Gedwongen liefde

24.

'Wat doe jij hier? Had ik niet gezegd dat ik die tas wou, ik ben niet down met deze shit.' Schreeuwt hij boos terwijl hij de pistool op ons richt.

'Ewa rustig, ik pak het wel.' Zegt Hakeem droog terwijl hij het zwembad uitgaat en naar binnen loopt.

Ik stap trillend uit het zwembad en ga op een ligstoel zitten, ik voel me maag gewoon draaien.

'Aicha?' Hoor ik Saiffedine achter me zeggen, ik voel zijn warme adem gewoon in mijn nek.

Hij komt achter me zitten en zet zijn handen op mijn buik, die voorlopig nog plat is.

'We krijgen een baby.' Fluistert hij zacht in me oor.

'Ik weet niet eens zeker of ik zwanger ben, en als het jou kind is. Haal ik het gewoon weg.' Zeg ik terwijl zijn handen van me af haal en opsta.

Ik voel een harde schop van achter en val hard op de creme tegels. Het doet zo een pijn, ik zou nu gewoon als een baby kunnen huilen.

Ik draai me om en kijk recht in Saiffedines boze ogen. Hij loopt naar me toe en geeft me een harde klap in mijn gezicht.

'Jij bent niks waard vieze slet, ik ga je leven verpesten. Als je iemand wat zegt ga je eraan, you get me?' Sist hij in me gezicht.

Ik geef hem een harde klap in zijn gezicht, het was zo hard dat hij naar achter deinst. Al mijn woede zat gewoon in die klap, mijn handafdruk
is nog steeds in zijn gezicht te zien.

Hij loopt naar me toe en trekt me aan mijn haar naar het water toe. Hij houdt me bij mijn haar vast en duwt mijn hoofd het water in.

Als hij me weer boven het water haalt hap ik naar adem. Ik dacht echt dat ik dood ging.

'Als je me nog 1 keer aanraakt, maak ik je af. Ik pak jou nog wel jo.' Zegt hij terwijl hij me op een ligstoel duwt.

Ik voel me te zwak om nog iets te doen of te zeggen. Hij tilt me op en brengt me naar een kamer. Niet lang daarna gooit hij me op een bed.

Ik probeer Hakeem te roepen maar Saiffedine houdt zijn hand voor mijn mond.

Hij trekt zijn moncler polo uit en komt voorzichtig op me liggen.

'Nu kan je niks doen hé?' Zegt hij met een vieze glimlach op zijn gezicht.

Hij geeft me overal kusjes en scheurt de bovenkant van mijn bikini eraf. Ik voel me zoveel vies, ik walg hiervan. Ik voel me machteloos er is niks dat ik kan doen behalve liggen en huilen.

Tranen rollen over mijn wangen, waarom moet dit zonodig bij mij gebeuren?

'Niet huilen hbiba, wij gaan toch zo trouwen hahahahaha.' Zegt hij terwijl hij nu mijn hele bikini uit doet.

Net opdat moment gaat de deur van de kamer open.

'Saiffedine, moest je niet ergens zijn om 8uur?' Hoor ik Hakeem schreeuwen.

Saiffedine kijkt geschrokken op en trekt gelijk zijn kleren aan.

'Right, helemaal vergeten.' Zegt hij terwijl hij zijn broek ophijst en zijn riem goed zet.

'Rest in peace alvast.' Zegt Saiffedine tegen Hakeem terwijl hij de kamer uitloopt.

Opgelucht ga ik recht op zitten, Hakeem is echt mijn engel. Ik kijk naar hem en hij naar mij. Wacht...Ik ben naakt?

'HAKEEM?!' Schreeuw ik terwijl ik mezelf snel verstop onder mijn dekens.

'W-wollah sorry i...k uuhh... Saffi.' Zegt hij terwijl snel wegkijkt, met een rood hoofd loopt hij snel de kamer uit.

Ik droog me tranen af en stap uit het bed en ren snel naar mijn eigen kamer. Tenminste die van Hakeem en mij, ik loop naar de grote witte badkamer en laat het bad vol lopen met heet water en zeep.

Ik ga voorzichtig in het hete water waar stoom uitkomt zitten en schreeuw het uit van de pijn. Precies de pijn die ik wil voelen om de pijn van binnen te vergeten. Ik laat mezelf achterover vallen in het hete water en strek mijn voeten uit.

Tranen rollen over mijn wangen, ik voel me echt eenzaam. Ik mis mijn familie, ik wil weer gelukkig zijn. Ik wil gewoon normaal zijn, zonder al deze pijn en stress. Hoe zou het zijn als ik niet bestond? Zouden me ouders dan gelukkiger zijn? Zou Hakeem dan gelukkig zijn? Wat als ik Hakeem niet had gekend en hij mij niet? Waren we dan gelukkiger? Zijn we elkaars ondergang? Al deze vragen doen pijn.

Na een uur stap ik uit het hete bad, ik droog me af en sla een baddoek om me heen. Mijn hele onder lichaam is gewoon rood, ik voel het nog gewoon branden.

Ik smeer mezelf in met vaseline en trek mijn zwarte PSG trainingspak aan om de rode plekken te verbergen, ik doe mijn haar in 2 lange vlechten die net tot mijn bil komen en doe mijn pantoffels aan.

Ik zet nog wat parfum etc en loop de trap af naar beneden. Ik hoor hard gelach en een paar stemmen in de woonkamer. Ik loop de woonkamer in en zie een jongen en een meisje in de woonkamer.

Ik loop eerst naar het meisje toe om kennis te maken.

'Hey ik ben Aicha.' Zeg ik zo vriendelijk mogelijk.

'Hey schatje! Ik ben Lina. Jij bent echt een mooi meisje wauw! Jou body is derm.' Zegt ze terwijl ze me goedkeurend aankijkt. Zelfs ziet ze er ook niet verkeerd uit, ze heeft een grote bos blonde krullen en grijze ogen.

'Jij ook mop.' Zeg ik met een grote glimlach, ik loop naar de jongen die naast haar zit en geef hem ook een hand.

'Ik heet Immazine.' Zegt hij met een grote glimlach. Zijn tanden zijn helemaal perfect, hij ziet er echt niet verkeerd uit. ( zie foto van dit hoofdstuk.)

Wat doen ze hier eigenlijk?

'Hebben jullie Hakeem gezien?' Vraag ik aan Immazine die druk bezig is op de PlayStation en Lina met haar nagels terwijl ze belt. Ze zeggen beide nee, Immazine kijkt me aan met een verwarmende glimlach. Ben niet verliefd ofzo, maar hij doet wel wat met me... ?

Ik sta op van de bank en zet mijn broek wat hoger.

'Schatje?' Zegt Lina tegen Immazine.

'Hmm?' Zegt hij droog terwijl hij verder speelt.

'Aoedzoe billah.' Fluister ik zacht, ik voelde gewoon een steek van jaloezie opkomen maar waarom?

Ik loop de trap op naar boven en hoor vreemde geluiden. Als ik op de 2e verdieping ben, hoor ik de geluide beter... Het lijkt op... Ge...kreun??
Ik maak snel mijn kamer deur open maar nee die is leeg, ik maak de volgende deur open maar die is ook leeg.

Hopeloos maak ik de volgende deur in een ruk open en zie iets wat mij volledig breekt.

Ik was al kapot, er zaten al barsten in mijn hart maar dit heeft alles volledig gebroken.