"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 49

ထိုအချိန်တွင် ဆည်၌ ဒေသခံအရာရှိများစွာ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ မိုးရေကြောင့် မြစ်ရေစောင့်ကြည့်မျှော်စင်လည်း ပြိုကျသွားခဲ့ရသည်။ ထိုနေရာမှလူတိုင်းက ဆီသုတ်ထားသည့် မိုးကာအင်္ကျီများ ဝတ်ဆင်ထားကြရသည်။ အစပိုင်းတွင် အနည်းငယ်သာလေပြင်းနေသည်ဖြစ်၍ အစေခံများက ဆီသုတ်ထားသောထီးများ ကိုင်ထားပေးကြသည်။ သို့သော်ယခုအခါတွင် ထီးများပျက်စီးကုန်ပြီဖြစ်၍ ထီးရွက်များက ရေရွှဲပြီး ဝါးထီးရိုးတိုင်ကြီးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

ဆီအင်္ကျီများက သူတို့ကို ကာကွယ်ရန်မလုံလောက်၍ အောက်ဘက်မှ အဝတ်အစားများနှင့် အရာရှိခေါင်းဆောင်များ စိုရွှဲကုန်ပြီဖြစ်သည်။

ဒေသခံအရာရှိက ထိုနေရာသို့ရောက်လာချိန်တွင် စတင်ဆဲဆိုတော့သည်။ မိုးရွာနေချိန်ဖြစ်၍ ‌ပါးစပ်ဟလိုက်တိုင်း ရေများဝင်လာပြီး လေထန်နေသောကြောင့် လေသံကလည်း ဗလုံးပထွေးဖြစ်နေကာ ရေစိုနေသောဆံပင်များက မျက်နှာတွင်ကပ်နေသည်။ သူ၏ လက်ရှိအသွင်အပြင်က ဂုဏ်သိက္ခာရှိသော တည်ရှိမှုမှန်သမျှကို လုံးဝ ပယ်ဖျက်ပစ်လိုက်သည်။

ငွေရှိလျှင်ပင် မြစ်မှ ဆည်ကြီး၏ ပျက်စီးသွားသောအပိုင်းများကို ချက်ချင်း မပြင်ဆင်နိုင်ပေ။ ဒေသခံအရာရှိက လူများစုဝေးပြီး ဆည်ကို ချက်ချင်း ပြင်ဆင်ချင်နေသည်။ မိုးသည်းထန်လွန်းလှ၍ ဤကိစ္စက အရေးပေါ်ဖြစ်နေသည်။

ဖုန့်မင်က ထိုရက် မတိုင်မီကပင် မင်မြစ်သို့ ရောက်လာခဲ့သော်လည်း သင်္ဘောကို မင်မြစ်နှင့် အနည်းငယ်ဝေးသည့်နေရာတွင် ရပ်ထားရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဒေသခံမှူးမတ်များက သူရောက်ရှိနေသည်ကို တွေ့သွားပါက အကျည်းတန်သည့် အမှန်တရားကို ဖုံးကွယ်ထားနိုင်သည်။ သို့ဖြစ်၍ ယုံကြည်ရသည့် ကိုယ်ရံတော်တစ်ယောက်ကိုသာခေါ်ပြီး မင်မြစ်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

ထိုညက မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်း၍ ဖုန့်ဝမ်၏ ကျန်းမာရေးထိခိုက်မည်စိုး၍ ကိုယ်ရံတော်က  သူ့ကို မင်မြစ်သို့မသွားရန် တားမြစ်ခဲ့ကြသည်။