Gedwongen liefde

123

"Onze liefde was puur maar nu lijkt het mix. In my life zie je dingen die je ziek maken."

"Wie gaat je redden uit nood? Wie ziet je liever in de hel? Wie ziet jou liever dood? Wie deelt zijn laatste bankoe met je in die tijden van nood? Wie zit er met je in zijn hoofd als het even niet loopt? Wie?" Rapte Immazine mee, "Lijpe is nog steeds kanker erg man. Diepe shit." Zei Charissa terwijl ze haar gordel afdeed.

En ik kan haar niet eens ongelijk geven.

Ik stapte uit, Immazine haalde Firdaous' haar kinderwagen uit zijn auto en klapte deze open. Ik zette haar erin en checkte of ze goed lag.

"Let goed op hè." Zei Immazine terwijl hij me recht in mijn ogen aankeek. Ik weet zeker dat Hakeem hem heeft gezegd om me te steunen ook al weet ik dat hij het uitzichzelf ook zou doen. Deed hij vroeger ook maar dan om Hakeem..

"Jaa, ben geen klein kind meer he." Zei ik lachend maar hij vindt het duidelijk niet zo grappig. "Mohim.. Volgens mij besef je niet dat je niet veilig bent." Zei hij serieus.

"Ik besef het wel, maar ik wil er niet aandenken. Dat begrijp je toch wel?"

Hij slaakte een diepe zucht, "Let ook goed op die kleine ja? Hier heb je iets om boodschappen mee te doen vandaag." Hij gaf een paar briefjes van 100 met een elastiek erom heen.

"Vandaag? Dit geef je alleen voor vandaag?" Hij kijkt me strak aan, "Komt van Hakeem. Hiermee moet je een weekje mee kunnen doen. Misschien zie je me dan weer." Ik keek hem verward aan, "Waar ga jij nu naartoe?"

"Niet belangrijk." Hij wou doorlopen maar ik greep zijn hand vast, "Ga geen domme dingen doen he!" Ik vrees dat hij naar Soufouan gaat.

"In ieder geval laat Soufouan met rust, alsjeblieft Immazine. Ik wil jou niet verliezen hierdoor. Je bent net familie, wollah."

"Als ik niet hetzelfde dacht over jou had ik Soufouan gelaten." Zei hij geirriteert. "Wesh denk je ik zie niet dat hij je in elkaar slaat? Kijk wat hij heeft veroorzaakt en dan denk je dat ik het toelaat dat hij gewoon door kan gaan met zijn leven terwijl jij kapot gaat? Jij bent ziek."

"Als je niks van me hoort, weet je genoeg. Dan zit ik vast." Hij stapte in zijn auto en racete er van door. Ik slaakte een diepe zucht.

Ik liep achter Charissa aan die de kinderwagen van Firdaous duwde.

~

De volgende dag werd ik wakker door de wekker. Ik liep naar beneden en zette de water koker aan voor Firdaous haar pap.

Ze is gelukkig nog niet wakker, meskiena. Zo jong, nog niet eens maand oud maar toch zo een heftig verleden..

Ik slaakte een diepe zucht, ik ga ervoor zorgen dat haar in ieder geval niks overkomt. Derest boeit me niet meer. Ik kan blijven stressen om alles en iedereen die niks met me te maken wil hebben maar ja.. Fuck dat.

Nadat ik haar pap heb gegeven en heb gedoucht kleed ik haar aan. Ik trek voor haar een grijze nike trainingspakje aan met kleine zwarte nikes. Maar ze zijn zo klein he, lijkt gewoon voor een popje.

Ben bijna bang dat ik haar voetje breek, zo een klein snoesje is het nog.

Ik doe een beetje switzal in haar kleine krulletjes en borstel het glad. Ik glimlach breed terwijl ik in haar stralende blauwe oogjes kijk.

"Waarom kleed ik jou aan als shi gangstergirl?" Zeg ik lachend. Ze kan al wat bewegen met haar armpjes en beentjes. En af en toe maakt ze spelende geluidjes.

Als ik haar zo gelukkig zie, voel ik me ook gelukkig wollah. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd, "Nu gaat Aicha zelf ook douchen ja hbiba?" Zei ik en stopte haar in bed.

Ik stapte de douche uit en liep naar de slaapkamer, ik gooide de babyphone op bed. Mijn ogen vielen op de trouwfoto van Amine en ik, een brok vormde zich in mijn keel.

Maar snel herstelde ik me. Ik heb die scheidingsbrief ingevuld. Ik weet dat dit me veel pijn en verdriet gaat kosten, maar dat besef komt later wel. Nu is Firdaous mijn nummer 1 prioriteit.

Als we veilig zijn, dan kan ik tijd nemen voor mijn liefdesverdriet..

Ik open de kast van Amine en zie dat het leeg is. Toevallig, heel toevallig zit mijn lievelings trainingspak van hem er alleen nog.

Zoals je al raadt, die zwarte nike trainingspak. Ik pak het en ruik eraan, zijn parfum..

Die vertrouwde geur.. Amine..

Tranen kwamen alweer naar boven, ik hield het stevig tegen me aan terwijl er tranen over mijn wangen rolde.

"Amine.." Fluisterde ik zachtjes.

Na een dik uur te hebben gejankt droogde ik eindelijk mijn tranen af, ik trok de trainingspak aan en deed daarop een zwarte pashmina sjaal als hoofddoek.

Zijn trainingspak zit veelste groot maar toch, zo heb ik het gevoel dat hij toch een beetje bij me is.

Ik liep de trap af naar beneden, net toen ik de woonkamer binnen kwam lopen zag ik dat iemand voor de deur stond even later werd er op de bel gedrukt.