Gedwongen liefde

74.

Een weekje latèr..

Ik stapte van mijn scooter af en zette deze op slot, ik trok de onderkant van mijn grijze zomerjurk wat omlaag en gooide mijn Micheal Kors tas over mijn schouder. Zie der echt derm uit..

Ik draaide me om en liep richting de overvolle kant van de stad, ik keek vol verbazing om me heen. Rotterdam is echt veranderd, like.. Ik herken het niet eens meer? Maar ja, is logisch.

Sinds mijn ouders erachter kwamen dat ik verkracht ben mocht ik geen kant meer op, nu heb ik gelogen dat ik ga solliciteren terwijl ik naar Hakeem ga. En ik moet, nadruk op moet ook nog is met mijn nicht gaan maar had geen zin daarin. Totaal niet..

Wil gewoon alleen met Hakeem zijn, heb geen zin in gezeur etc. In mijn oog hoek zag ik een lange bruine jongen op me aflopen. Gauw liep ik de andere kant op maar helaas, hij haalt me in.

"Aicha was het toch?" Vroeg hij terwijl hij me van top tot teen aankeek, "Aicha el Yousri?" Ik rolde met mijn ogen en liep gewoon rustig verder, "Niet durven groeten enzo." Zei hij lachend.

Ik versnelde mijn passen en richte mijn blik straight op mijn superstars, hij pakte me bij mijn schouder en keerde me om. Ik keek hem boos aan en schudde zijn hand van mijn schouder.

"Wat raak je me aan?" Vroeg ik kalm, hij schoot in de lach en schudde met zijn hoofd. "Ben je me vergeten?" Vroeg hij, net toen hij zijn hand naar mijn wang wou brengen sloeg ik het weg.

"Laat me met rust." Siste ik en liep gauw door naar de plek waar Hakeem en ik afgesproken hadden, in de verte zag ik Hakeem al staan wachten.

Hij heeft een zwarte Nike trainingspak aan, met daar onder ook zwarte Nike Roshe Run schoenen. En een Nike pet op maar achterste voren.

Met andere woorden mijn man ziet er stoer maar voor al heel sexy uit, echt heel sexy.. Oh lord, Hakeem is mooi.

Een meisje liep naar Hakeem toe en zei wat tegen hem, jaloezie, jaloezie en nog maals jaloezie steeg naar boven. Ik versnelde mijn passen en liep gauw richting Hakeem. Wie is dat man?

Ik glimlachte breed naar hem en drukte een lange kus op zijn volle zachte lippen terwijl ik het meisje die ons aan bleef kijken stiekem van uit mijn oog hoek aankeek, mooi uitzicht nigh?

Hij liet me los en draaide zijn pet weer op. "Wie is dat Hakeem?" Hij pakte mijn hand vast en liep gewoon verder, "Hallo, ik vroeg je wat Hakeem." Zei ik en tikte hem aan, hij knikte.

"Niemand." Zei hij en trok me zijn auto in, ik deed mijn gordel om en keek hem afwachtend aan, "Ik heb honger." Zei ik en wreef over mijn platte buik.

Ik slaakte een diepe zucht en staarde naar Hakeem die zijn vest open deed, het is werkelijk waar heet. 34 graden.

En voor Nederland is dat echt, heet. Hij pakte me bij mijn kin en keek me intens aan. Ik voelde de vlinders weer opkomen en door mijn buik vliegen.

Hij gaf me een tedere kus op mijn lippen die al gauw over ging in een rustige intense tongzoen, ik sloeg mijn armen om zijn nek heen en genoot van zijn volle zachte lippen. Butterflies..

Ik voelde zijn hand mijn jurk in glijden waarna ik zachtjes in zijn onderlip beet, tot mijn verbazing stopte hij niet maar zoende me intenser. Ik heb het gevoel dat mijn buik elk moment kan ontploffen van al die vlinders. Tering.

Hij wende zich van me af en starte de auto op, "Wat doe je?" Vroeg ik verbaasd. Hij keek me aan en schoot in de lach, "Je had toch honger a bolle."

Ik rolde met mijn ogen en haalde mijn telefoon uit mijn zak, ik heb nu al 4 appjes van mijn vader binnen. Echt vervelend, snap niet waarom hij über haupt een telefoon gekregen heeft.

