"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 142

အနည်းငယ်ကြမ်းတမ်းနေသော လက်ဖျားထိပ်လေးများက ထန့်ယွင်၏အရေပြားကိုပွတ်ဆွဲနေသည်။ ထိုနေရာများက နှစ်ပေါင်းများစွာအဝတ်ဖြင့် ဖုံးအုပ်ခြင်းခံထားရ၍ တစ်စုံတစ်ယောက်ကလာထိချိန်တွင် ထန့်ယွင်မနေနိုင်ဘဲ တုန်ယီသွားရသည်။ သူခပ်တိုးတိုးလေး 'အာ့'ဟုအော်ငြီးမိပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကပူတက်လာသည်။

ရွှယ်ကျွင်းလျန်က အသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းနေရသည်ကိုကြား၍ ပြုံးပြုံးလေးပြောလိုက်သည်။

"အမ်း.. ကြည့်ရတာ မင်းအတော်လေးကောင်းလာတဲ့ပုံပဲ... ခန္ဓာကိုယ်က အတော်လေးကိုကျန်းမာလာတယ်နော်...."

သူပြောပြီးသည်နှင့် ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏လက်က ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏ရင်ဘတ်မှသည် ဝမ်းဗိုက်ဆီသို့လျောဆင်းသွားပြီး သူ၏လက်ချောင်းထိပ်လေးများက ကြွက်သားကောက်ကြောင်းများမှ ထန့်ယွင်၏အောက်ပိုင်းသို့ရောက်သွားသည်။

ထန့်ယွင်ထိတ်လန့်သွားပြီး ခုန်ထလုနီးနီးဖြစ်သွားသော်လည်း ရွှယ်ကျွင်းလျန်က ဖိချကာပြောလိုက်သည်။

"မင်းတော်တော်လေးသက်သာသွားရင် လို့ပြောခဲ့တာမှတ်မိသေးတယ်မလား....လုပ်ကြတာပေါ့...."

ထန့်ယွင်က သူ၏ဟိုလိုလိုသည်လိုလိုစကားကိုကြားပြီး လည်ချောင်းများပင်ချောက်သွေ့လာရသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းသူလျှာသပ်လိုက်ပြီး ခြောက်သွေ့မှုကိုဖြေဖျောက်နိုင်စေရန်မျှော်လင့်နေမိသည်။ ချက်ချင်းလက်ငင်း ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏လက်က တစ်စုံတစ်ခုသောအရာကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ချိန်တွင် ထန့်ယွင်က နှုတ်ခမ်းနာနာကိုက်ပြီး တုန်ယင်သွားရသည်။

သူ၏ထိတွေ့မှုကြောင့် ထန့်ယွင်၏အပူရှိန်တက်လာသော တုန့်ပြန်မှုကြောင့် ရွှယ်ကျွင်းလျန် မျက်စိများမှေးကျဉ်းကာ ထန့်ယွင်ကိုဖိချပြီးနမ်းလိုက်သည်။ အစတွင် ထန့်ယွင်က ပါးစပ်စေ့ထားပြီး ရွှယ်ကျွင်းလျန်ကို ရှေ့ဆက်မတိုးစေသော်လည်း ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏လက်များက အောက်ဘက်ပိုင်းကိုအလုပ်ပေးလိုက်ချိန်တွင် ရင်ဘတ်ကခုံးကြွကာ ပါးစပ်ဟ၍ လေရှူမိသွားသည်။