"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 73
ကံကြမ္မာက လူတို့အား ကျီစယ်တတ်လေ၏

ကျောက်လုက ဤမျှကပ်တွယ်တတ်သူမှန်း ဖုန့်မင် မသိခဲ့ပေ။ ကျောက်လုက အမြဲမတူညီသည့်သဘောထားရှိပြီး အေးစက်သူဖြစ်သည်။ ဤနှစ်ရက်တွင် ကျောက်လုက ဖုန့်မင်အားတွေ့ရန်သက်သက် မကြာခဏ လာလေ့ရှိသည်။

ဖုန့်မင်ကတော့ ဤသည်မှာ ကျောက်လုအနေဖြင့် စစ်မြေပြင်သို့သွားရန် နီးကပ်လာသဖြင့် ဖိအားများနေသည်ဟုသာ တွေးလိုက်သည်။ အားလုံးပြီးသည့်နောက် ဖုန့်မင်က အခွင့်အရေးတစ်ခုပေးသည့်အနေဖြင့် ကျောက်လုအား စစ်မြေပြင်သို့ မသွားစေချင်တော့ပေ။ သို့သော်လည်း ဖုန့်မင်အတွက်မူ ဖုန့်ပြည်တစ်ခုလုံး၌ ကျောက်လုသိူ့နှယ် ယုံကြည်ရသူ မရှိတော့ချေ။

မမျှော်လင့်စွာဖြင့် ကျောက်လုက ပိုမိုတွယ်ကပ်လာသည့်တိုင် သူကစကားအများကြီးမပြောသလို သူ၏ခံစားချက်တို့အားလည်း မပြပါချေ။ ယခင်ကဲ့သို့ပင် သူကအေးစက်ဆဲဖြစ်ကာ ဖုန့်မင်က ထိုအကြောင်းကို အများကြီး မတွေးဖြစ်ပါချေ။ ကျောက်လုတစ်ယောက်သာလျှင် သူစိတ်မသက်မသာဖြစ်နေရခြင်း၏ တကယ့်အကြောင်းအရင်းကို သိလေသည်။ ဖုန့်နှင့်ရွှယ်က အမြဲလိုလို စစ်ပွဲဆီဦးတည်နေလေ့ရှိကာ ယခုမူ နောက်ဆုံးစစ်ပွဲသည် ရောက်လာပြီဖြစ်၏။

ဖုန့်မင်နှင့်ဝန်မင်းများ စစ်တပ်စေလွှတ်ဖို့ရာ ဆွေးနွေးကြရာတွင် လူတိုင်းက ဝန်မင်းလု၏ထင်မြင်ချက်ကို သိလိုကြသည်။

လူရှီချန်ကပြော၏။

"ဒီအစေအပါးက နိမ့်ကျတဲ့ စာသင်သားတစ်ယောက်ပါ၊ ပြည်တွင်းရေးအချို့ကိုသာသိပါတယ်၊ ပြည်သူတွေကိူ ဘယ်လိုစိတ်အေးစေမလဲဆိုတာမျိုးလောက်ပါပဲ၊ စစ်ဗျူဟာတွေ စစ်သည်တွေနဲ့ပတ်သက်ရင်တော့ ဒီငယ်သားက နယ်စားမင်းကျူးလုဆီကပဲ သင်ယူရပါလိမ့်မယ်"

ကျူးလုက မြေပုံကိုသာ စိုက်ကြည့်နေပြီး အတွေးနက်နေခဲ့သည်။ အတွင်းစိတ်တွင်တော့ သူဟာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရုန်းကန်နေရသည်။ သူပြောမည့်စကားလုံးတိုင်းအတွက် သူကပြင်းပြစွာ နာကျင်ခံစားနေရ၏။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး လျှောက်လှမ်းခဲ့သည့် ခြေလှမ်းအားလုံးတို့မှာ ဖုန့်မင်အားလှည့်စားပြီး ရွှယ်ကျွင်းလျန်အတွက် နောက်ဆုံးတွင် အောင်ပွဲယူဆောင်ပေးရန် စေ့စေ့စပ်စပ် အစီအစဉ်ချထားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။