Chapter 143
ရွှယ်ယွီကစကားမပြောခက် လန့်ကျင်းကထပ်ပြောလာသည်။
"သခင်က ဒါတွေကိုလုံးဝမတွေးခဲ့တဲ့ပုံပဲ... လန့်ကျင်းက အမြဲတမ်းတစ်ခုခုကိုပြောချင်ပေမဲ့ အရှင်မကြိုက်မှာစိုးရွံ့နေခဲ့မိတာ... အရှင်က ဧကရာဇ်တစ်ပါးထက် ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်ဖို့ ပိုသငိ့လျော်တာပါ... အမျိုးမျိုးသောပြဿနာတွေအတွက် သခင့်ရဲ့ဖြန့်ဝေတွေးခေါ်မှုက မလုံလောက်ဘူး...."
ရွှယ်ယွီသူ့ကိုစိုက်ကြည်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"ဒါဆိုမင်းက ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်တွေးတတ်တော့ နန်းတော်ကိုသိမ်းပိုက်ချင်တာလား...."
လန့်ကျင်းကပြုံးလိုက်သည်။
"သခင်ကတော့ နောက်နေပြန်ပါပြီ.... လန့်ကျင်းက အကြံပေးဖြစ်ဖို့မွေးဖွားလာတာပါ.. ပြီးတော့လန့်ကျင်းက အရမ်းအလုပ်ကြိုးစားရင်တောင် အလွန်ဆုံးမှ အမတ်ချုပ်ပဲဖြစ်နိုင်တာပါ.."
ရွှယ်ယွီ့အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် လန့်ကျင်း၏အပြုံးကိုနှစ်ကြိမ်ဆက်တိုက်တွေ့လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ လန့်ကျင်းက အမြဲတမ်း လေးလေးစားစားရှိကာ စကားအရာတွင်နာခံသော်လည်း ဘယ်သောအခါမှဘယ်သူနှင့်စကားပြောပြော မပြုံးပေ။
ရွှယ်ယွီပြောလ်ုက်သည်။
"ငါကတော့သွားနားရပြီး ငါ့လက်အောက်ငယ်သားကိုတော့ မြေပုံကြည့်ပြီး စစ်ပွဲအတွက် ဗျူဟာထုတ်ခိုင်းရမယ်လား.. ငါ့ကိုသမိုင်းမှာ နာမည်ဖျက်ချင်နေတယ်ထင်တယ်..."
"လန့်ကျင်းအဲ့လိုအတွေးမျိုးမရှိရပါဘူး... လန့်ကျင်းက အရမ်းနောက်မကျခင်သခင့်ကို ကောင်းကောင်းအနားယူစေချင်တာပါ..."
"မြှောက်ပင့်မနေပါနဲ့... ပြီးတော့အဓိပ္ပါယ်မရှိတာလဲမပြောနဲ့... မင်းအခုလေးတင်ပြောလိုက်တဲ့စကားသုံးခုကြောင့် ခြိမ်းခြောက်သလို မခံစားလိုက်ရဘူးလား...."
ထိုသို့ပြောပြီးနောက်တွင် ရွှယ်ယွီကတံခါးဖွင့်ကာ စားပွဲဆီသို့လျှောက်သွားပြီးထိုင်ချလိုက်ကာ လန့်ကျင်း စာရင်းပြုစုထားသည့် စာများကိုကြညိ့လေတော့သည်။
VOUS LISEZ
"အကျည်းတန် ဧကရီ"
FantasyDescription စစ်မြေပြင်တွင် ၁၀နှစ်ကြာပြီးနောက် ထန့်ယွင်သည် သူ၏တိုင်းပြည်ကိုကာကွယ်ရင်း နယ်မြေချဲ့ထွင်နေသည့် ရွှယ်ကျွင်းလျန်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ သူကိုယ်တိုင်က သူ့နှလုံးသားကို မြှားဖြင့်ပစ်ကာ အဆုံးသတ်စေခဲ့၏။သူနိုးထလာသည့်အချိန်တွင် အနှီယောက်ျား၏ ရုပ်ဆိ...
