"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 32

ထန့်ယွင် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ထို့နောက်တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ၏သက်ပြင်းချသံအတိုင်း ပဲ့တင်ထပ်အောင်လုပ်လိုက်သည်ကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့မျက်လုံးထောင့်မှ အပြာနုရောင်ဝတ်ရုံဝတ်ထားသော ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ထန့်ယွင် မြင်လိုက်ရသည်။

ထိုလူက ရွှယ်ယွီဖြစ်သည်။

ရွှယ်ယွီက သူ့ဘေးနားရောက်လာပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။
" အရှင်မ ဘာလို့များ သက်ပြင်းချနေရတာများလဲ ..."

ထန့်ယွင်က သူ့ကိုလှည့်မကြည့်ပဲ ပြောလိုက်သည်။
" အရှင်နယ်စားမင်းကရော ညစာစားပွဲမှာ ဘာလို့မရှိနေရတာလဲ ..."

ရွှယ်ယွီရယ်လိုက်သည်။ သူ ရှေ့သို့တိုးလာပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

" ညီမလေးယွင်ကြောင့်ဆိုတာ သိသာနေတာပဲလေ ..."

ရှို့ယောင် ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိသော်လည်း ဘာမှမပြောရဲပေ။ သူမက ဧကရီ၏နောက်လိုက်အစေအပါးဖြစ်၍ ဧကရီနှင့် နယ်စားမင်းတို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် သိနေသည်ကို လွယ်လွယ်မယုံနိုင်ဖြစ်နေသည်။ သို့ရာတွင် ရွှယ်ယွီ၏ စကားများကို ကြားလိုက်ရသည့်အခါ သံသယမဝင်ပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။

ထန့်ယွင်ကလည်း ရယ်လိုက်သည်။

" အရှင်နယ်စားမင်းက ကျွန်မကို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လူမှားနေပုံပဲ ..."

" ညီမလေးယွင် ဆိုလိုတာက ..."

ရွှယ်ယွီက ပြုံးနေဆဲဖြစ်သော်လည်း သူ့အပြုံးက အသက်မဝင်တော့ပေ။

" အရှင်မက အဲ့လို အခေါ်မခံချင်ဘူးလို့ ဆိုလိုချင်တာလား ..."

ထန့်ယွင်က သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ရုံသာကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

" အရှင်နယ်စားမင်း ပြန်သွားသင့်နေပါပြီ ညစာစားပွဲက အရှင့်အတွက်လုပ်ပေးတာလေ ...အဲ့မှာ ရှိမနေဘူးဆိုတာ မဖြစ်သင့်ဘူး ..."

တစ်ဖက်လူ၏ မတုန်မလှုပ်ပုံစံကြောင့် ရွှယ်ယွီ၏ အမူအယာက အနည်းငယ် ရန်လိုပုံဖြစ်သွားသော်လည်း အမြန်ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။