Chapter 132
ရွှယ်ကျွင်းလျန် ပြောလိုက်သည်။
“စိတ်ချထားလိုက် နှစ်ပေါင်းများစွာစစ်ပွဲတွေ တိုက်ခိုက်ပြီး စစ်ပွဲ ရှိလာပြီးတဲ့နောက် ငါကိုယ်တော် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း သုံးသပ်ပြီးသားပါ.... အနှစ်သုံးဆယ်လုံး နေထိုင်လာခဲ့တာ ရည်မှန်းချက် ရှိတာပေါ့... ဒါပေမဲ့ သူတို့က အရင်ကလောက် အံ့ဩဖို့ မကောင်းဘူးလေ.... အခု ကိုယ်တော် လိုချင်တာက တိုင်းပြည်လုံခြုံပြီး တိုင်းပြည်နှစ်ခုက နှစ်ပေါင်းများစွာတည်တံ့နိုင်ဖို့ပဲ..... ဒါပေမဲ့ ဖုန့်တိုင်းပြည်က တပ်သားတွေ လွှတ်လိုက်တယ် ဆိုရင် ငါ ရွှယ်ကျွင်းလျန်က မပြင်ဆင်ဘဲ နေမှာ မဟုတ်ဘူး....ဟို့ရန်ကို တပ်သားတွေ တိတ်တဆိတ် ပို့ခိုင်းပြီးသား...."
ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏ ပေါင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ထန့်ယွင်က သူ၏အနေအထားက အလွန်သင့်တော်ခြင်း မရှိ၍ ထရပ်ချင်သည်။ သို့သော် သူ အနည်းငယ်လှုပ်လိုက်ချိန်၌ ကြိမ်ခုံ၏ကျွီခနဲ မြည်သံက ပို၍ဆူညံလာသည်။ ရွှယ်ကျွင်းလျန်ကလည်း အားစိုက်ထုတ်ထားပြီး ထန့်ယွင်၏ခါးကို ဖက်ထားကာ သူ့မျက်နှာ အပ်ထားလေသည်။
သူတို့ အရေပြားများက အဝတ်အစားများ ခြားနေသော်ငြား ထန့်ယွင်က ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏ အသက်ရှုငွေ့က အရေပြားပေါ် တိုက်ရိုက်ကျသလို ခံစားမိပုံပေါ်ပြီး သူ့အဝတ်အစားအလွှာများကို ဖြတ်ကျော်လာသည့်ပမာ ပူလောင်မှုကို ခံစားနေရသည်။
ထိုကဲ့သို့ သေးငယ်သည့် အသွင်အပြင် ပေါ့ပါးသည်လည်း မဟုတ် ယားယံသည်လည်း မမည်သော်လည်း ထန့်ယွင်ကို အတော်လေး စိတ်လွှတ်စေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းနေကာ သူ ဇောဒကမတက်တော့ဘဲ ရွှယ်ကျွင်းလျန်ကို ဖက်ထားခွင့် ပြုနေမိသည်။
ရွှယ်ကျွင်းလျန်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
“မင်းကို တကယ်လွမ်းနေတာ.. ပြီးခဲ့တဲ့ ရက်တွေမှာ မင်းအကြောင်းပဲ တွေးနေမိတယ်... အထူးသဖြင့် ရွှယ်ချန်ကျင်းလုပ်တာ မရပ်နိုင်တဲ့ အခက်အခဲ ဒုက္ခတွေထဲမှာပေါ့..... သူက မင်းကို အရင်တုန်းက အကောက်ကြံခဲ့ဖူးတယ်.... လမ်းပေါ်မှာလည်း အခက်တွေ့အောင် လုပ်တယ်.... မင်းကို သူ အကောက်မကြံရင် ဘယ်လိုများ စိတ်အေးနိုင်ပါ့မလဲ..."
BINABASA MO ANG
"အကျည်းတန် ဧကရီ"
FantasyDescription စစ်မြေပြင်တွင် ၁၀နှစ်ကြာပြီးနောက် ထန့်ယွင်သည် သူ၏တိုင်းပြည်ကိုကာကွယ်ရင်း နယ်မြေချဲ့ထွင်နေသည့် ရွှယ်ကျွင်းလျန်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ သူကိုယ်တိုင်က သူ့နှလုံးသားကို မြှားဖြင့်ပစ်ကာ အဆုံးသတ်စေခဲ့၏။သူနိုးထလာသည့်အချိန်တွင် အနှီယောက်ျား၏ ရုပ်ဆိ...
