Gedwongen liefde

49.

'Ik wil niet lullig doen, maar zou je alleen onze vragen willen beantwoorden?' Vraagt Hajar ongeduldig. Issam zucht en knikt.

'Leeft Hakeem nog?' Vraag ik voorzichtig, hij kijkt me aan en krabt op zijn achterhoofd.

'Ja, Hakeem leeft. Hoe niet, wat had je dan gedacht..'

Vol ongeloof kijk ik Hajar aan, een brede glimlach verschijnt op haar gezicht. Ik omhels haar stevig, ze barst in tranen uit en begint zachtjes te snikken. Niets kan mijn dag meer verpesten, dit is het beste nieuws dat ik in mijn hele leven heb kunnen horen. Dat de man van mijn dromen en waar ik zielsveel van hou nog leeft.

'Hoe weet je dat eigenlijk?'

'Hij heeft me een video gestuurd man.' Zegt Issam terwijl hij me met een brede glimlach aankijkt.

Hij pakt zijn tablet van de bank af en toetst zijn code in waarna hij het aan ons geeft. Bij het zien van Hakeem op het beeldscherm maakt mijn hart een sprong, ik druk op het schuine pijltje waarna de video afspeelt.

'Salaam aleikum, ik maak deze video gewoon ter bevestiging dat ik nog leef en ongedeerd ben. Er is niks aan de hand, niks waar jullie je zorgen over hoeven maken. Jullie zien het.' Zegt hij met een oogverblindende glimlach. Hij heeft alleen een witte onderhemd aan waardoor je zijn gave gespierde armen kan bewonderen. Hij zit in de auto en heeft een Rayban zonnebril aan.

Ik plaats mijn handen op mijn mond en kijk vol ongeloof naar het beeldscherm. Tranen van geluk stromen over mijn wangen, ik kan het niet geloven. Ik kan het gewoon niet geloven, ik heb er geen woorden voor en kan mijn gevoel ook niet plaatsen. Het liefst wil ik schreeuwen, schreeuwen zodat alle pijn plaats maakt voor hoop en vrolijkheid.

'W...wanneer is dit verstuurd?' Vraagt Hajar op een toon die verraadt dat ze elk moment weer in tranen uit kan barsten.

'Gisteravond.' Zegt Issam blij, Hajar staat op en schreeuwt het uit van blijdschap terwijl er tranen over haar wangen stromen. Echt een schatje is het ook. Een brede glimlach verschijnt op haar gezicht, ze omhelst Issam stevig. Ik zit nog steeds in dezelfde positie met mijn hand voor mijn mond. Wie had ooit gedacht dat Hakeem terug zou komen? Het is gewoon te mooi om waar te zijn..

'Ik ga alvast de auto halen, ik wil niet dat je te lange afstanden loopt.' Zegt Hajar en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ze praat nog wat met Issam en verlaat dan het huis.

Issam komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Ik omhels hem en barst in tranen uit.'W..wanneer komt hij terug Issam?' Vraag ik met een trillende stem, hij wrijft over mijn wang en kijkt me diep in mijn ogen aan.

'Weet ik nog niet, maar het zal niet lang meer duren. Hij wilt je echt graag zien.'

Ik knik en hou Issam nog steviger vast.

'Laat het verleden los Aicha, hoeveel pijn het ook doet. Laat het los..' Fluistert hij zacht. Ik knik zachtjes en laat hem los. Hakeem zou het nooit goed vinden dat ik Issam omhels.. Daarover gesproken vraag ik me wel af of hij wel blij zou zijn met mijn gedrag van verleden week.

'Wat is er?' Vraagt Issam verbaasd als hij ziet dat ik afstand neem.

'Hakeem..' Hij schiet in de lach en kijkt me hoofdschuddend aan.

'Nu je het zegt, als hij hier was had hij me allang wahd zieke stoot op me linker oog gegeven. Hij zei altijd, wie aan jou komt, komt aan hem. Vandaar dat hij ervoor heeft gekozen..'

