"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 93

လုရှစ်ချန်ဟာ အရည်အချင်းရှိသည့် ပညာရှင်တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း စစ်ချီတက်သည့်နေရာနှင့် အတိုက်အခိုက်မှာ မကျွမ်းကျင်သည့်အပြင် လမ်းရှာသည့်နေရာတွင်လည်း မတော်ပေ။ သူအား လွတ်မြောက်ဖို့အတွက် မြင်းမြန် တစ်ကောင်ပေး ထားသော်ငြား ဖုန့်တိုင်းပြည်ကို ပြန်ရောက်ဖို့ အချိန်အတော်ကြာခဲ့၏။

ထို့အပြင် လုရှစ်ချန်တွင် ပိုက်ဆံမရှိပေ။ တည်းခိုရန်နေသာသာ သူ၏ခရီးစဥ်အတွင်း စားရေးသောက်ရေးကပင် ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်နေ၏။သူက ခေါင်းငုံ့ဖို့ဆန္ဒမရှိသလို လမ်းတွေပေါ်မှာလည်း မတောင်းချင်သဖြင့် ဗိုက်ဆာဆာနှင့်သာသွားခဲ့ရသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် သူသွားနေသည့်လမ်းမှာအတားအဆီးမရှိခဲ့၊မဟုတ်လျှင် သူအသက်ရှင်ရက်ပြန်နိုင်ပါ့မလားဆိုသည်ကို သူတကယ်မသိပါချေ။

ဖုန့်မင်က ဝန်မင်းလုကိုရှာဖွေဖို့အတွက် သူလျှိုတွေအများကြီး စေလွှတ်ထားသည်။ ကျန်းဟုန် မင်မြစ်မှာ ရွှယ်တိုင်းပြည်နှင့် စစ်ဖြစ်နေစဥ်ကာလတွင် နပ်စပ်ဒေသက ရှုပ်ထွေးနေ၏။

လုရှစ်ချန် မင်မြစ်ကိုဖြတ်ကူးလိုက်သည်နှင့် ဖုန့်မင်၏လူများက သူ့ကိုရှာတွေ့သွားပြီး ဖုန့်မြို့တော်ကိုပြန်ခေါ်သွားကြသည်။

ရုံးတော်အရာရှိများနှင့် ဝန်မင်းများက လုရှစ်ချန်ပြန်ရောက်လာသည်ကို သိသွားကြပြီး သူတို့၏အမြင်နှင့်သဘောထား များက အုပ်စုတစ်ခုနှင့်တစ်ခုကွဲပြားကုန်ကြသည်။အရာရှိတချို့က သူအသက်ရှင်ရက်ပြန်လာနိုင်သည့်အတွက် ဝမ်းသာနေကြသော်လည်း တခြားသူတွေက သံသဝင်နေကြ၏။ လုရှစ်ချန်က အားကုန်ပြီး ခြေကုန်လက်ပန်းကျနေသော်လည်း အကုန်လုံးက ဆာလောင်မှုကြောင့်သာဖြစ်ပြီး ဒဏ်ရာတစ်ခုမှ ရှိမနေဟုသမားတော်ကပြောသည်။ရက်အနည်းငယ်ကြာလျှင် ပြန်ကောင်းသွားမှာဖြစ်ပြီး အစာကောင်းကောင်းကျွေးရမည်ဟုဆိုသည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်ဝန်မင်းများက အမှန်ပင် လုရှစ်ချန်ကို သူ့တို့ထောင်ချောက်အတွင်းသို့ ကျစေချင်ကြ ပြီး ဝန်မင်းလုက တကယ်မဖမ်းခံရခြင်းရှိမရှိနှင့် တကယ် အထိအခိုက်မရှိဘဲ ပြန်လည် လွတ်မြောက်နိုင်စွမ်းရှိမရှိကို မေးခွန်းထုတ်နေကြသည်။ ဝန်မင်းလုက တကယ်လွတ်မြောက်လာခြင်းလုံးဝမဟုတ်ပါဘဲ ရွှယ်ဝမ်၏ခေါ်သွားခြင်းကို ခံရပြီးနောက် သူလျှိုတစ်ယောက်အဖြစ် လွှတ်ပေးခံလိုက်ရသည်ဟု သံသယဝင်နေကြ၏။