah."

"Alles komt goed.." Fluisterde ik zacht, "Kifesh alles komt goed?!" Zei hij overstuur, "Kijk wat wij allemaal mee maken en jij zegt alles komt goed. Jij neemt niks serieus. Onvolwassen-"

Hij stopte met praten en liep de kamer uit. Ik slaakte een dieoe zucht en keek toe hoe Sanae op haar speen zoog. Meskiena, haar oogjes zijn rood van het huilen. Ze heeft vast slaap.

"Wil je eten lieverd?" Ze knikte waar door haar krulletjes in mijn gezicht kwamen. Ik stond op en liep met haar achter me aan naar de keuken.

Sanae klom op de stoel aan de eet tafel, ik glimlachtte naar haar en belegde 2 sneetjes brood met Nutella voor haar die ik weer in 4 blokjes sneed. Ik legde ze voor haar en schonk wat sap voor haar in.

Ik nam plaats tegenover haar en keek toe hoe ze langzaam haar brood op at. Ondertussen dwaalde mijn gedachtes weer af naar Soufouan.

Ik kan me nog precies herinneren hoe hij vertelde dat hij bezig was met verkeerde zaken.. Die typische mocro starterpacket is waar hij mee begon, en die typische haram resultaat is wat hij er voor terug kreeg.

Namelijk die schot in zijn been, of was het volkomen onschuldig? Het kan ook zijn dat Soufouan nog steeds met woede jegens Hakeem zit.. En dat Hakeem uit zelfverdediging heeft geschoten?

Ik weet het niet, ik kan de situatie niet helemaal plaatsten maar beide kunnen schuld hier in hebben..

Ik hoorde mijn telefoon af gaan, snel stond ik op en pakte het van het aanrecht af. "Salaam aleykum?" Zei ik, ik hoorde gesnik aan de andere kant van de lijn. "Yemma?"

"Bent u dat?" Vroeg ik, "Wa aleikum salaam wa rahmatullahi a benti." Zei ze met haar zachte tedere stem, "Hoe gaat het?" Vroeg ik bezorgd. Aan haar stem is te horen dat het niet goed met haar gaat, dat weet ik dus zeker.

"Hamdoulilah, Soufouan ligt in het ziekenhuis.." Het bleef even stil van mijn kant, niet wetend hoe ik hier precies op moet reageren.. "Ik heb het gehoord yemma.." Zei ik zacht.

"Subhan Allah, vanmorgen werd ik wakker met een vreemd gevoel.. Niet wetend dat dit mijn zoon zou over komen. " Zei ze wat overstuur.

"Maar het gaat toch goed met hem?" Vroeg ik voorzichtig, "Ja, alhamdulilah. Hij verkeerd niet in levensgevaar, je vader is nu bij hem." Ik knikte langzaam, wetend dat ze daar natuurlijk niks van merkt.

"Zal ik vanavond langskomen?" Vroeg ik, het bleef even stil. "Ik kom wel slapen ja? Ik zie u vanavond. In sha Allah."Zei ik, "In Sha Allah benti."

En ze legde neer, ik plaatste mijn telefoon op tafel en keek toe hoe Sanae de laatste slok van beker dronk.