'Gekozen voor wat Issam?'

'Om je te.. ja. Anders zou iemand het moeten doen. Zoals Delano, dan zou je nu werken als prostituee, dus ik wil niet bemoeien he.. Maar je zou Hakeem echt goed moeten behandelen want hij heeft echt veel voor je over en gedaan.. Zijn eigen familie achterlaten, alleen maar om jou te beschermen. Hij houdt echt van je..' Zegt Issam voorzichtig terwijl hij zijn blik richt op de grond.

'Doe ik ook.. Sinds ik het weet tenminste, maar zijn er veel mensen die weten dat ik.. ja?' Vraag ik ongemakkelijk terwijl ik zenuwachtig speel met mijn ring.

'Nee, alleen Immazine, Saiffedine, en ik.' Opgelucht neem ik adem, het zou echt een schande zijn als iedereen het zou weten, en niet alleen dat.. En van deze 3, tenminste van Issam en Immazine weet ik het zeker dat ze het niet doorgaan vertellen anders was het allang uitgekomen.

'Ik heb het gehoord van je broer..' Zegt Issam, ik richt me blik op de grond en probeer mijn tranen in bedwang te houden. Ik weet dat het goed komt met Soufouan, tenminste hij is niet in levensgevaar. Hij zit gewoon in veilig in een cel. De gedachtes daar aan zijn ook pijnlijk maar het is allang een hele opluchting dat hij niet in gevaar is.

'Het komt goed met hem, dankjewel voor alles Issam.' Ik sta op en strek mijn hand uit naar hem, hij kijkt spottend naar me hand en dan weer naar mij.

'Ben je yusu Aicha?' Zegt hij lachend, hij trekt me naar zich toe en knuffelt me stevig. Ik glimlach naar hem en loop het huis uit naar buiten. Ik stap in bij Hajar, we kijken elkaar aan en schieten hard in de lach.

'Ik heb je gemist.. Ik heb de oude Aicha gemist.. Je bent er nog niet helemaal maar je ogen.. Die blauwe ogen die ik zelf ook heb maar bij jou toch altijd bewonder. Ze stralen weer, die glans in je ogen.. Ik heb het gemist om alleen maar naar je hoeven te kijken en dan in de lach schieten for no reason. Of je domme verhaaltjes die nergens op sloegen maar je er toch altijd een moraal uithaalde. Die heb ik in geen jaren gehoord, het zijn die kleine dingen die ik het meest mis..' Zegt ze terwijl ze zachtjes in mijn handen knijpt.

'Ik hou van je Hajar, zielsveel..' Fluister ik zacht. Ze drukt een kus op mijn wang en racet de straat uit. Die roze Hummer van haar blijft niet onopgemerkt, vanaf alle kanten worden er dingen geschreeuwd of blijven mensen kijken en wijzen. Typisch Rotterdam ook, wil snel weer thuis zijn.

'Het is kwart voor 9. Zeg paniekerig terwijl ik naar de cijfers op de radio wijs.

'Dus?' Vraagt Hajar verbaasd.

'Ik moet 9 uur thuis zijn.' Zeg ik beschaamd.

'Nasser he.' Zucht Hajar lachend. Ik sms hem snel op die stomme Nokia dat ik een uur later ben, Zijn antwoord was niet al te enthousiast maar gewoon om te voorkomen dat hij mijn ouders niet belt meld ik het even. En daarnaast is het me grote broer, hij kan doen met me wat hij wilt.

'Zo we zijn er schat. Morgen kom ik je ophalen zodat we naar mijn ouders kunnen gaan om ze het grote nieuws te vertellen.' Ik knik en stap uit. Ik wacht totdat Hajar de straat is uitgereden en loop naar de voordeur van het huis.

Dit is niet heel het hoofdstuk, zoals jullie weten was het verwijderd. Maar de rest is niet belangrijk om het verhaal te begrijpen later als ik uitgerust ben voeg ik het maybe toe