Gedwongen liefde

19.

Net wanneer mijn moeder zich omkeert naar mij gaat de bel.

'Aicha doe maar rustig e benti, het komt allemaal goed. Jij gaat gewoon trouwen, leuk toch?' Zegt ze terwijl ze met handen over mijn armen wrijft.

'Ik wil niet weg, ik wil niet trouwen. Ik ben niet eens 18? Yes ik kan niet eens trouwen.' Zeg ik blij, en opgelucht.

'Je bent over 2 weken jarig geen probleem schatje, ik ga nu naar die mensen. Gedraag je goed geef ons geen schande ja?' Ik kijk recht in mijn moeder haar ogen je kan echt zien dat ze wilt dat ik ga trouwen maar niet met Saiffedine gek!

Aan de ene kant wil ik mijn moeder niet teleurstellen maar aan de andere kant kan ik toch niet gaan trouwen met die psychopaat? En Hakeem dan? Het enige wat ik nu wil is hem. Ik besluit hem maar is een appje te sturen.

Aicha : Hakeem ik heb je nodig...

Hakeem : Schatje kom anders vandaag even naar mij toe dan blijf je 2 dagen slapen? Dan kan ik je gelijk alles vertellen, ik moet echt met je praten voordat de week echt begint

Aicha : Ik weet het niet Hakeem... Ik heb geen zin om nog meer te huilen, het gaat me alleen maar meer pijn doen om weer afscheid te moeten nemen. Geloof me ik heb het al moeilijk genoeg

Hakeem : Alsjeblieft, wollah ik word ****** gek hier. Ik kan niet slapen niks. Ik denk alleen maar aan jou... kom nog 1 keer Aicha, daarna zul je waarschijnlijk geen last van me hebben hbiba

Aicha : Je bent geen last voor mij Hakeem, dat zul je ook nooit zijn. Ik weet het niet maar sinds kort hou ik echt van je... Ik denk dat ik kom waar ben je?

Hakeem : We praten wel als ik je zie, Duitsland.

Aicha : Alleen omdat het de laatste keer kan zijn dat ik je zie zal ik komen... Ik app je zo x.

Ik ongrendel mijn telefoon en speel zenuwachtig met mijn ring. Hoe zal het zijn om Hakeem weer te zien en weer afscheid te nemen, misschien wel voor altijd. Bij deze gedachtes begint me maag al te draaien wat is dit toch?

Ik ren snel naar de wc en geef is alles over. Ik zak voor de wc pot op mijn knieën en begin alleen maar meer over te geven. Tranen rollen over mijn wangen, ya allah ga ik dood? Wat is dit?

Gelukkig hoort niemand het, snel spoel ik door en ren ik naar de badkamer. Ik fris me weer op en trek een rok die tot mijn navel komt en strak valt tot onder mijn knieen. Daarop trek ik een een zwarte blouse met rozen en onderin plooien aan. Ik maak zelf op en style mijn lange haren die tot mijn rug komen. Ik zet nog wat rode lipstift op mijn volle lippen en spuit wat Channel op.

' Aicha kom!' Hoor ik mijn vader schreeuwen vanaf de trap.

Oke het is nu tijd, ik ga nu mijn grootste vijand ontmoeten. Ik kijk nog even in de spiegel en adem in en uit. Je gaat niet huilen Aicha, je bent sterk zeg ik tegen mezelf. Ik loop de trap af waar mijn vader trots naar me kijkt, als ik dichterbij kom zie ik dat hij tranen in zijn ogen heeft.

'Heel mooi, heel mooi.' Zegt hij met een brede glimlach terwijl een gebaar maakt met zijn vingers. Je weet toch die ene? Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en achtervolg hem naar de woonkamer.

Mijn hart klopt raar snel, ik ben echt benieuwd hoe Saiffedine eruit ziet. 1 ding weet ik, ik ga niet trouwen met hem. Ik wil het gewoon niet.

