Gedwongen liefde

117.

Voorzichtig plaatste ik Firdaous in haar bed en dekte haar toe. Ze slaapt echt schattig met haar kleine armpjes omhoog. Te schattig gewoon..

Ik slaakte een diepe zucht en nam plaatst tegenover Charissa op de bank die genoot van de snacks op tafel.

En niet zo'n beetje ook..

"Hoe ging het gesprek?" Vroeg Charissa terwijl een stuk msemen in de pot met honing dipte. Ik haalde mijn schouders op, ik ben in de war.

"Het was wel even fijn om hem te spreken maar we moeten nog veel bespreken.." Charissa knikte, "Hou je nog van hem?" Vroeg ze zachtjes.

Ik keek op en dacht na. Hou ik nog van Hakeem? Wat voor vraag is dat eigenlijk.. "Ik denk het wel.." Antwoordde ik terwijl ik zuchtte.

"Sorry maar die kaulo Amine heeft echt kak in zijn hoofd. Het liefst wil ik hem gewoon een harde stoot geven op zijn bek. Gewoon wilt hij scheiden?"

Ik haalde mijn schouders op, "Hij moet kiezen tussen zijn moeder en ik.. Dus ik begrijp het aan de ene kant wel en zelf heb ik geen zin in meer drama. Het lijkt alsof het me niks doet dat hij wilt scheiden.."

Charissa keek me droog aan, "Wat?" Vroeg ik verbaasd, "Ja, vind je het gek?! Je hebt nooit van hem gehouden! Dat maak je je zelf alleen maar wijs, kijk sowieso als je seks hebt en van die gekke dingen komen er gevoelens maar dat is geen liefde als de liefde die jij hebt voor Hakeem!"

"Jij houdt van Hakeem, klaar." Zei ze en liet een harde boer. Ik trok en vies gezicht en schoof wat verder weg.

Ik haalde mijn schouders op, "Ik ben nog niet toe aan een nieuwe relatie of iets in die richting.. Mijn leven is een puinzooi.. Ik zit in een scheiding he?"

Ze knikte, "Maar je hebt ons toch schat?" Zei Meryem die de woonkamer binnen liep met een dienblad thee en meer koekjes.

"Schat, wat Amine en jij hadden is niet niks. Ik weet dat je van hem houdt, en ik weet dat je verdriet om hem hebt maar op dit moment heb je misschien net iets teveel stress en ander verdriet om uberhaupt een traan te laten vallen voor hem. Maak niet te snelle keuzes voor je spijt krijgt." Zei Meryem serieus.

"Fuck dat a sahbe! Ze houdt niet van Amine! Fuck dat broer! Fuck Amine! Hij praat met Soufouan, besef je dat?"

Meryem knikte, "Maar weet hij de waarheid Charissa? Hij houdt van haar." Charissa schudde met haar hoofd, "Fuck wat hij wel en niet weet. Een relatie draait om vertrouwen!"

"Ewa khair in sha Allah." Zuchtte ik en nam een slok van mijn thee. "Maar in iedergeval he Aicha, je moet het echt niet toelaten dat Inaya met Soufouan gaat trouwen.."

Bijna spuugde ik mijn thee uit, ik veegde mijn mond droog en keek Charissa stomverbaasd aan.

"Inaya en Soufouan?" Vroeg ik verbaasd. Charissa knikte, "Morgen is hun hennafeest ofzo. Je moet haar echt waarschuwen man."

"Ik heb geen zin om nog te bemoeien met hun, mijn familie heeft me in de steek gelaten.. Dus ik laat hen met rust."

"Ik begrijp je schat, maar het lijkt me toch beter als je Inaya waarschuwt. Naar ons luistert ze niet, kijk wat Soufouan met Dunya heeft gedaan?"

"Hij had ooit wat met haar afgesproken om ergens te gaan drinken en sindsdien is ze kwijt."

Ik keek Meryem verbaasd aan, "Ben je serieus?!" Vroeg ik geschrokken. Ze knikte hevig, "Ik weet zeker dat het wat te maken heeft met Soufouan maar niemand weet het precies.."

Ik slaakte een diepe zucht, "Weet je hoeveel stress en verdriet Amine heeft hierdoor? En zijn ouders zijn helemaal kapot, als je die moeder ziet he.. Ze is helemaal de weg kwijt. Ze is bang om haar zoon kwijt te raken aan mij, daarom wilt ze mij weghebben."

Flashback
'Kom zitten.' Zegt Nasser terwijl hij me boos aankijkt. Ik loop naar de bank en neem plaats naast Nasser.

'Vertel jouw kant van het verhaal Charissa.' Zegt Nasser tegen haar.

'Aicha heeft me geslagen.' Zegt ze als een baby.

'Ja dat weten we nou wel, gedraag je naar je leeftijd en vertel waarom. Speel niet onschuldig want daar trappen wij niet in. Mijn zusje is niet gek, als ze iemand slaat, slaat ze die gene met een reden.' Zegt Nasser fel, het geeft me toch een goed gevoel dat hij zo over me praat.

'Rustig Nasser.' Fluistert Dounya in zijn oor.

'Laat mijn dochter uitpraten.' Zegt Charissa's vader.

'In mijn huis ga je geen wetten lopen leggen, ik schop je zo eruit.'

'Genoeg Nasser!' Dounya gaf hem een stoot op zijn arm.

'Weet je? Als je niet zelf kan praten zeg ik het wel, Charissa heeft een foto van me genomen toen ik naakt was. Waarschijnlijk kleedde ik me aan, want ik deed net een bh aan op die foto maar mevrouwtje heeft het bewerkt en verstuurd voor geld. Ook zei ze 'je kanker moeder' ze vroeg er gewoon om en als ze niet uitkijkt krijgt ze het weer mevrouw, dit keer van heel me familie.' Zeg ik terwijl ik Charissa vies aankijk, vieze klote wijf dat je bent denk ik in mezelf.

'WAT HEB JE GEDAAN TERING WIJF?!' Dounya staat op en stapt op Charissa af.

'Ben je ziek in je hoofd dat zo praat over mijn schoonmoeder?! Moet ik nu nu een naaktfoto van je maken en het op Facebook zetten zodat je nooit meer normaal op straat kan lopen?!' Roept ze luid, Charissa kijkt haar slechts zielig aan. Maak geen grappen met mijn familie.

De deur wordt hard dichtgeslagen, ik kijk om en zie dat Nasser weg is. Hij is woedend, vroeger als iemand over onze moeder sprak werd Nasser helemaal agressief. De moeder van Charissa gaat met de vader op de ander bank naast mij zitten zodat Dounya los kan gaan.

Als Dounya je aanpakt, zou je willen wensen dat je niet bestond. Ik spreek uit ervaring... Na flink wat rake klappen is Dounya gekalmeerd.

'Dit is geen land voor meisjes om op te groeien.' Zegt Charissa's moeder terwijl ze Charissa afkeurend aankijkt.

'Klopt mevrouw.' Zegt Dounya terwijl ze naast me komt zitten.

'Na den san dies e psa, if ye doe den ka san dies. Na ka de in ie ede noh?!' ( deze dingen gebeuren, als je deze ka dingen doet. Ka is in je hoofd noh?!) Roept Charissa's moeder opeens boos, ze stapt op Charissa af en haalt haar slipper van haar voet af.

Charissa staat snel op en probeert weg te rennen maar haar moeder pakt haar snel bij haar haar, ze gooit haar in de hoek en begint haar te slaan.