Gedwongen liefde

53.

'Hoe bedoel je Hakeen?!' Vraag ik geschrokken.

Hij stapt uit zonder wat te zeggen, ik loop achter hem aan en hou hem bij zijn arm vast.

'Hakeem, we vertellen elkaar toch alles?!' Vraag ik hopeloos.

Hij negeert mijn vraag en loopt gewoon door.

'Ben je niet blij om mij te zien?' Vraag ik teleurgesteld vanaf een afstand.

Hij keert zich om en loopt naar me toe. Hij kijkt me recht in me ogen aan, weer voel ik het. Weer voel ik aan dat hij wat voor me verbergt. Precies net als 6 weken terug.

'Je hebt geen idee hoe blij ik ben om je weer te zien...' Zijn stem sterft weg.

'Maar?!'

'Elke keer als ik je aanraak of naar je kijk, word ik weer herinnerd aan het verleden. 'Zegt hij serieus.
'Ik weet dat je me het nog niet hebt vergeven voor alles wat ik je heb aangedaan.'

Ik richt mijn blik op de grond om mijn tranen te bedwingen.

'Je hebt gelijk... Ik wil je vergeven, ik wil het vergeten. Ik weet dat het gedwongen was, maar ik weet ook dat ik mijn eer nooit meer terug krijg...'

Hakeem zucht diep, er heerst een pijnlijke stilte.

'Leeft het kindje nog?' Ik knik.

'Weet dat ik er altijd voor je zal zijn Aicha, ik ben bij je en ik blijf bij je. Ik was misschien niet altijd de beste neef, eigenlijk zijn we geen familie mohim ik kan je 99,9% garanderen dat ik de beste vader/echtgenoot zal zijn. Het is aan jou de keus of ik de kans hier voor krijg.'

Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht.

'Waaaaaah je bent al van mij gek. Je hebt geen idee hoe erg ik je heb gemist.'

Ik spring op hem en sla mijn benen om zijn middel heen terwijl ik hem over al kusjes geef.

'Je bent te zwaar, ik ga dood a dikzak. Ga afvallen, zied.' Zegt hij lachend.

'Jammeerrr, je gaat het met deze dikzak moeten doen a hmar. Breng me naar binnen en maak eten voor je vrouw en je kind. We hebben honger.'

Hij schiet in de lach en drukt een kus op mijn mond.

'Ik heb die vieze lippen van je gemist berggeit van me.' Ik schiet in de lach.

Hakeem houdt me wat steviger vast en zo lopen we richting Hajar haar huis.

'Kunnen we echt naar jouw huis in Duitsland?' Zucht ik.

'Dan moeten we eerst een paar zaakjes op orde zetten hbiba.'

'Zoals?' Ik plaats mijn hoofd op zijn schouders en adem zijn heerlijke geur naar binnen.

'Op emotioneel gebied moeten wij nog veel bespreken zodat we alles achter ons kunnen laten. Als je er klaar voor bent wil ik je alles gewoon eerlijk vertellen. En ik moet je hand nog vragen dan gaan we naar Duitsland.'

'Hoelang gaat dat duren.'

'Laten we zeggen 3/4 maanden.'

Ik zak van hem af en ga voor hem staan.

'De tijd begint te dringen Hakeem, mijn buik blijft niet voor eeuwig plat hè?!' Zeg ik paniekerig.

'Ik kom je hand zo snel mogelijk vragen, geef me een paar dagen ja?'

Ik knik, hij pakt me hand vast en duwt de sleutel in de deur van Hajar. We lopen samen naar binnen en Hakeem doet mijn jas voor me uit.

'Koninklijke behandeling hoor, royaal tot en met.' Zegt Hajar lachend terwijl ze in de deur opening leunt.

'Moet.' Zegt Hakeem lachend en geeft me een knip oog. Zijn uiterlijk he... Ik word er gewoon emotioneel van, hoe kan iemand zo perfect getint zijn? Perfect gespierd? Perfecte tanden? Perfecte blauwe ogen? Perfecte scherpe wenkbrauwen en kaaklijn? Perfecte lichaam? Perfecte zoen-tactieken?

En zo kan ik nog lang door gaan... Ik wil gewoon in tranen uit barsten en allah swt bedanken voor zo'n mooi schepsel als Hakeem.

'Oh mijn god, Hakeem shoef! (Kijk!) Kijk hoe Aicha naar je staart! Ze is gewoon fucking verliefd op je!' Schreeuwt Hajar hysterisch terwijl ze naar me wijst.

Mijn hoofd kleurt helemaal rood, wat is jouw probleem? Wat denken jai? Gek wijf... Ze zet me echt voorschut.

'Wist je dat niet dan?' Vraagt Hakeem lachend terwijl hij zich omkeert naar mij.

Ik rol met me ogen en loop door naar de woonkamer Hakeem houdt me vast en trekt me naar zich toe.

'Er is niks waarvoor je je hoeft te schamen zine inou, het komt vaker voordat mensen verliefd op me zijn.'

Hajar schiet in de lach en geeft Hakeem een speelse klap op zijn achterhoofd.

'Je kon die soortige arrogantie van je ook daar laten.' Lacht ze en loopt verder naar de woonkamer.

'Mohim even wij 2 alleen.' Zei hij terwijl hij de deur van de gang achter me dicht deed.

Die blik in zijn ogen verraden wat hij wilt, en ik kan niet ontkennen dat ik hier ook sterk naar verlang.

'Het is beter dat we dit laten he?'

'Eigenlijk wel...'

'Eigenlijk.' Herhaalt Hakeem en tilt me de trap op naar boven. Hij maakt de kamer deur open en gooit me op het bed.

Ik hijs mezelf wat omhoog en kijk toe hoe hij zijn trui soepel over zijn lichaam uit trekt.

Zijn sixpack heeft hij duidelijk verder getraind, iets wat hem nog aantrekkelijker maakt.

'Ga je nog actie ondernemen of laat je al het werk weer aan mij over?' Vraagt hij terwijl me van top tot teen aankijkt.

'Ik laat het wel aan jou over.' Hij trekt in een keer mijn t-shirt van mijn lichaam af en doet hetzelfde bij met mijn broek.

Aandachtig bestudeerd hij mijn lichaam van top tot teen. Ik voel mijn wangen rood worden.

'Niet staren gek.' Zeg ik lachend.

'Kifesh? Hier ga je aan moeten wennen, met zo'n lichaam kan je niet van me verwachten dat ik niet naar je zal staren.'

'Hou je bek! Waarom praat je zo?!' Roep ik wanhopig, dat gevoel dat hij in me losmaakt is gewoon raar. Ik voel zenuwen waarvan ik niet wist dat ik ze had.

Kan je je nog je eerste keer herinneren dat je een hotwing hebt gegeten? Of een kinderbueno? Een happy meal? Dat magisch moment, dat wonderbaarlijk gevoel dat je lichaam dan binnen dringt als je zo iets proeft? Precies dat geeft Hakeem mij... Nog erger zelfs...

'Ik ga je laten schreeuwen...' Fluistert hij terwijl hij me sluw aankijkt. Hij komt voorzichtig op me liggen en geeft me overal kusjes... En ik? Ik geniet...

'Drunk in love. We be all night, loveeeeeeeeee.'