Als ik de woonkamer inloop zie ik als eerst een dikke korte vrouw met lang style haar en bruine ogen. Haar man is ook kort en heeft grijs haar, daarnaast zit een meisje van ongeveer 19/20 met heel veel make up like wtf. Ze heeft lang haar met pijpenkrullen, haar borsten vallen bijna uit haar gele t-shirt. ieuw.

'Salaam aleikum.' Zeg ik luid zodat ik niemand individueel hoef te groeten, ik heb geen zin. Ik ga naast Soufouan zitten terwijl ze gewoon rustig verder praten. Waar is Saiffedine?

Net opdat moment komt een lange gespierde jongen in een net pak met das en al naar binnen. Hij heeft in het midden van zijn haar bruine krullen en de rest is geschoren, hij heeft prachtige oceaan blauwe ogen. Hij is gewoon... gewoon perfect...

Hij geeft me een knipoog en gaat precies aan de overkant van me zitten en kijkt me de hele tijd aan. Echt hij is... perfect. Ik kan mijn ogen niet van hem af houden.

'Aicha ga jij maar even met Saiffedine praten in de andere livingroom.' Zegt mijn moeder met een brede lach. Weyo wat is er met jou? Wil je me dood hebben?

'Moet baba ofzo niet mee?' Vraag ik onzeker, Saiffedine is mooi maar dat neemt niet weg dat hij mijn leven zo wat verpest.

'Nee yallah, zie je niet hij is al daar hoor!' Zegt me moeder ongeduldig.

Soufouan duwt me zowat bijna van me stoel af en ik loop naar de livingroom waar Saiffedine mysterieus uit het raam kijkt terwijl hij zijn handen in zak heeft. Hij keert zich om en kijkt me aan met een brede glimlach, ik heb altijd al een zwak gehad voor mannen in pak het is gewoon... perfect.

'Dus uh... Wij gaan trouwen?' Zegt hij terwijl hij op zijn lip bijt, ik schud mijn hoofd van nee en doe een stap naar achter hij loopt naar me toe en kijkt me recht in me ogen aan.

'Zeg dat nog is? Gaan wij trouwen?' Vraagt hij nu op hogere toon. Weer schud ik mijn hoofd van nee. Hij geeft me een harde klap op mijn wang, ik voel het gewoon in me huid branden. Mijn lichaam trilt helemaal van de angst, waarom slaat hij zo snel?

'Je hoeft niet bang te zijn hbiba djeli, zolang je meewerkt is er helemaal niks aan de hand e zina.' Zegt hij terwijl hij dichterbij komt, hij duwt zijn handen van achter in mijn rok en knijpt hard in mijn bil.

Ik duw hem hard van me af en probeer de deur open te doen. Hij komt achter me staan en raakt me op verschillende plekken aan dit is gewoon walgelijk!

'STOP ***** KLOOTZAK!' Schreeuw ik.

'Als je stil blijft stop ik ja?' Ik knik zachtjes terwijl er tranen over mijn wangen rollen, wie heeft die fucking deur nou weer op slot gedaan en hoezo hoort niemand mij?

Hij komt achter mij staan zet zijn handen op mijn buik, hij zet zijn kin op mijn schouder en wrijft zachtjes over mijn buik.

'Je bent zwanger hbiba djeli.' Fluistert hij zacht.

'WAT?' Schreeuw ik vol ongeloof, Hakeem zou toch sowieso een condoom gebruiken? Hij is toch niet achterlijk??

'Ja e Aicha, het kan niet dat je niet zwanger bent schatje. 2 mensen zijn in je klaar gekomen.' Zegt hij terwijl hij zachtjes wrijft over mijn buik, een heftige steek gaat door mijn maag heen. Ik knijp hard in zijn armen dit kan niet waar zijn...

'Het kan dat Hakeem de vader is, maar ik kan ook de vader zijn hahaha.' Zegt hij lachend. Mijn wereld stort gewoon in. Mijn leven word langzamerhand overhoop gegooid. Wat staat mij nog meer te wachten?