Gedwongen liefde

87

"Mag ik iets vragen?" Ik draaide me om naar de klant en knikte, "Ja, tuurlijk." Zei ik en glimlachte. "Ik ben op zoek naar een mooie jurk voor vanavond."

"Wat voor jurk mevrouw? Gaat u uit of gaat u naar de bioscoop?" Ze keek me bedenkend aan, "Het is nog een.. Ja, een verrassing." Zei ze, weer knikte ik, "dan zou ik gaan voor iets chique's maar ook niet weer te chique. "

"Komt u maar mee." Ik begeleidde haar naar de jurken afdeling, ze keek met een mond vol tanden naar de keuzes die ze heeft. "Die zwarte daar lijkt me wel wat voor u gecombineerd met een goude ketting en een sleehak."

"Perfect." Zei ze en nam de jurk van me aan, ik liep terug naar de kassa en nam plaats erachter. Het is zo sluitingstijd, mijn vader gaat zo de winkel sluiten.

Er werken nog veel meer andere hier in de winkel maar die hebben pauze en het is rond deze tijd altijd rustig van daar dat ik ook rond deze tijd werk.

Aicha is smart, be like Aicha.

Ik slaakte een diepe zucht, Charissa zou allang hier moeten zijn met mijn eten. Na school moest ik gelijk werken en ik heb echt verschrikkelijke honger.

Ik draaide mijn flesje spa open en nam een grote slok. Ahh, heerlijk. Maar waar blijft mijn eten? Potverdomme, ik kon net zo goed zelf eten bestellen.

Maar Charissa's moeder kookt gewoon heel erg lekker, echt niet normaal. Die nasi van haar moeder laat mij gewoon kwijlen maar die bruine bonen? Klaar.

Ik moet een van deze dagen echt recept gaan stelen want ik raak echt verslaafd aan hun gerechten. Elke avond als ik ga slapen, denk ik even aan haar eten..

De schuifdeuren van de winkel gingen vanzelf open, Charissa rende naar me toe en gooide de zak eten op de toon bank. Een heerlijke geur verspreidde zich door de winkel, i feel hungryyy!

Ik maakte gauw de zak open en deed het doorzichtige bakje open, oehhh. Mijn speekselklieren stonden op 100, "Dat is tjauwmin." Ik knikte hevig en pakte een vork uit de tas. Lekkaah.

"Bismillah." Ik nam een grote hap en deed mijn ogen dicht terwijl ik genoot van de smaak in mijn mond. Dit is zo.. Dit is zo een emotioneel moment, ik hoorde Charissa in de lach schieten.

Ik slikte het voedsel door en keek haar raar aan, "Wat is er?" Vroeg ik verveeld "Waarom ben jij zo kaulo gierig man?" Vroeg ze terwijl ze me afkeurend aan keek, "Ewa, laat mij. Heb honger g."

Ik nam gauw nog een hap, "Ey maar vandaag he.. Pfff, ik heb een lekkerding leren kennen op school." Ik knikte, "En hoe ziet hij eruit?" Ze dacht diep na, "Lang, knap. Gewoon Surinaams."

Ik stal mijn duim op terwijl ik nog een hap nam, "Hij vroeg mijn app." Ik keek haar geschrokken aan, "En die heb je gegeven ook?" Ze schudde met haar hoofd. "Dan zou Soufouan me.."

Ze slaakte een diepe zucht, "Wat is de situatie tussen jullie eigenlijk?" Ze keek me serieus aan, "Zolang Soufouan het niet zelf verteld blijf ik ook stil man."

"Het liefst zou ik met hem willen trouwen man, hij is zo lekker.. Maar zijn gedrag verpest het man. In het begin was hij echt lief voor me.. Wist niet wat me over kwam. Je weet toch kaulo mooie mocro met sixpack, blauwe ogen, mooie tanden, ruikt lekker, trinna, pffffff... En dan nog die BMW skuurt. Zijn body he.. Gadooo."

Ik keek haar misselijk aan en nam nog een hap. "Je beseft wel dat Soufouan mijn broer is he?" Ze knikte, "Kan me kaulo niks schelen. Fix hem voor me."

"Aicha a benti wat ruik ik? Verkoop jij nu ook eten?" Hoorde ik me vader roepen, "Shit man." Hij liep naar ons toe in zijn bomberjack waar achter de naam van zijn bedrijf stond.