Gedwongen liefde

48.

'Nasser je moet me helpen! Ik wil niet trouwen!' Protesteer ik terwijl hard knijp in zijn been, alleen hij kan me helpen hij is mijn oudste broer.

'Sorry van daar net, maar help me Nasser alsjeblieft.' Smeek ik.

'Ik zal het met baba bespreken, maak je niet al te druk.' Zegt hij terwijl hij uitstapt. Op trillende benen loop ik naar de voordeur van zijn huis.

'Hey schat!' Dounya trekt me het huis in en knuffelt Nasser stevig. Ik mag haar niet zo, ze pakt me broer van me af. Oké, ik mag haar wel maar ik vind het gewoon niet leuk dat Nasser getrouwd is.

Ik loop naar de woonkamer en zie Safae, hun dochtertje op de grond kruipen. Ik moet gelijk denken aan het wondertje dat in mijn buik zit, ik word over een aantal maanden gewoon moeder.

Ik loop naar haar toe en til haar op. Ze kijkt me met grote ogen aan en slaat op mijn schouders. Ze is echt een dikke volle baby.

'Lief he.' Dounya komt achter ons staan en knijpt in Safae's wangen. Ik leg haar weer op de grond en loop naar boven.

Ik loop de badkamer in en doe de deur op slot. Ik schakel mijn Nokia aan en bel Issam op. Het wordt eens tijd dat hij me gewoon alles verteld.

- 'Ewa tegen wie spreek ik?'

~ 'Met Aicha, kom vandaag alsjeblieft niet met je hebt het druk want ik wil alles weten.'

- 'Saffi, kan je Rotterdam komen?'

~ 'Isgoed, Rotterdam centraal om 4 uur.'

Ik leg neer en kijk naar de tijd. Het is net 2 uur dus ik heb alle tijd. Ik loop de badkamer uit en loop naar beneden.

Ik heb nog steeds mijn grijze outfit aan, ik trek mijn witte Moncler jas aan met mijn witte all stars.

'Waar ga je Aicha?' Vraagt Nasser terwijl hij naar me toe loopt.

'Ik ga even weg met een paar vriendinnen.' Lieg ik, ik kan moeilijk zeggen dat ik naar een jongen ga, dat accepteert hij nooit.

'Je hebt wel ontspanning nodig, neem hier.' Hij geeft me 5 briefjes van 50 euro, ik neem het aan en kijk hem aan.

'Nasser, het spijt mij echt van me gedrag. Ik heb het gewoon moeilijk met het feit dat Soufouan vast zit en ik moet trouwen.' Fluister ik zacht, mijn ogen schieten vol.

'Met Soufouan komt het wel goed, het OM bluft maar wat. Kom hier.' Hij knuffelt me stevig en drukt een kus op mijn voorhoofd.

'Ik heb je zo gemist Nasser.' Fluister ik zacht.

'Nu ben ik er Aicha, ik ben er.' Zegt hij, ik laat hem los en zet mijn haar in een strak staartje.

'Je moet 9 uur thuis zijn, geen seconde later.' Ik glimlach zwakjes naar hem en loop het huis uit. Ik ben het helemaal niet gewend om te lopen.

Ik pak mijn telefoon en bel Hajar op. Het lijkt mij het beste om niets voor haar verborgen te houden, Hakeem is wel haar broer.

'Lieverd kan je me ophalen op de hoek bij Nasser?'

'Ja is goed ben er zo, toevallig ben ik een straatje verder op.' Ik leg neer en loop naar de hoek. Al snel zie ik de roze Hummer van Hajar aankomen rijden.

Ik stap in en druk een kus op haar wang.

'Hoe is het leven schat?'  Zegt ze terwijl ze me bezorgd aankijkt. Ik zucht en kijk naar buiten. Een teken voor haar dat ze niet moet door hameren.

'Ik heb een paar daagjes geleden een jongen ontmoet genaamd Issam, hij schijnt Hakeem goed te kennen.' Hajar kijkt me vol ongeloof, haar ogen worden vochtig. Waarschijnlijk had ze hiervoor al gehuild.