"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 104

ရွှယ်ဟုန်ယန် သူငိုသည်ကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူးခဲ့ပေ။ ထန့်ရှန်က အရပ်ဘက်ဝန်မင်းအဖြစ်ရှိနေသည် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာ ပြီဖြစ်သော်လည်း သူ၏သိုင်းပညာက အားမနည်းကြောင်း သူ(ဟုန်)သိပါ၏။ ရုံးတော်ထဲတွင် နှစ်တွေအများကြီးနေခဲ့ခြင်းက သူ့ကို  ကျောက်တုံးနှလုံးသား"ဖြစ်လာစေသည်မှာ ကြာလှပြီပင်။ပျော်ရွှင်မှု၊ဝမ်းနည်းမှုသို့မဟုတ်ဒေါသထွက်မှုတို့ကို ဘယ်သောအခါမှ သူ့မျက်နှာထက်တွင် မဖော်ပြခဲ့။ သို့ပေမဲ့ ယခုမူ.....

ရွှယ်ကျွင်းလျန် ထန့်ရှန်ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးနောက် ချက်ချင်း အရာအားလုံးကို နားလည်သွားခဲ့သည်။ ကျန်ရှိသော စမ်းသပ်မှုများက အသုံးမဲ့သက်သက်ပင်(ဆက်လက်စမ်းသပ်ရန် မလိုတော့ပေ)။လက်ရှိ ထန့်ရှန်၏ တုံ့ပြန်မှုက အရာရာတိုင်းကို ရှင်းပြပြီးလေပြီ။ တစ်ချိန်က သူကိုယ်တိုင် နှလုံးသားထဲကို မြှားတစ်စင်း ထိုးစိုက်ဖူးခဲ့သော ဆူးငြောင့်ခလုတ်တစ်ခု ၊ သူ့နှလုံးသားကို လှုပ်ရှားစေသည့် တစ်ဦးတည်းသော အမျိုးသမီး နှင့် သူ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းအရသာခံဖူးခဲ့သော အမတ်မင်းထန့်နန်တို့ဟာ အကုန်လုံး တစ်ဦးတည်းပင်.......

ရွှယ်ကျွင်းလျန် ကျောက်စားပွဲကို လက်နှင့်ထောက်ကာဖြင့် အချိန်အတော်ကြာသည့်တိုင် စကားမပြောနိုင်ခဲ့ပေ။

ထိုစဥ်တုန်းက သူတို့ရန်သူတွေဖြစ်နေကြသေးချိန်မှာ စစ်မြေပြင်ရှိ ထန့်ယွင်၏ဟန်အမူအရာကို သူမြင်ဖူးခဲ့သည်။ ယင်းအချိန်များတုန်းက ထန့်ယွင်ဟာ တကယ့်ကို သံမဏိဗိုလ်ချုပ်ကြီးတစ်ဦးပဲဟု ရွှယ်ကျွင်းလျန်တွေးခဲ့၏။

တစ်စုံတစ်ယောက်က ထန့်ယွင်ကို စစ်မြေပြင်ထက်က သွေးစွန်းအသူရာဟုပြောသည်မှာ အံ့ဩစရာမရှိပါချေ။ "အမောဆို့၍သေဆုံးသွား"ဟူသော စကားလုံးများက သူ့စိတ်ထဲမှာ တဝဲလည်လည်နှင့် လှည့်ပတ်နေကြသည်။ အနှီစကားလုံးများက မည်သည်ကို ကိုယ်စားပြုမှန်းရွှယ်ကျွင်းလျန် စိတ်ကူး၍ပင်မရပါချေ ။ သူစိတ်ထဲတွင်ကား သွေးများဖုံးလွှမ်းနေသည့် ထန့်ယွင်ဖြင့်ပြည့်နှက်နေခဲ့၏။