Wewa: iwa Bouchra mayemie jij set geen twalet ien wc
Wewa: twalet iesbaaah a Bouchra
Wewa: hiel mooi gdaan
Wewa: voor jij man gdaan nigh

Aicha: dit is Aicha

Wewa: Wesh ies Aicha

Aicha: dit is mijn nummer, Aicha's nummer a wewa

Wewa: iwa skar, stiel jij. Jij moet hauswerk make, wat jij doen zo laat weg

Ik zette mijn telefoon weg en slaakte een diepe zucht met mijn vader appen is werkelijk waar gewoon hoofdpijn. Ik zweer, krijg gewoon zjnoen van hem.

"We zijn er." Ik knikte en stapte uit de auto, Hakeem pakte mijn hand vast en liep het restaurant binnen. Ik nam plaats tegen over hem en nam gelijk het menukaart van tafel weg.

"Zijn jullie er al uit?" Ik knikte hevig, "Doe maar roti speciaal met sambel, hmm, doe maar ook een fernandes rood en bami. Ja, ook een loempia graag." Zei ik gierig, bijna kwijlend.

Na dat al het eten op was veegde ik mijn mond en liet ik een zachte boer, dat had ik echt even nodig. Het was heerlijk, eigenlijk wil ik meer maar ja..

Hakeem pakte mijn hand vast en keek naar de prachtige zilveren ring om mijn vinger, ik herinner me die dag al de dag van gister. Toen waren we behoorlijk verliefd, nog steeds maar nu zijn we het zehma gewend. You get me?

Toen waren we echt blij met elkaar, want beide hadden we niet verwacht dat we dezelfde gevoelens voor elkaar deelde. Dus dat we van elkaar hielden lieten we elkaar ook duidelijk merken.

"Aicha, je weet dat ik zielsveel van je hou en dat altijd zal blijven doen." Zei hij ongemakkelijk, ik knikte hevig. "Tuurlijk hou je van me gek." Zei ik lachend, "Mijn vader is nu al een weekje terug dus ik zal vragen of hij je gewoon nog een kans wilt geven."

Hakeem knikte, "Ik ga voor een tijdje weg." Ik keek hem raar aan, "Nadat we getrouwd zijn, samen met mij?" Vroeg ik verbaasd, "Nee, ik ga nu.. Het is dringend a zine." Ik schudde met mijn hoofd, "Ben je serieus Hakeem?"

Hij wou een kus op mijn wang drukken maar ik keerde mijn hoofd om, hij slaakte een diepe zucht en wreef over mijn wang. Ik voelde hoe de eerste traan al over mijn wang rolde.

Ik kan en wil niet zonder Hakeem blijven, dat heb ik al een keer gedaan en ik werd letterlijk gek. Ik deed de domste dingen en werd zo lelijk..haha

"Lieverd, mijn moeder ligt in het ziekenhuis." Zei hij serieus, en droogde mijn traan af, "Dat is niet mijn probleem Hakeem, ze heeft mijn kind afgepakt en jij zet me opzij omdat zij in het ziekenhuis ligt. Ik snap dat niet wollah." Zei ik met een schorre stem.

"Ik zet je niet opzij schatje, ze ligt serieus op sterfte. En wat ze heeft gedaan kan niet, en heb ik haar nog niet kunnen vergeven maar ze blijft mijn moeder hbiba. Begrijp dat."

"Wat heeft ze?" Vroeg ik en keek hem voorzichtig aan, hij slikte een brok weg. En slaakte een diepe zucht, "In ieder geval heeft ze niet lang." Zei hij serieus.

"Ik blijf tot ze.. Nee, totdat ze beter is. In Sha Allah." Zei hij en slaakte nog maals een diepe zucht, "ik begrijp het." Zei ik en droogde mijn traan weg.

Hij keek me recht in mijn ogen aan en drukte een tedere kus op mijn lippen, "Het komt allemaal goed schatje, als ik terug ben zullen we trouwen.."

Niet wetend dat dat nooit ter sprake zal komen en dat de toekomst nog ingewikkelder zal worden dan mijn verleden..

~
Ik bereid jullie alvast voor op de drama die langzamerhand weer zal gaan beginnen!