"အကျည်းတန် ဧကရီ"

hapter 14
ကြင်ယာတော်အသစ် နန်းတွင်းဝင်ပြီ
-

ရွှယ်ဟုန်ယန်က ထန့်ရှန်ကို အတူသောက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း စားသောက်ပွဲအား တဲတစ်လုံးအတွင်း၌ ကျင်းပခြင်းမဟုတ်ပေ။ ထိုအစား ထင်သာမြင်သာရှိသော ကွင်းပြင်ကြီးထဲတွင် မီးပုံတစ်ခုပြုလုပ်ကာ စားပွဲငယ်တစ်လုံးပေါ်တွင် ရိုးရှင်းသော ဟင်းပွဲအနည်းငယ်နှင့် ဝိုင်ကရားကြီးများကိုတင်ထားသည်။

စားပွဲက အလွန်နိမ့်သည်။ သို့သော် ရွှယ်ဟုန်ယန်က သူ့ဆီကို ကုလားထိုင်မယူလာစေပဲ စားပွဲဘေးက မြေပြင်တွင် ထိုင်နေခဲ့သည်။ ထန့်ရှောင်က စာပေပညာရှင်တစ်ယောက်၏ပုံစံပေါက်နေသော်လည်း သူသည် ယုတ္တိမတန်သူတော့ မဟုတ်ပေ။ သူက စစ်မြေပြင်တွင် ကြီးပြင်းလာသူဖြစ်ပြီး ရန်သူများ၏ သွေးများစွာကို ဖြာကျစေခဲ့သည်။ ထန့်ရှောင်သည်လည်း ရွှယ်ဟုန်ယန်ကဲ့သို့ပင် မြေပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေခဲ့သည်။

ရွှယ်ဟုန်ယန်က ဝိုင်ကရားမှ အပိတ်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဝိုင်ခွက်နှစ်ခွက်ကို အပြည့်ဖြည့်လိုက်ကာ

"မနက်ဖြန်ဆို ကျုပ်တို့ မြို့တော်ထဲကို ဝင်ရတော့မယ်၊ ပိုပြီး ပြည့်ပြည့်စုံစုံနဲ့ ဧည့်ခံနိုင်ဖို့ မစီစဉ်လိုက်ရဘူး၊ ဝန်မင်းရှန် ကျုပ်ကို အပြစ်မမြင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်"

"မင်းကို ဘယ်လိုလုပ် အပြစ်တင်နိုင်မှာလဲ"

ထန့်ရှန်က ခွက်တစ်ခွက်ကို ယူလိုက်ပြီး ဝိုင်ကို တစ်ကျိုက်တည်း သောက်ရင်း ပြုံးကာ

"ကျုပ်ကို မသတ်ခင် နှုတ်ဆက်အရက်သောက်ဖို့ ကမ်းလှမ်းတဲ့သူကို အထူးသူငယ်ချင်းလို့ သတ်မှတ်လို့ ရတယ်မလား''

ရွှယ်ဟုန်ယန် ခဏတာငြိမ်သက်သွားပြီးမှ ထန့်ရှန်၏ခွက်ကို ထပ်ဖြည့်ပေးရင်း ပြောလိုက်သည်။

"ဒီဝိုင်က ဘာအတွက်လဲဆိုတာ ခင်များသိထားပြီးသားလို့ ထင်တယ်"

"ကျုပ်က အမြဲတမ်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသိတဲ့သူတစ်ယောက်ပါ၊ အမတ်မင်းဝမ်နျန်ကိုယ်တိုင်ကနှုတ်ဆက်ပွဲလုပ်ပေးတာဆိုတော့ အခု ကျုပ်ဘဝတစ်ခုလုံး တန်ဖိုးရှိသွားပါပြီ"