Gedwongen liefde

73.

"Hakeem.." Zei ik terwijl ik toe keek hoe hij  zijn kleren aantrok, "Prinses?" Ik gooide een kussen in zijn richting en liet mezelf achterover vallen.

"Hoe mooi zou het zijn.." Fluisterde ik, "Als wij twee, kindjes zouden krijgen? Prachtige kindjes, een jongen, en twee meisjes. Even gevaarlijk als hun moeder, even smooth als zijn vader?"

Ik keek op maar zag dat Hakeem in gedachtes verzonken was, maar waar gingen zijn gedachtes naartoe dan?

"Heb je honger?" Vroeg Hakeem terwijl hij zijn riem door de lussen van zijn broek deed, ik keek hem vreemd aan, "Ja tuurlijk, wat voor vraag is dat?"

Hij keek me hoofdschuddend aan en trok zijn t-shirt over zijn hoofd heen, "Hoe gaat 't met Samir?" Weer keek ik hem vreemd aan, "Ga je nu serieus over me broertje beginnen Hakeem?"

Hij negeerde mijn vraag en  ging met een zachte borstel over zijn perfecte kapsel heen, volgens mij heeft hij gewoon door hoe knap hij is..

"Mag ik op je rug?" Vroeg ik terwijl ik hem met een pruillip aankeek, hij keek me twijfelend aan maar ging toch akkoord. Met een blij hoofd stond ik op het bed en sprong op zijn rug.

Ik hield hem stevig vast met mijn armen om zijn schouders, "Naar beneden, yallah. Heb honger." Zei ik na aanleiding van de luidruchtige knorren die mijn buik verlieten.3ayeck schande.

Hij schoot in de lach en liep de trap af naar beneden. Ik gleed van zijn rug af en liep de woonkamer binnen waar Hajar met een zak chips op de bank zat.

Ik nam plaats op de bank en ontweek haar blik, "Waar was jij net?" Ik deed alsof ik haar niet hoorde en richtte mijn blik op de tv, "Doe maar alsof je me niet hoort a nijlpaard." Zei ze lachend.

De kuiltjes in mijn wangen verraadde dat ik haar degelijk wel hoorde door dat ik een glimlach onderdrukte. Ik voelde mijn wangen gewoon rood kleuren, echt fucked up dit man..

"We waren gewoon boven, we hebben het goed gemaakt." Ze keek me onder zoekend aan, "Dat merk ik ja, maar op welke manier? Hebben jullie eventueel ook zina gepleegd? Just asking.."

"Hajar!" Zei ik ze3ma geschrokken, ze trok haar wenkbrauw op. "Ga je nu ze3ma doen alsof ik geen gelijk heb. Denk je dat ik niks hoorde? Oh Hakeem, nee stop. Oh mijn good!"

Ik keek haar droog aan en schudde met mijn hoofd. "Luister, als je iets wilt weten vraag het gewoon. Maar ga alsjeblieft niet doen als of je iets gehoord hebt want dat is niet zo, laat me niet beginnen over jou en Soufouan want.." Ze plaatste haar hand op mijn mond en keek me geschrokken aan.

"Wil je mij dood hebben ofzo?" Siste ze boos, Hakeem liep de woonkamer binnen en keek ons vreemd aan, "Wat is er hier aan de hand?" Hajar liet me los en holde gelijk de woonkamer uit.

Hakeem nam plaats naast me, "Watser met haar?" Vroeg hij terwijl hij over mijn haar streek, ik haalde mijn schouders op. "Gewoon, beetje stress."

Hij knikte en haalde zijn telefoon uit zijn zak, geïrriteerd keek ik naar zijn beeldscherm die zich steeds ververste met nieuwe appjes. Echt een stuk of 15 apps in een keer, en 't gaat maar door.

"Wie appt jou?" Vroeg ik geïrriteerd, "Vertrouw je mij niet ofzo?" Ik fronste mijn wenkbrauwen, "Ga je nu opeens mister fuckboy uithangen Hakeem? Ik hou niet ervan als meisjes jou appen, dus nu krijg je nog de kans ze zelf te stoppen voor ik het doe. Saffi?" 

"Rustig a snotneus, je kent mijn code, mijn telefoon is altijd in handbereik. Wat wil je nog meer?" Vroeg hij zonder zijn blik van zijn iPhone af te halen, "Dat mensen je niet zovaak appen, voor wat praat je me hun? Mij app je nooit."

Hij zette zijn telefoon in zijn zak en keek me aandachtig aan, "Aicha." Ik keek hem serieus aan, "Ben je dement aan het worden of wat?" Vroeg hij terwijl hij me zonder enige emotie op zijn gezicht aankeek, gewoon straight.

"Oh, dus nu wil je me nu ze3ma beledigen?" Vroeg ik boos, "Ewillie.." Hij ging met zijn handen over zijn gezicht en slaakte een diepe zucht, "Oké, sorry, sorry. Ik ga normaal doen. Ik weet ik zeur maar verwijder al die mensen die jou zomaar appen."

Hij stond op en gooide zijn telefoon op mijn schoot waarna hij de woonkamer uitliep. Ik pakte zijn telefoon en toetste zijn code in, ik keek naar het WhatsApp   Icoontje waar inmiddels al 3.563 op stond. Of hij zit in een groepsgesprek.

Twijfelend keek ik er naar, zal ik het openen of niet? Ik besloot het toch maar niet te doen, ik ben gewoon vervelend bezig. En ik vertrouw hem toch.. Maar iets voelt niet goed.

Achter af gezien had ik toch gewenst dat ik had gekeken, dan had ik allang geweten dat alles nep was..

Dat bloed niks betekend in deze tijd en zelfs je eigen familie je in de rug kan steken zonder een beetje genade.

Dat de mensen die het dichts bij je staan, de mensen die achter je horen te staan in tijden van voor en tegenspoed

Achter af toch de mensen zijn die je alle stress, pijn en problemen bezorgen..

Haters, misgunners, noem maar op hoef je niet ver te zoeken. Kijk naast je, want het zijn je 'naasten'

De mensen waarvan je het niet verwacht..

De mensen waarvan je denkt dat ze je helpen proberen je achter af juist naar onder te halen.

De mensen die mijn  tranen hebben opgevangen, zijn de gene die mijn tranen hebben veroorzaakt. ~

Aicha el Yousri