"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 2.1
ကြီးကျယ်ခမ်းနားသောစျာပန

-

ဟာသအချို့ကိုကြည့်ဖို့ရာ အခန်းပြင်တွင်စောင့်နေသည့် အစေခံအချို့က ပါးရိုက်မှုကြောင့် ထိတ်လန့်သွားပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် အမြန်ထွက်သွားကြတော့သည်။

ထန့်ယွင်တစ်ယောက် မောဟိုက်သွားရသည်။ ထိုပါးတစ်ချက်ရိုက်စာလေးတွင် သူ၏ခွန်အားအလုံးစုံပါသွား၏။ သူက အိပ်ယာပေါ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်ကိုမြှောက်ကာ သူ့မျက်ခွံတွေကို ဖိနှိပ်လိုက်သည်။ သူ၏လက်က ယောင်ယမ်းနေသည့်ပါးရိုးထံရောက်သွားသည့်အခါ အလွန်နာကျင်သွား၏။

ထန့်ယွင်မှာ ထိုရုပ်ဆိုးသောဧကရီနှင့်ပတ်သက်၍ ဘာဖြစ်နေသလဲမသိပါချေ။ သူမကအကျည်းတန်စွာမွေးဖွားလာလျှင် ဘာကြောင့် သူမ၏မျက်နှာကိုထိလိုက်သည်နှင့် နာကျင်နေရသလဲ။ အချို့ဒဏ်ရာတွေကြောင့်ဆိုတာ အသိသာကြီးပင်။

သို့သော်လည်း သူ့တွင် ထိုအကြောင်းကို စဥ်းစားဖို့ရာ အင်အားမရှိပါချေ။ ယခုချိန်၌ သူအင်အားများစွာသုံးမိပြီး အနှီအငှားခန္ဓာကြီးကို ချိုးဖျက်မိတော့မည်ဟု ခံစားရသည်။ သူကအသက်ရှူဖို့ကြိုးစားရင်း ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။

မသိလိုက်ပါပဲ ထန့်ယွင်တစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြီး ထူးဆန်းသောအိမ်မက်များစွာကို မက်ခဲ့သည်။ သူ၏အိမ်မက်ထဲတွင် သူ့ကိုယ်သူ စစ်သူကြီးအဖြစ်ခန့်အပ်ခံနေတာကို ပြန်မြင်နေရပြီး ဆယ်နှစ်ကြာစစ်ပွဲကို ပြန်ရောက်သွားခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး၌ သူသည် ဖမ်းဆီးခံရပြီး အသတ်ခံရသည်။ သူက ထန့်နိုင်ငံတွင် ပြည်တွင်းစစ်ဖြစ်နေပြီး ရွှယ်ကျွင်းလျန်က သူ၏တိုင်းပြည်ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်ဟူ၍လည်း မက်၏။ နောက်ဆုံးတွင် တိုင်းပြည်က လုံးဝပျက်စီးသွားတော့သည်။

ထန့်ယွင် ချွေးများရွှဲနစ်နေလျက်ကနိုးလာသည်။ သူ့အခန်းအပြင်ဘက်ရှိ ဆူညံသံကို ဖျတ်ခနဲကြားလိုက်ရ၏။ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ အိမ်ယာမှ ထလိုက်သည်။ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်သည့်အခါ အပြင်ဘက်တွင်စောင့်နေသည့် အစေခံက နှုတ်ဆက်လာ၏။